Combarro en Pontevedra

De haven van Combarro is super modern maar bij het zien van het oude gedeelte van Combarro lijkt het net of je in de middeleeuwen bent beland qua architectuur. Een pittoresk dorpje. Een zeer oud straatje waar je veel restaurantjes, souvenirs winkeltjes en drank /wijn proeverijen ziet. Galicische balkonnetjes en veel horreo’s. Dit zijn graan schuren op stenen palen zodat er geen ratten bij konden komen. Hierin werd graan, aardappelen en gedroogde vis en vlees bewaard. Je ziet ook overal stenen palen waarop aan de ene kant christus is afgebeeld en aan de andere kant de maagd Maria. Zo werden de heksen vanuit het bos tegengehouden / verjaagd. Laat in de avond ook nog beland op een folklore festival. Uit allerlei delen van Spanje treden groepen op met muzikanten, zangers en volksdansers Een soort klompendans maar dan op z’n Spaans. We liggen in een haven en dan verwacht je dat internet het doet. Niet dus. Hij heeft het een uurtje gedaan en daarna niet meer. De volgende dag weet Cees na heel veel geduld en proberen in de router te komen en dan is het internet zo gefixed. Pontevedra ligt aan het einde van de ria tussen groene heuvels. Met de bus zijn we er naar toe gegaan en ook hier is het genieten in het oude gedeelte van de stad. 15 augustus is de dag van Galicia en gisteren was er  in Pontevedra en in heel Galicia groot feest en vuurwerk waar we van mee konden genieten op onze boot. Vandaag maandag 16 augustus waren ze op een groot plein  met opruim werkzaamheden bezig.

DSC_0955.jpgDSC_0957.jpgDSC_0972.jpgDSC_0976.jpgIMG_1086.jpgIMG_1099.jpgDSC_0999.jpgDSC_1026.jpgDSC_1035.jpg

Regatta’s, mooring en bosbranden

We zijn van Playa de Silgar anker op gegaan naar Combarro. Combarro heeft dit jaar 2010 een nieuwe marina gekregen en we keken er erg naar uit, na 8 dagen voor anker te hebben gelegen. In een marina kan je net even wat meer doen, dan voor anker: wassen, accu’s helemaal opladen, vers water, je boot met een goed gevoel achterlaten etc. De marina was daar inderdaad en was slechts voor 30% gevuld. Een havenmeester geeft echter aan dat de haven vol is. Nu ben ik een redelijke pessimist, maar de haven vol terwijl ik maar voor 30% vulling zie, gaat mij zelfs te ver. Later geeft de havenmeester aan dat er over 2 uur 120 jachten aankomen, in verband met een regatta. Nu hadden we dit verhaal al eens eerder gehoord in Vilagarcia, dus we geloofden hem niet, maar moesten toch weg. Als alternatief wees hij naar een paar moorings, van overigs redelijk groot formaat. Dan maar daar een nachtje liggen, want morgen is er plek genoeg. Nu weten wij van moorings dat deze nogal moeilijk op te pakken zijn en dat er dus de nodige vaardigheid voor nodig is om onze lijn door het oog van de mooring te krijgen. Ann moest dit plat op haar buik, op het voorschip voor elkaar zien te krijgen, want ik sta dan achter te manoeuvreren. De eerste mooring blijkt te laag te liggen, want Ann kan er niet bij. Ik sta dan achterop vol onbegrip aanwijzingen te geven, maar de mooring wordt daar niet hoger door. We gaan naar mooring nummer twee, deze is iets hoger, zodat Ann het lijntje wel door het oogje krijgt. We liggen vast. Tevens zien we een klein rookpluimpje in het bos. Onze kwalificatie is: bosbrand. Daar komen de Spanjaarden ook achter, echter dan is het geen rookpluimpje meer. Blusvliegtuigen en blushelikopters vliegen langs ons schip om water te scheppen, een lawaai van jewelste, maar wel indrukwekkend. Tevens komen inderdaad de 120 jachten aan om af te meren in de marina. Al met al een druk middagje.

DSC_0885.jpgDSC_0840.jpgDSC_0843.jpgDSC_0852.jpgDSC_0864.jpgDSC_0880.jpgDSC_0908.jpgDSC_0940.jpgDSC_0948.jpg

p.s. de filmpjes kunnen in betere kwaliteit bekeken worden door tijdens het kijken rechts onder in het youtube filmpje op 240p te klikken en een hogere resolutie te kiezen.

Ria de Pontevedra

Tijd voor de volgende ria. Met een heerlijk windje verlaten we Ria de Arousa en  relaxed zeilend zien we ineens vanuit zee mist opkomen. Een mooi gezicht maar toch wel lekker dat we de mist voor blijven. Tussen de plaatsjes Portonovo en Sanxenxo, is een mooie ankerplek, met de naam Playa de Silgar. Daar gaan we liggen. Deze ria is veel toeristischer dan de vorige. Veel hotels en mensen op het strand. Om je heen waterfietsen, parachutes die achter een boot hangen, optimistjes, motor bootjes en jetski’s. Om aan land te komen moet je je bijbootje op het strand neerleggen. In de avond gaan we aan wal. We laten het bootje zonder toezicht achter. Niet echt een fijn gevoel. Even wat rondgelopen en op een terrasje een kopje koffie gedronken. Als we terug komen zien we dat kleine kinderen het bootje als zandbak en droog-roei speeltuig gebruiken. Lekker handig al dat zand en met al dat zout van de zee een plakkerige boel. De temperaturen zijn ook omhoog gegaan vandaar dat we de bimini hebben opgezet. Na veel gepruts en een harde kopstoot van Cees tegen de giek ( die geeft niet mee hoor) staat tie.

DSC_0796.jpgDSC_0801.jpgDSC_0809.jpgDSC_0817.jpgDSC_0830.jpgDSC_0846.jpg

Viveros en vis

In deze streek verdienen mensen hun brood met de visvangst op wat voor manier dan ook. Als we op maandag 9 augustus 2010 wakker worden liggen er allemaal bootjes om ons heen en mensen staan gewoon in zee aan het strand. Met harken gaan ze over de zeebodem om zo schaal en schelp dieren te kunnen verzamelen. Een zware klus en levert het wat op? Één van die vissersbootjes ligt wel heel dicht bij ons en komt met zijn lijn vast te zitten aan onze boot. Hij moet zelfs zijn anker lijn los maken van het anker anders komt hij niet meer los. In de Ria’s zie je veel viveros. Mossel kwekerijen (hangcultuur) die eruit zien als half ondergedoken drijvende vierkante rasters. Aan land lopen we heel toevallig langs een vissersboot die mosselen bij elkaar aan het binden zijn voor de viveros. Verderop ligt een groot koelschip van Saetrade. Diepgevroren tonijn wordt met een hijskraan van boord in koelwagens gehesen. Intrigerend om naar te kijken. Cees heeft nu een Spaans koppie geknipt door een Spaanse kapster. Als we bij het Beautje komen moeten we bijna de lijn op duiken want het is weer hoog water aan het worden en we zijn iets te lang weg gebleven.

DSC_0719.jpgDSC_0709.jpgDSC_0628.jpgDSC_0720.jpgDSC_0739.jpgDSC_0742.jpgDSC_0748.jpgDSC_0763.jpgDSC_0764.jpg

Een aardige Noor, lavanderia, ankeren bij Caramiñal

Op vrijdag 6 augustus 2010 verplaatsen we onze boot naar de kademuur van haven Vilagarcia omdat er een regatta is dat weekend. Er meert een Swan 57 naast ons af met een Noorse vlag. We maken een praatje en Stian komt onze boot bekijken en wij die van hem. In de jaren 80 heeft deze boot mee gedaan aan de whitbread race. Dat wordt nu de volvo ocean race genoemd. Wat een boot, zeventien meter lang, twaalf kooien en de boot weegt 32 ton. Omdat het tijd is om weer een wasje te draaien en er geen wasmachines zijn in de haven gaan we op zoek naar een lavanderia. Gelukkig is er één op loop afstand. We kunnen onze was inleveren en de volgende dag ophalen. Wat een luxe. Na het ophalen van de was (mooi opgevouwen en ingepakt) halen we nog wat benzine voor het Beautje. Dan vertrekken we met veel wind naar het plaatsje Camariñal. Vlak naast de haven gaan we voor anker. Jammer dat het anker alarm telkens afgaat? De GPS is voor zich zelf begonnen. Ook ’s nachts. Dat bevordert de nachtrust niet echt. Voor het eerst zonder te veel gespat naar de kant. We komen ook “fitness” apparaten tegen in de buitenlucht. Cees maakt hier gelijk gebruik van om zijn conditie weer en beetje op peil te krijgen. Aan de kant hebben we een mooi uitzicht over de baai bij Camariñal.

DSC_0691.jpgDSC_0694.jpgDSC_0658.jpgDSC_0659.jpgDSC_0663.jpgDSC_0665.jpgDSC_0668.jpgDSC_0717.jpgDSC_0679.jpg

Highslide for Wordpress Plugin