Een cool maandje in Nederland

Yeh, we hebben het mooie weer meegenomen uit Griekenland. Precies als we in Nederland aankomen gaat het zonnetje uitbundig schijnen en is bijna niet meer weggeweest, genieten dus en zeker niet te warm. Achter de geraniums zitten ligt niet echt in mijn aard, dus de agenda is rijkelijk gevuld deze maand. In eerste instantie natuurlijk met ons gezin en de kleinkids. Heerlijk om ze weer in de armen te mogen sluiten. Lekker knuffelen met de kleintjes en oppassen. Etentjes met elkaar, jeu de boule battles, waterpret, kabouter pad, fort Drakensteijn en speeltuintjes. Als klap op de vuurpijl kookt een thuis kok als verrassing voor onze verjaardagen de sterren van de hemel, mejammie.

We vieren verjaardagen oa van tweelingzus Marieke met een heerlijke bbq. Kleinzoon Mees wordt 3 jaartjes jong. Guido viert het met een heerlijk diner en Gilles met optredens. Ik pak even het tennissen weer op. Ga met de zussies lunchen en naar het Art Centre en we hebben ‘juffies’ dag in Hellevoetsluis. Lekker klessebessen met uitzicht op een prachtige bloemenzee. We gaan naar een voorstelling in het  bostheater te Amsterdam en picknicken aldaar samen met Marjan en Bert. Weer eens iets anders dan anders.

De nodige vrienden en vriendinnen komen lunchen en we lunchen regelmatig in een leuke tentje buiten de deur. Zo ook met Remco en Lia maar dan in Rotterdam. Daarna wordt er een heel speciale sigaar uitgezocht bij van Dalen sigars. We koken met het kookgenootschap een lekker Siciliaans menu en ik fiets samen  met mijn vriendinnen naar de kust om een duik in de Noordzee (met kwallen) te nemen op de heetste dag van het jaar tot nu toe in Nederland. Oeps helemaal vergeten de wijnklimaatkast is geleverd. Plek voor 50 flessen, in no time gevuld. Cees helemaal in zijn sas. Vrijdag 16 augustus vliegen we weer naar Preveza waar de boot op de kant staat. Hopelijk gepoetst en van antifouling voorzien.

          

Petriti, Parga en Preveza

Op 4 juli 2024 vertrekken we pas in de middag naar een volgend ankerbaaitje, want dan is er wat wind. Wel eens voor anker gelegen hier in Petriti maar we zijn er nooit aan land geweest. Ik mag de opblaas Unicorn van Remco even lenen voor in het water maar als ik aan kom zwemmen hoor ik een harde pfffff. Ach jee bij het opblazen is de kop ontploft. Gelukkig is de band en het staartje nog wel heel. De krekels laten overduidelijk van zich horen. Als we ’s avonds op een mooi plekkie met veel groen een hapje eten zien we ze in grote getalen op boomstammen zitten.

Op naar het mooie maar ozo toeristische Parga. Je ankert in de Parga Valtos baai, een baai ernaast. Met de boot taxi, hoe luxe kun je het hebben, gaan we met z’n zessen naar de kant. Via smalle steegjes met alleen maar toeristen winkeltjes lopen we omhoog. Op naar de overblijfselen van het Venetiaanse kasteel. Vanaf daar heb je een  magnifiek uitzicht over een eilandje en de 2 druk bezochte stranden. Zou trouwens niet misstaan in een vakantiefolder.

En nu liggen we na een heerlijke zeildag voor anker bij Preveza. Het kwik is inmiddels gestegen naar de 36 /37 graden, hot. Fijn dat het af en toe waait en we ter verkoeling kunnen zwemmen. Boodschappen doen in de airco is het uitje van de dag. Alleen jammer Ann, die fles wijn kun je beter in de tas stoppen dan ernaast. Geeft zoveel rommel zie je. We brengen duikflessen weg voor controle en om ze te vullen. We cleanen de boot en doen de nodige wassen. Maandag gaat de boot bij Ionion Marina op de kant. Woensdag 17 juli vliegen we voor een maandje naar huis, ozo fijn.

Baai bij Korfoestad. Griekenland

Op mijn verjaardag is de voorspelling dat er een super goede wind staat om naar Griekenland te zeilen zo’n 100 mijl. Toch wel handig om daar gebruik van te maken, we zijn immers een zeil- en geen motorboot. Zaterdagmorgen 29 juni gooien we in de baai bij Korfoe stad ons anker uit. Yeh we zijn weer in de Griekse wateren beland. Het is een uurtje later hier. Om ons heen de nodige variatie aan boten. Sommigen van het grotere formaat met zelfs een helikopterplatform, zeilboten met mast verlichting, piratenboten vol toeristen en er komt zelf een dinghy met orkest voorbij.

Heerlijk om weer door de stad te slenteren, internet te scoren (niet onbelangrijk) en onze eerste Sakanaki te nuttigen. En …. Cees heeft eindelijk weer eens zijn piano momentje. Met z’n 6-en wonen we  maandagavond 1 juli een concert bij van een zangkoor uit de VS die een tourneetje doet door Griekenland. Hi hi we zitten al bijtijds in de ozo warme kerk. Je weet maar nooit hoe druk het gaat worden (not). Ons programmaboekje is onze beste vriend die al wapperend fungeert als waaier. We genieten van de mooie stemmen. Woensdag 3 juli 2024 hebben we met z’n 8- ten een hele gezellige bbq bij de gastvrije Brigitte en Rob op de Milky Way. Zeilboot Zensation met Cindy en Geert zijn net gearriveerd en schuiven ook aan.

   

Back to Italy. Brindisi

In Montenegro hebben we voor een maand een permit om er te mogen verblijven. Deze verloopt 24 juni 2024. Dus het is zaak om je permit op die dag weer te verlengen of te vertrekken. Maar ’t is nog steeds genieten in het prachtige Montenegro met haar groene bergen, lekkere weer, overheerlijke Vaderdag lunch en genieten van het gezelschap van de bemanning van de Norell en Milky Way. En Ann bij het suppen niet naar de punt lopen want dan kom je met je voet in het elastiek (zit voorop de sup) vast te zitten en val je met een plons te water. Zie dan je voet maar eens los te krijgen terwijl je ook de peddel wil redden. Nog een hele toer. Brigitte is de reddende engel.

Er blijkt donderdag 20 juni een goed weer window te zijn om naar Italië te vertrekken. We nemen woensdag 19 juni tijdelijk afscheid van Lia en Remco die op een onderdeel wachten die er ietsie pietsie langer overdoet dan gehoopt. De bemanning van de Milky Way en wij, ankeren 7 mijl buiten de ozo grote baai van Kotor om de volgende dag, via Bar (om uit te klaren) het ruime sop te kiezen naar Brindisi in Italië. Een nachtje door. Eerst zeer relaxt met bijna geen golven maar om middernacht trekt de wind behoorlijk aan tot 25 knopen en komen de daarbij behorende golven. Hellep de boot was net zo zout vrij maar daar trekt de zee zich niets van aan. Dus alles buiten voelt zoutig aan, blèr.

De haven aan de kade is vol dus liggen we nu gezellie naast Brigitte en Rob in de buiten haven van Brindisi. Hoogste tijd voor een lekkere middagtuk want een naggie met weinig of geen slaap hakt er best wel. Op de steiger hier in de haven zijn boten met koolstof masten en speciale Kevlar zeilen in drukke voorbereiding voor de Brindisi Regatta 2024. Een serieuze zaak zo schijnt. Ze ontspullen de boot om zo licht mogelijk te zijn, om harder te kunnen zeilen. Nou zeg,  je loopt zigzaggend over de steiger om alle achtergebleven spullen te ontwijken. Je kan het er maar druk mee hebben. Vaak met een 6 tot 8 koppige bemanning en hier en daar een vrouw. Omdat we morgen, op mijn verjaardag, een nachtje doorgaan naar Griekenland vieren we nu al samen met Brigitte en Rob mijn 65ste verjaardag met koffie en lekkers. Waarschijnlijk hebben we dan geen bereik. Wat een verrassing de 65 opblaas cijfers, stilletjes opgehangen door Rob en ozo handige warm weer kidootjes.    

Zwaar weer experience

Na de ankerplek Morinj varen we verder in de baai van Kotor en liggen een aantal dagen aan de kademuur bij Risan. Leuk dat de kerkklok alhier net als een Comtoise klok een repeteer functie heeft. Bij elk uur slaat tie niet 1 keer het aantal slagen maar na een minuut nog een keer. Rob en Brigitte worden aangesproken door een Wannabee havenmeester. Of ze maar 59 euro havengeld willen betalen. Hij heeft geen legitimatie maar wel een soort van opschrijfboekje bij zich. Als ze mee willen lopen naar het havenkantoor druipt tie af. Op Navily staat ook dat je hier gratis kan liggen.

Bij een back to the basic mossel & oesterfarm eten de mannen oesters en daarna smikkelen we heerlijk van mosselen en garnalen. En we brengen met de bus een bezoek aan Perast. Vooral populair door de 2 kleine eilanden voor de kust. Ze willen ons een toertje per bootje er naar toe aansmeren maar we komen er zelf langs als we naar de stad Kotor varen. Dus helaas pindakaas.

En nu liggen we alweer een aantal dagen bij de stad Kotor. De oude stad Kotor is één van de best bewaarde Middeleeuwse steden van Europa. Wat een bijzondere vestigingsmuur met oude poorten, vele katten, wapperende was, souvenirwinkeltjes en vele terrassen. En wij genieten mee van al dit moois.

Donderdag 13 juni 2024, we zitten ‘Over de Oceaan‘ te kijken via Ziggo Go, gaat het ineens aardig waaien. Van bijna geen wind gaat het ineens naar windstoten van 58 kn wind ( komt overeen met  windkracht 11). Er is veel bliksemontlading op zee. Door deze onweersbui ontstaan sterke valwinden of downburst’s. In no time is het hier een heksenketel. Ons anker krabt, gaan effies onwijs schuin, zien geen hand voor ogen (het is inmiddels donker hier), rare hoge golven en de regen stort niet verticaal maar horizontaal langs ons heen. We zijn een speelbal geworden van de natuur, dood eng. Gelukkig raken we geen andere boten. Na zo’n 100 meter pakt het anker weer. We zijn inmiddels zeikkies nat. Na 35 minuten is de wind weer van het normale kaliber maar de regen blijft. Nu weer anker op om richting oude ankerplek te varen. Maar…. hellep de ankerketting is omwonden met een visnet. En die is groot kan ik je wel vertellen. Zo kan het anker niet opgehaald worden. Cees is zeker een uur bezig om de ankerketting  met een mes te ontdoen van het net. Jemig even later ook nog een stuk visnet in de schroef. Gelijk de motor uit. Het is inmiddels 23.30 uur dus dat zien we morgen wel weer. Pfff zo’n zwaar weer experience wil je niet al te vaak meemaken. Eerst een tukkie en dan de volgende dag om 5.30 uur staat Cees al klaar met zijn duikuitrusting om het euvel met de schroef te verhelpen. Hij doet ook nog her en der de nodige technische klussen, wat een topper die man van mij.

Highslide for Wordpress Plugin