Dutch Osprey

We hebben onze 2^e vaccinatie. Afgelopen dagen op de boot zoveel mogelijk alles op orde gebracht voor vertrek. Tjonge jonge wat sjouw je toch altijd een hoop spullen aan boord. Maar beter mee dan om verlegen toch. En Cees heeft weer een nieuw speeltje gekocht n.l. een drone. Een kleintje wel eens waar maar hij is als een kind zo blij. Het is nog wel even een dingetje om op een wiebelend schip zonder kleerscheuren te landen met zo’n ding. Maar oefening baart kunst is toch de uitdrukking. Dat hopen we dan maar. Wat een heerlijkheid om weer op terrasjes e.d. te mogen zitten Dus eh wel heel veel foto’s van zussies, ex collega’s, vrienden en familie al etend of drinkend met elkaar of gewoon zomaar heerlijk op de boot of bij de tennis. En er mag weer life buiten worden gezongen met koor Let it Go, zoveel fijner dan Zoom.

Eigenlijk had ik het plan om met de kids a.s. zondag, ’t is Vaderdag ‘t ís Vaderdag ’t is Vaderdag die dag, nog even gezellig uit eten te gaan. Maar bij Cees begint het zo te kriebelen. Hij wil graag als cadeautje zo snel mogelijk vertrekken, dus kinders dat etentje houden jullie nog tegoed. Trouwens als oma is het toch even een dingetje om je kleinzoon zo’n lange tijd niet in het eggie te kunnen zien en zijn ontwikkeling life te volgen. Je bouwt toch een band op met zo’n manneke maar gelukkig is er facetime.

Poeh héé wat een weertje vandaag. Zomaar een zonnetje en bijna geen wind. Wat hebben we daar naar verlangd. Afgelopen maand  zijn we regelmatig op de boot geweest maar wat was het bar en boos en ozo koud. We zijn druk aan het voorbereiden,  want na onze 2^e vaccinatie, half juni,  is het plan om weer te gaan vertrekken voor een wat langere periode. Er is weer van alles aangeschaft o.a. 3 nieuwe zeilen, 7 nieuwe brandblussers, 2 nieuwe reddingsvesten, een zonnepaneel en klimgordel zodat Cees zo de mast in kan. En …… we hebben een nieuwe wasmachine aan boord. Wat een luxe. Heel fijn dat we een derde handje hebben in de vorm van Niels om hem aan boord te krijgen. Want om met zo’n zwaar en groot ding de goeie draai te maken in de natte cel= doucheruimte, is nog wel even een dingetje. Cees krijgt daarbij ongewild een koude douche, de bofferd. Begin mei heeft de boot op de kant gestaan. Het onderwaterschip is van antifouling voorzien en het vrijboord  gepoetst. De Dutch Osprey ziet er weer shinny uit.

Het thuis leven gaat ook gewoon door, ondanks de Corona. Eind januari krijgen we het fijne nieuws dat we opa en oma gaan worden van… Doortje en Niels. De babykamer ziet er design en volgens de laatste babykamermode uit, zo mooi. Leon en Nicolette hebben per 1 februari een huis gekocht. Gelukkig is eind april het klussen zover afgerond dat ze kunnen verhuizen. Het is prachtig geworden. En Frenkie onze kleinzoon heeft eind maart zijn 1^e verjaardag mogen vieren in de vorm van een drive-thru. Er is die dag meer dan 1100 euro opgehaald voor stichting Hartekind. Woh wat een bedrag. Nog meer nieuws broer Jan uit Amerika is half april getrouwd. Jammer dat we er niet life bij kunnen zijn maar gelukkig is er ZOOM. Langzaam aan worden Corona maatregelen versoepeld. We hopen op nog meer versoepelingen zodat we zonder te veel gedoe naar het zuiden kunnen  vertrekken. We gaan het zien.

En nu zijn we weer een paar maanden verder. Ons eigenlijke plan, voor dit vaarseizoen, om naar de Middellandse Zee te zeilen hebben we snel laten varen. En ook een tocht naar de Oostzee is het niet geworden. Maar Nederland is ook prachtig en zeker vanaf het water. Dus hebben we de Noordzee met Scheveningen en IJmuiden aangedaan. En voor’t eerst met onze zeilboot in de Sixhaven van Amsterdam gelegen. Samen met Lia en Remco die met hun eigen zeilboot zijn. In Amsterdam liggen we op een super plek, mooie in de binnenstad, heerlijk gegeten en geschommeld op de hoogste schommel van Europa samen met Niels die even een dagje langs komt.

We varen op het Marker- en het IJsselmeer met zijn mooie oude stadjes zoals Hoorn en Makkum. Ha ha soms hebben we maar 0,5 onder de kiel dus het diepte alarm gaat regelmatig af. In al onze zeiljaren, en dat zijn er al aardig wat, nog nooit op eigen kiel één van de Waddeneilanden aan gedaan. Hoogste tijd om die kant een keer op te gaan. Het wordt Vlieland.  Een mooi eiland met een mooie natuur. We maken er een heeeeel lange wandeling op aanraden en met uitleg van de plaatselijke bakker. Maar waar zijn toch al die cranberry struiken? Blijken het heel lage plantjes te zijn vlak bij de grond.  Dat weten we dan ook weer. En….. na heel wat maanden in het ziekenhuis te hebben gebivakkeerd is onze Frenkie alweer een maand thuis. Hoe fijn is dat. Rond 4 november 2020 zeilen we nog heerlijk een paar daagjes op het Haringvliet. Echt niet verkeerd met dit zonnige koude najaarsweer.