Als zaterdag 29 september 2018 de mist is opgetrokken varen we vanaf Bad Ems naar Koblenz. Dat is het plan. Maar in de haven aldaar komen we vast te zitten. Wat Cees ook met de hek- of boegschroef probeert, het lukt niet om ergens aan te leggen. Inmiddels is heel het haventje uitgelopen om goed bedoelde aanwijzingen te geven. Haha de beste stuurlui staan immers aan wal. Gelukkig trekt Cees zijn eigen plan. Dit gaat’m niet worden dus wegwezen hier. Jammer geen bezoekje aan Koblenz. We wisten wel dat het waterpeil van de Rijn laag was maar hadden ons even niet gerealiseerd dat we daardoor ook maar heel weinig havens kunnen binnenlopen. Het waterpeil is zeker 2 meter lager dan normaal. We zien gewoon mensen in het midden van een haveningang lopen, lekker ondiep.

Het is trouwens opletten geblazen op die Rijn. Wat een drukte, het lijkt de A4 wel. En helemaal als een beroeps vaart een blauw bord trekt. Dan is het de bedoeling dat je stuurboord stuurboord vaart. Alsof je op een weg links gaat rijden. Soms varen we gewoon tussen 2 schepen door of zigzaggen over de rivier omdat de één wel zo’n blauw bord trekt en de ander niet. ‘t Is echt geen sinecure dat varen op de Rijn.

Heel fijn dat we stroom mee hebben. We zitten immers in de afvaart. Grote steden zoals Bonn, Keulen(Köln) en Düsseldorf zien we nu vanaf het water aan ons voorbij gaan. Via Mondorf en Krefeld (dit zijn één van de weinige havens waar we nog wel binnen kunnen varen) belanden we in Nijmegen.

Sneller dan gedacht maar ook weer leuk. Helemaal nu tweelingzus Marieke vanuit haar werk even aanwipt. Nijmegen is de oudste stad van Nederland maar er zijn meer steden die die status opeisen. In 1944 ongepland platgebombardeerd door een fout van de geallieerden.

In Zell gaan we gezellig met z’n vieren uit eten. Uitstekend binnen te houden. Een super malse schnitzel. Deze dag komt het trouwens met bakken uit de hemel en het waait ook flink. We zakken de Moezel nog verder af nu naar Cochem. Een gezellig karakteristiek Moezelstadje met alle kenmerken die daar zoal bij horen. Wijn, steile wijnhellingen, beboste heuvels, middeleeuwse burcht, vakwerkhuizen en behoorlijk wat toeristen.

We bezoeken het beroemde Reichsburg. Een burcht hoog boven de stad. Super mooi ook in de optrekkende mist. Met van die laag hangende waterdampen vlak boven het water, genieten hoor. In Cochem nemen we na 7 heerlijke dagen afscheid van Lia en Remco. De Namasté van Co en Reiny ligt hier trouwens ook dus we kletsen even gezellig bij.

En dan verruilen we de Moezel voor de Rijn om een klein uitstapje te maken naar de Lahn. Een zijrivier van de Rijn tegenover de Moezel even onder Koblenz. Onderweg veel burchten hoog op een berg. De één nog mooier als de ander. Het leek wel mode. En we zien een groen achtig spulletje op het water drijven: blauwalg.

In Bad Ems liggen we aan een piepklein steigertje in een piepklein ‘haventje’. Er kunnen niet meer dan 8 bootjes liggen. Bad Ems bekend om haar thermische water. Een kuuroord waar al in de 19^e eeuw Europese vorsten en Russische tsaren een heilzaam badje kwamen nemen. Een aantal gebouwen zien er dan ook vorstelijk uit. Met de fietsjes gaan we een stukje verder de Lahn op naar Nassau. Langs een stevig oplopende weg kom je boven bij burcht Nassau uit 1120. Alleen de toren is er nog van over en een klein gebouwtje ernaast.

Rond 20.45 uur rijden Lia en Remco op woensdag 19 september Saarburg binnen. Wat een toeval dat we daar nu net liggen. Tijd voor een Dutch coffee en het is niet eens vrijdagavond. Iets nieuws door hen meegenomen. Het wordt een vergelijkend waren onderzoek: Irish Coffee met Jameson en Dutch coffee met Ketel 1 gerijpte jenever Matuur. Echt afzien.

Via Schweich belanden we in Neumagen-Dhron. De oudste wijnstad van Duitsland. Onderweg beheersen de wijngaarden het landschap langs de vaak steile hellingen aan de Moezel. Daardoor kunnen er bijna geen machines worden gebruikt dus veel handarbeid.

Cees heeft zijn huiswerk goed gedaan want er is een Wein Strassenfest. Dat willen we natuurlijk meemaken. Je koopt een wijnglas en overal staan van die drink en eettentjes. We krijgen ook uitleg over die Duitse voornamelijk witte wijn. We horen over Kabinett, Spätlese, Auslese, Beerenauslese, Trocken auslese, en Eiswine. We drinken o.a. een Rivaner, een Riesling Feinherb halb trocken en een Riesling Kabinett. Best binnen te houden. De inwendige mens wordt niet vergeten.  Iets van Schoales mit apfelmus. Schwenkbraten mit kartoffeln/ brötchen.

Er lopen wijn koninginnen rond van verschillende dorpen in mooie lange jurken. We zien mensen in Romeinse kledij. Al in de Romeinse tijd is hier het eerste wijnschip gesignaleerd en in onze tijd opgegraven.

Wat later op de avond speelt een orkest bekende nummers die we uit volle borst mee galmen. Nou ja….  we vermaken ons opperbest. De dag erna belanden we in Bernkastel met een hoog Valkenburg gehalte. Wel gaaf al die mooie vakwerkhuizen en van die ’Harry Potter’ achtige optrekjes.

Via Merzig en Dillingen belanden we in Saarlouis. Je spreekt het uit als Zaarloe-ie. Een stad in de Duitse deelstaat Saarland. De naam Louis komt van de Franse koning Lodewijk XIV. Hij stichtte de stad in 1680. Om zijn macht in dit deel van Duitsland te verstevigen liet hij een enorme vesting bouwen. o.l.v. de bekende bouwmeester Vauban. Die naam zijn we al vaker tegen gekomen. We lopen een gedeelte van de stadswandeling aldaar met kazematten en verdedigingswerken.

Als we via de Saar bij Völklingen komen zien we industrie. Via google lezen we over de Völklinger Hütte nog geen 10 minuten van onze steiger. Er gaat geen belletje rinkelen, nooit van gehoord. Maar deze ijzersmelterij is vanwege haar culturele waarde door Unesco op de Wereld erfgoedlijst gezet. Hier geen mooi gebouw of natuurschoon. Een gigantisch ijzer- en hoogovencomplex uit de bloeitijd van de ijzerindustrie. Gestart in 1873 als staalfabriek heeft tot 1986 dienst gedaan. Nu dus een soort van museum.

Waar ooit schoorstenen rookten lopen we nu zomaar over dit gigantische terrein. Wat zal het er warm geweest zijn en een oorverdovend kabaal. En dat zonder gehoor-, oog-, of mond bescherming. Zwaar, zeer zwaar werk. We zien een wirwar van buizen, ketels, schoorstenen, trappen, monorail zen, treinwagons, opslagruimtes, ovens, grote tandwielen en nog veel meer. Van kruipdoor sluipdoor naar een gaaf uitzicht tussen de hoogovens. Deze plek zit vol met bijzondere hoekjes en gaatjes waar je goed verstoppetje voor gevorderden kunt spelen, zeer indrukwekkend.

Zaterdag 15 september 2018 varen we met mooi weer (26 C) naar Saarbrücken. Daar eet Cees een overheerlijke Schweinehaxe en ik een goulash met Hoorisch. Een langwerpige knoedel van rauwe aardappel met een gummi structuur, mmm eventjes wennen.

En dan…..verlaten we Frankrijk. Aan de rechteroever Duitsland en aan de linkeroever Luxemburg. Met de Moezel als natuurlijke grens. We varen langs Schengen. Ik herinner me iets van het ‘Schengen verdrag’. Na Schengen zit camping-haven Schwebsange Luxemburg. Hier kun je volgens insiders goed diesel tanken. Dat doen we, zo’n 905 liter. Als we de Saar opvaren wordt het gastenvlaggetje verwisseld. We zitten in Duitsland. Onze 1^e stop is Saarburg. Deze naam duikt voor het eerst op in 964 toen er een burcht gebouwd werd. Vanaf de overblijfselen heb je een mooi uitzicht.

Sinds de 13^e eeuw loopt tussen de smalle steegjes door het riviertje met de naam ‘Leuk’, met midden in dit schilderachtige stadje Saarburg een waterval. ’t Is hier gewoon leuk. Op onze trouwdag genieten we van een 3 gangenlunch in Hotel Villa Keller, ook weer leuk.

En dan gaan we weer een straatje verder. Nu naar Mettlach. Hier in het prachtige barokke gebouw van de oude Abdij is het hoofdkantoor van Villeroy &Boch gevestigd. Het bedrijf bestaat dit jaar precies 250 jaar. We zien mooi gedekte tafels met aardewerk en porselein. Maar ook glaswerk, sanitair en tegels. Hier overal te koop tegen gereduceerde prijzen.

In Mettlach fietsen we een stuk langs de Saar om vanaf het water zeker een uur het kronkelige bospad naar boven te lopen. Via een boomtoppenpad gaan we nog hoger om op de hoge uitzichttoren Cloef te komen. We hebben een prachtig panoramisch uitzicht op de Saarschleife.