Omdat de mistral afgelopen dagen erg zijn best heeft gedaan zetten we alles binnen goed zeevast. We willen immers geen glasgerinkel of iets wat kan omvallen of verschuiven als we onderweg zijn van St. Louis naar Marseille. De trossen los hupsakee de vuurdoop van de Namasté op de Middellandse Zee. In het begin nog wat schuimkopjes maar we blijven dicht onder de kust dus de golven kunnen zich niet opbouwen dat is fijn. Cees zet de km weer om in zeemijlen als eenheid op de plotter. Ons bootje en haar bemanning houden zich uitstekend. Van verre zien we Marseille al liggen.

Via een mooie ingang doemt voor ons le Vieux Port op, aan drie kanten omringd door cafés en restaurants. Wat een geroezemoes, gezellie. En wat een zeilboten, een mega grote haven. Wij blijken een attractie met onze motor boot. We liggen op een A-locatie zo midden in de stad. Vanaf onze boot is het heerlijk mensen kijken en omgekeerd. Marseille ligt in de regio de Provence en is na Parijs de stad met de meeste inwoners in Frankrijk. Het is ook de stad van de ‘bouillabaisse’, een goed gevulde vissoep. Oorspronkelijk gemaakt door vissers en nu uitgegroeid tot een culinair streekgerecht. In restaurant Miramar staat dit gerecht op de kaart. Je moet het toch zeker 1 keer in je leven geproefd hebben nietwaar. Meestal zijn we enthousiast over het restaurant van onze keuze, maar dit keer niet. We krijgen  een bord gebonden visbouillon, pikant, geurig en saffraankleurig en dan wederom een bord met dezelfde soep maar nu met vis erin. Bij het 1^e bord zit je al bijna vol zo zonde, dus die hadden ze beter weg kunnen laten. Voor dit gerecht betaal je 70 euro per couvert. Nou eh behoorlijk aan de prijs voor een soeppie.

Zondag wordt een sightseeing dagje. We slenteren om de haven, er wordt verse vis verkocht. Lopen door een stukje, naar zeggen, oud gedeelte van Marseille, maar zo oud vinden wij het niet. En we hangen de toerist uit door met zo’n treintje mee te gaan (we vinden het te ver om te lopen) omhoog naar de Notre Dame de la Garde. Vanaf hier een fenomenaal uitzicht, da’s genieten.

De temperaturen zijn sinds een paar dagen omhoog geschoten en de regen houdt het ook voor gezien. Fijn voor de boten die stroomopwaarts gaan want de Rhône stroomt nu aanzienlijk minder hard. We liggen nu een week in Avignon, echt niet verkeerd. Met het pontje gaan we naar het  Il de la Barthelasse een riviereiland. Je moet hier mooi kunnen fietsen. Maar de route die aangegeven wordt is over gewone wegen of bijna onbegaanbaar. Veel landbouwbedrijven met appelboomgaarden of tarwe, that’s it.

In Avignon lopen we naar Les Halles. Een overdekte markt waar veel mooie regionale producten worden aangeboden, om ons de Provinciale smaken en geuren te laten ervaren. We lopen verlekkerd rond, mmmm. Bijzonder is dat het gebouw aan de noordzijde helemaal bedekt is met groen, een verticale tuin zogezegd. En we lopen naar Rue des Teinturiers. Hier werden katoenen stoffen bedrukt met houten drukvormen (Indiennes, geïnspireerd door de Oriënt) Eerst voor de bekleding van meubilair vervolgens voor kleding. (2^e helft 17^e eeuw). Het straatje ligt in de schaduw van platanen met oude huizen, een waterrad en er stroomt een kanaaltje van de Sorgue-rivier.

Donderdag 21 juni bijtijds (6.00 uur) uit de veren. Op naar de Middellandse Zee, Port St. Louis. Tjonge onderweg worden we ineens belaagd door vliegen en ander insectig gespuis. De vliegenmepper geeft het op, tijd voor een nieuwe. We zijn van zoet- in zout water beland. De zilte geur komt ons tegemoet. En hier veel heel veel zeilboten. We zijn benieuwd hoe het ons gaat bevallen zo zonder mast. Afgelopen 2 maanden waren in ieder geval zeer aangenaam, comfortabel, heerlijk, gerieflijk, en hadden we niet willen missen. Met een mooringlijn liggen we nu met de achterkant naar de kademuur.

Van Valence is het zo’n 130 km naar Avignon. We worden er, door de stroom en de wind, als het ware naar toe geblazen. Met de sluizen erbij doen we daar elf uur over. Einde van de middag liggen we aan de kademuur in Avignon. Oeps, de plantjes hebben het wel te verduren gehad dus even extra vertroetelen maar. We vangen vanaf het water al een glimp op van de stad. Nou dat belooft wat.

Net als we aan het eten zijn komt er een Spits aanvaren. Hij zal toch niet…… maar jawel hij gaat zonder iets te zeggen vlak voor ons liggen. Fijn dat we nog 2 meter naar achteren kunnen want het ‘ken net’. Het bestaande oud uitziende havenkantoor is niet in gebruik. Boffen voor ons dat ze dit niet met de Franse slag hebben opgelost want het havenkantoor zit nu tijdelijk in een minicruiseboot genaamd Chardonnay, je kunt er heerlijk chillen.Via Jardin du Rocher de Doms belanden we boven op een deel van de 14^e -eeuwse stadsmuur met uitzicht over de Rhône, daarna naar Pont d’Avignon. Hier gaat het beroemde kinderliedje Sur le pont d’Avignon, L’on y dance l’on y dance over en daar lopen we nu, hoe leuk is dat. De 4 bogen die er nog staan zijn de resten van de brug die oorspronkelijk 900 m lang was en 22 bogen telden. Een toppertje.

Ook top en indrukwekkend is het Palais des Papes met het daarvoor liggende plein. Hoge muren, zonder veel opsmuk. Bijna 70 jaar lang, van 1309 tot 1376, is Avignon de hoofdstad van het Katholieke rijkdom. 7 Pausen volgen elkaar op. Tijdens deze periode zijn er geen pausen in Rome.  En we drinken een chateauneuf du ‘papa’ tijdens de lunch op Vaderdag in een ……top restaurant, gewoon toppie.

Op een heuvel staat een oud torentje en gelijk daarna zien we op de rechter oever het stadje St- Romein-en-Gal. Klinkt Romeins en dat klopt. Fijn dat hier een steiger is om aan te leggen. We  bezoeken aldaar het Musée Gallo Romein met veel mozaïek en opgravingen, ouwe meuk dus. Over een passerelle lopen we daarna naar het aan de linker oever gelegen stadje Vienne (niet te verwarren met Wenen). Tijdens het Romeinse keizerrijk kreeg Imperium Vienna al vroeg privileges als Romeinse kolonie. Het is een verrassing als we ineens op een pleintje staan met aan weerskanten huizen en in het midden de grote Temple d’Auguste.

Op de Saône zijn we langs de Bourgogne- en Beaujolais streek gevaren maar vanaf het water zie je daar niks van. Wel geproefd hoor, maar geen wijnrank gezien. In het gebied Côte du Rhône weer wel. Een prachtige bergachtige omgeving, echt genieten. Aan weerszijden wijngaarden in d’ Ardèche en Drôme. In Crozes Hermitage, zien we borden van het wijnhuis Paul Jaboulet Ainé. Cees is hier jaren, jaren geleden met zijn vader op wijnreis geweest en herkent veel plekken. Toen had hij zijn wijnatlas bij zich, nu jammer genoeg niet. Deze wijnen zijn goed binnen te houden, gewoon top.

In de jachthaven Valence komt er net na ons ook een Nederlandse boot Circe binnen. Marijan en Klaas komen vanaf het zuiden. Ze moeten dus tegen de stroom opboksen, echt een hele klus nu het water zo hoog staat. Over en weer even borrel-time, gezellie en een demo van Marijan met de trekzak.  Het weer is van slag, veel regen en de mistral blaast behoorlijk. Ook behoorlijk is het verval  van 23 meter in een sluis. Je voelt je dan echt van ‘zij zijn groot en ik is klein’. Op naar Avignon in de Vaucluse.

Meestal sjees je langs Lyon als je de A7 neemt, de Autoroute du Soleil, naar het zuiden. Maar wij liggen met onze eigen Namasté alweer 2 dagen aan de kademuur in het centrum van deze stad. We wobbelen overdag en ’s avonds wel behoorlijk door de vele rondvaart- en mini cruiseboten plus beroepsvaart die hier heen en weer en heen en weer varen. Het is trouwens gezellig druk met mensen op de kademuur. Ze zitten nog net niet bij ons op schoot. Zowel overdag als ‘s avonds wordt er gechilld vaak met meegebracht eten en drinken. De Saône staat trouwens hoog volgens insiders door de vele regen die er valt.

We lopen door Vieux Lyon de oudste wijk van de stad met geplaveide straten, oude huizen, veel toeristen en schoolgaande jeugd en overal restaurantjes. Met de kabelbaan gaan we omhoog naar Notre-Dame de Fourvière die je al van ver ziet liggen. Deze zeer rijk gedecoreerde basiliek  heeft zowel van buiten als van binnen een chique uitstraling. Veel mozaïek met gouden details, wat een monnikenwerk moet dat geweest zijn. Een ‘must see’ als je hier bent. We genieten van het uitzicht en zien hier van dichtbij de ‘look a like’ van de Eiffeltoren maar dan een ieniemienie-tje zeg maar. In gebruik als televisieantenne van 95 m hoog. We lopen naar de 2 antieke theaters van Lugdunum en dan huppakee weer met de kabelbaan naar beneden.

Op naar het super grote Place Bellecour met in het midden het ruiterstandbeeld van Lodewijk XIV ( hij heeft ook Versailles laten bouwen) en andere omliggende straten en pleinen. De Saône en de Rhône komen in Lyon trouwens samen en gaat verder als de Rhône. Als we zondag 10 juni 2018 vertrekken uit Lyon staan er langs de oever een paar moderne en opvallende gebouwen , heel bijzonder.