Tag: ankeren

Peniche

Ondanks het feit dat Peniche door alle vertrekkers wordt gemeden omdat de marina vorig jaar door een storm is verwoest, hebben wij toch besloten om Peniche op 8 september 2010 aan te doen. Peniche ligt tussen de havens Nazaré en Cascais en vormt een mooie tussenstop, waardoor we overdag meer tijd hebben om rustig te zeilen, in plaats van 74 Nm in één dag te moeten varen. (lees motoren, als er iets minder wind is).  Nadeel is dan wel dat je in de haven moet afmeren aan een visserskade. Op zich is dat geen probleem, echter de kade is van ruw beton, het hoogte verschil tussen HW en LW is 4 meter en de vissersschepen komen en gaan om de vis te lossen. Vissersschepen varen niet met een slakkengangetje de haven in en uit, waardoor en nogal wat deining ontstaat. Om toch van een gezonde nachtrust te kunnen genieten, hebben we met de dinghy ons hek anker uitgezet om de boot van de kant te trekken. Omdat ik iets te enthousiast was met het uitbrengen van de ankerlijn, ligt het anker nu bijna midden in de vissershaven, zodat de vissersschepen om mijn ankerboeitje moeten varen. Dit als tegenhanger voor alle krabbenfuiken die wij per dag moeten ontwijken.

DSC_0573.jpgDSC_0577.jpgDSC_0581.jpgDSC_0584.jpgDSC_0587.jpgDSC_0591 (4).jpgDSC_0595.jpgDSC_0605.jpgDSC_0561.jpg

Ankeren bij Islas Cíes

Als we op dinsdag 17 augustus 2010 vlak bij het eiland Islas Cíes varen horen we verschillende Nederlandse schepen elkaar oproepen via de marifoon. Die moeten dus in de buurt zijn. Als we het anker laten vallen aan Praia das Rodas, zien we vier Nederlandse vlaggen wapperen van de Wizard, Moonrise, Seaquest en de Seamotions. Dit zijn vertrekkers die hun kinderen meenemen in de leeftijd van 2 tot 13 jaar. De volgende dag komt ook de Happy Bird daar nog bij. Als we met elkaar kennis maken, tijdens de strandborrel, herkent Paula van de Moonrise me; we zijn nota bene collega’s bij hetzelfde schoolbestuur, waar 7 verschillende scholen onder vallen. Dat is toevallig. Twee hele mooi wandelingen gemaakt op dit,  “bounty” gevoel, eiland. Één in de mist waardoor het uitzicht nihil was en één met een stralend blauwe lucht. Dit eiland is een vogelreservaat. ’s Avonds hebben we les 2 gehad met tips en trucs bij het klaverjassen van Yvonne en Roderick van de Happy Bird. Wederom erg gezellig.

DSC_1116.jpgDSC_1120.jpgP1050811.JPGDSC_1059.jpgDSC_1069.jpgDSC_1105.jpgDSC_1151.jpgDSC_1149.jpgDSCF0041.JPGDSC_1112.jpgDSC_1160.jpgP1050767.JPG

Ria de Corme, Ria de Camariñas

Met wat regen nemen we afscheid van la Coruña. Met de motor aan varen we naar Ria de Corme. Voor’t eerst ankeren. Best spannend. De derde keer krijgt het anker grip en gaat niet krabben. Krabben betekend dat het anker niet goed houdt en langzaam verplaatst. De boot kan dan tegen andere boten of rotsen aan komen wat uiteraard niet de bedoeling is. Daarom zetten we ’s nachts ook het ankeralarm wat afgaat als je 10 tot 15 meter van je ligplaats afwijkt. Maar toch kom je regelmatig je bed uit om te kijken of alles nog goed gaat. En er wordt wel gezegd dat je in ria’s heerlijk kan ankeren omdat er weinig deining is van zee. Nou wij gaan die nacht aardig tekeer. Op donderdag 22 juli gaan we anker op en vertrekken naar Ria de Camariñas. Het wordt een heerlijk zeildagje. Tussen de 8 tot 18 knopen wind. Ook hier voor anker. De wind trekt aan tot windkracht 5 à 6.We blijven goed op onze ankerplek liggen. En dan te bedenken dat de Beau 22 ton weegt.  Als je voor anker ligt moet je extra zuinig doen met de stroom en water omdat dit in beperkte mate aanwezig is op een schip. Als je naar de kant wil met je bijbootje wordt je aardig nat als gevolg van de harde wind en golven, maar toch heeft dat ook zijn charme. We genieten van de mooie ruige omgeving en ’s avonds hebben we een heerlijke bbq op het strand samen met de Happy Bird.

P1050248.JPGIMG_0975.jpgIMG_0983.jpgP1050252.JPGP1050266.JPGDSC_0501.jpg

Highslide for Wordpress Plugin