Ria en Peter (ontmoet in o.a. Mindelo, Kaapverdië) wonen in de buurt van Nijkerk dus varen we daar naar toe voor koffie met iets lekkers uit de streek; een torennaartje. Voordat we in Nijkerk belanden bezoeken we Stoomgemaal ‘Hertog Reijnout’. Het enige nog werkende gemaal met 2 buitenschepraderen gebouwd in 1883. Het is kleinschalig maar effies leuk om te bekijken.

Via het Veluwemeer tuffen we naar Elburg. In Elburg scoort Cees bij ‘de gezonde apotheek’ een harinkie en we zien hier een wel hele grote bank, het toeval wil dat we er naar eentje opzoek zijn voor thuis. Gelukkig laat de zon zich zaterdag 18 mei weer zien. Het Ketelmeer brengt ons naar Stavoren. Onderweg een aantal 4 masters onder zeil. Weliswaar met de motor bij maar toch een fantastisch gezicht.

Wat minder is dat er hele zwermen van die kleine vliegjes blijkbaar geen zin hebben om te vliegen en mee liften op onze Namasté. Overal zitten ze, niet 1, geen 10 maar heeeel veel. Er word nog voorgesteld om ze met een vliegenmepper te lijf te gaan maar in no time zitten ze er weer. Zowel in Stavoren als in Hindlopen genieten we van de authentieke sfeer en zien we 2 van de 11 fonteinen. Een kunstproject van Leeuwarden-Fryslân 2018 waar elf internationale topkunstenaars voor de elf steden (Elfstedentocht) iets moois hebben gecreëerd.

In het boekje ‘Varend door Nederland’ lees ik dat je met een veerpont vanuit Gorinchem naar slot Loevestein kunt. Heel toevallig zijn we in deze plaats dus organiseer ik een soort van ieniemienie schoolreisje naar dit slot. Het is wel de bedoeling dat je je groepje niet uit het oog verliest in dit geval bestaande uit jawel…. 2 personen. Ha ha, nog presteren we het om elkaar kwijt te raken. Fijn dat er mobiele telefoons zijn.

In het oer-Hollandse rivierenlandschap waar de Maas en de Waal samenkomen, liet ridder Dirc Loef van Horne in 1361 zijn kasteel Loevestein bouwen. Later, veel later, wordt het slot een staatsgevangenis. Iedereen kent het verhaal over Hugo de Groot wel. Die gevangen heeft gezeten en na 2 jaar gevangenschap met behulp van een boekenkist weet te ontsnappen. Dat is dus in dit kasteel. Leuk om hier rond te lopen.

Zondag 12 mei, tis moederdag tís moederdag tis moederdag vandaag, een moederdag surprise. Niels en Anneloes staan ineens voor onze neus. Hoe leuk is dat. Een cappuccino met muffins in overheerlijke smaken, gezellie. En ’s middags onverwachts Leon en Nynke in Vianen. Mijn dag kan niet meer stuk. ’s Avonds uit eten bij restaurant de Vrijstad te Vianen. Het blijkt een goede keuze, het verrassing’s menu. Heerlijk, met oog voor detail.

Op de Vecht mega veel van die sloepen langs beide oevers, oude- en veel modernere stulpjes. Af en toe een bijzonder scheepje zoals een op-stomertje van nog geen 4 meter en we zien ineens een huisje voorbij drijven. Woensdag 15 mei varen we het sluisje bij Muiden uit en zijn ze de Groene Draeck vaarklaar aan’t maken. Wij op naar Spakenburg.

Maandag 6 mei 2019 is de schroef klaar. Woensdagmorgen brengt Anneloes ons weg naar St. Annaland, echt super fijn. Om 10.00 uur wordt de Namasté weer te water gelaten. De auto die afgeladen is met van alles en nog wat moet nog even worden uitgeladen en dan, dan zijn we weer onderweg voor een paar maanden. Langs de suiker fabriek in Dinteloord verder naar Stampersgat of all places.

De dag erna varen we Breda binnen langs versierde graffiti muren. Hier ontmoeten we Guido en Hanny. In de net geopende Foothall van Breda, was ooit een bioscoop, eten we gevieren heerlijke gerechtjes. 18 keukens onder 1 dak, lekkurrr en gezellig.

Via het Mark kanaal, de Bergse Maas en de boven Merwede op naar de Lingehaven van Gorinchem. Hier waren we in 2017 ook aan het einde van het seizoen. Nu dus in mei. Ik ga de hort op maar Cees is weer lekker aan het klusse busse aan zijn Boat Automation. Ik zie printplaatjes een microcomputertje, relais, spanningsregelaar, sensors en een hoop draadjes. Via de computer is tie alles verder aan het programmeren met af en toe rode en groene lampjes die aan en uit gaan. O.a. het anker- en inbraakalarm, temperatuur- en spanningsbeveiliging en nog veel meer wordt hiermee geregeld. Meldingen komen via een sms naar je telefoon. Handig hoor zo’n man, hoef ik met daar geen zorgen over te maken.

Het plan is om volgende week weer te vertrekken met onze Namasté. Nu ligt ze nog op de kant in St. Annaland. Het onderwaterschip wordt voorzien van een antifouling laag en het vrij boord gepoetst zodat we weer met een shiny schip de wateren kunnen bevaren. De schroef wordt weggebracht en nagekeken zodat alles weer toppie in orde is. Maar afgelopen winterperiode hebben we ook niet stilgezeten. Allereerst onze niet verwachtte verhuizing. Ja, we zijn afgelopen jaren af en toe naar appartementen wezen kijken maar bij dit appartement hadden we gelijk het ‘woh’ gevoel.

In onze vriendenkring kennen we trouwens zeker 7 stellen die verhuist zijn of gaan verhuizen naar een appartement, zeker in de mode. 24 december hebben we de sleutel al in ons bezit. Cees moet een onderkomen vinden voor zijn vriend (schuurtje met draaibank, freesbank e.d.). Makelaar en verhuizer regelen. En er moet worden ingepakt. Super leuk want je komt van alles tegen waarvan je niet wist dat je het had. Tjonge een mens bewaart wat in de loop der jaren.

Ondertussen wordt het sociale gebeuren  ook niet vergeten. We bezoeken met de Kusterclub de verkeerscentrale in Rotterdam, hebben een kerstborrel bij Peter en Anneloes en sluiten het jaar af met een winter bbq bij Bert en Marjan. Eten met de familie bij Marga en Peter, maken een promotie mee van neef Mark en hebben ons jaarlijkse buurt walkingdinner.

Een week na onze verhuizing vliegen we met ons gezin naar Fins Lapland waar we de witte wondere wereld mogen aanschouwen, een aanrader. Voor het eerst sinds heel heel lange tijd maken we Koningsdag niet op de boot mee. Neef Wijnand treedt die dag op in een reggaeband en speelt met veel passie saxofoon. Ik kook in de Dorpshoeve en we hebben veel etentjes thuis en buitenshuis. Maar nu dus bijna klaar voor vertrek.

En dan belanden we in Tiel. Uiteraard bezoeken we het Flipje museum. Flipje het fruitbaasje als mascotte van de in Tiel gevestigde jam fabriek De Betuwe en tegenwoordig van de stad Tiel. Wie kent het niet de jam, appelstroop en de Tova- dessertsaus en de kleine vierkante boekjes voorzien van rijmpjes en verhaaltjes over Flipje en zijn dierenvriendjes.

Omdat sluis Andries gestremd is maken we een ommetjes via de Afgedamde-, de Andelse-, naar de Bergse Maas op naar Heusden. In 1968 is daar begonnen met het in oude stijl restaureren van deze vestingstad. Dit duurde zo’n 40 jaar. Wat je er ziet zijn gebouwen en molens in een nieuw jasje naar voorbeelden van toen. Het resultaat mag er wezen.

De tocht gaat verder naar Breda. Guido en Hanny hebben hier in de binnenstad een appartement gekocht dus erg leuk om te bekijken. De verbouwing is nog in volle gang dus blijven ze een nachtje slapen bij ons aan boord. Wat een gezellige stad met overvolle terrassen mede door het warme nazomer weer. Via het Volkerak waar 20 april onze reis begon belanden we maandag 8 oktober 2018 weer in onze thuishaven. Ondanks dat we niet via de MED in Sicilië zijn beland was het super gaaf deze 6 maanden. We hadden het niet willen missen. En nu is het ook weer heerlijk om thuis te zijn. Van water- naar landregime.