Tag: Saint Malo

Verjaardag

Wat een heerlijke dagen zo met z’n zessen. En ik had helemaal niets in de gaten. Ja, er zou een postpakketje afgeleverd worden in Saint Malo. Met lampjes voor de boot, vet spuiten voor de lieren, cd’s, zalfje voor mijn voeten enz. Dat was ook echt zo, niet wetende dat de kinderen het mee zouden nemen. Een traditie op vakantie is voor de kinderen het snoepzakje en laat er nu een heerlijke candy shop zijn in Saint Malo.

’s Avonds zijn we heerlijk uit eten geweest bij restaurant “Chateau Briand” en genoten van een mooie zonsondergang. Om twaalf uur‘s nachts werd ik al toegezongen. Zondag zijn de kinderen na een paar hele fijne, warme en gezellige dagen weer huiswaarts gekeerd. Wat lief trouwens al die felicitaties via de mail, kaarten, filmpje, smsjes en via de skype en de website. In het kader van al doende leert men, hadden we vrijdag avond tijdens het koken geconstateerd dat er één gasfles( propaan) leeg was. Zo’n fles weegt ongeveer 14 kg en  is dus niet lopend of met het fietsje mee te nemen. Super dachten we de auto is er nu toch, we gaan even een nieuwe gasfles ophalen bij een benzine station. We zijn zeven benzine stations langs geweest en anderhalf uur later hadden we nog steeds geen juiste gasfles gevonden, omdat de fransen alleen Franse merken innemen. Daar moeten we dus iets anders op vinden.

DSC_0122.jpgDSC_1133.jpgDSC_0030.jpgDSC_0103.jpgDSC_0112.jpgDSC_0113.jpgDSC_0115.jpgDSC_0124.jpgDSC_0134.jpgDSC_0135.jpgDSC_0145.jpgDSC_0161.jpg

Surprise bezoek

Donderdagavond 24 juni na de voetbalwedstrijd Nederland – Kameroen zijn wij (Leon, Niels, Eline en Anneloes) in de auto gestapt richting St. Malo. Dit was een ideetje van Cees om Antje te verrassen voor haar verjaardag. En dat is zeker gelukt! Bij aankomst in St. Malo op vrijdagochtend rond de klok van half 8 schrok Ann zich dood. We stapten met veel lawaai de boot op en Ann stond al klaar met een knuppel om de indringer neer te slaan. Maar gelukkig kwam ze er op tijd achter dat het geen indringers waren, maar haar kinderen. Ze vond de indringer al zo op Niels lijken. Daarna kon ze alleen nog maar ‘YES YES YES’ roepen. Ze was heel blij dat ze eindelijk haar kids weer zag. Dat heeft ze die dag wel honderd keer gezegd (We wilde bijna de auto terug nemen, zo gek werden we ervan). Maar toch bleven we. Na aankomst zijn we in ons bed gekropen, omdat we helemaal kapot waren van de 8 uur lange reis. ’s Middags kwamen we eindelijk ons bed uit en gingen we het stadje verkennen. We gingen over de stadsmuur lopen. Daarna liepen we naar een eilandje waar je alleen bij laag water naartoe kan lopen. Niet wetende dat het al zo snel hoog water zou worden, moesten we met broek omhoog door het water terug lopen naar het vaste land. Na het avontuur hebben we nog heerlijk op het strandje gelegen. ’s Avonds hebben we met elkaar een lekker diner bereid. En tot slot een heerlijk bonbonnetje van de Leonidas, die Ceesje nog voor vaderdag tegoed had.

Post gemaakt door Anneloes.

DSC_0005.jpgDSC_1073.jpgDSC_0017.jpgDSC_1134.jpgDSC_1160.jpgDSC_1162.jpgDSC_0007.jpgDSC_0032.jpgDSC_0037.jpgDSC_0047.jpgDSC_0052.jpgDSC_0071.jpg

Highslide for Wordpress Plugin