Nieuwe accu’s, veel wind en heerlijke etentjes

Op zondag 14 april 2024 klinkt rond 2.45 uur ons wekkertje. Dus vroeg uit de veren voor de taxi die ons op dit tijdstip zonder file naar Schiphol rijdt. Op naar Catania. Daarna 2 uur in de bus naar Ragusa. (Oeps zitten we bijna in de verkeerde). Zondags rijden er geen bussen van Ragusa naar Marina di Ragusa dus vanaf daar met de taxi naar de haven. Rond 13.30 uur stappen we op de Dutch Osprey. Ze ligt er goed bij alleen wel met een laag Saharazand. Fijn dat we s ‘avonds aan kunnen schuiven bij Petra en Mike van zeilboot de Waaibaai die voor ons een heerlijke maaltijd koken. Twee dagen later koken we weer niet zelf maar laten ons verwennen door de koks van Mercato del Porto, een aanrader.

Cees heeft via zijn boat-automation al gezien dat de accu’s er de brui aan hebben gegeven. Dus het eerste actiepunt op onze to-do lijst is nieuwe accu’s regelen. Woensdag 17 april worden 6 nieuwe accu’s en 1 nieuwe start accu geleverd. Da’s snel, ’t lijkt overtoom wel. Met een soort van hijs installatie hijsen we de oude accu’s door het raam van de achterhut naar buiten en dan naar de kant. Fijn dat Mike de helpende hand biedt bij het aan boord brengen van de nieuwe en fotograaf is.

Het waait hier ondertussen als de pieten. De lijnen kraken en piepen dat het een lieve lust is. We gaan aardig heen en weer. Gelukkig doen de veren aan de lijnen goed hun werk. Toos en Rimmer hebben vanuit Nederland spullen voor ons meegenomen. Zo lief. Het volgende punt van ons to -do lijstje is een lekkende kraan vervangen en een nieuw waterfilter. Fijn dat we vrijdag mee mogen rijden met Toos en Rimmer. Zij hebben toevallig ook een kraan nodig. Op naar de Tecnomat. Een look-a-like van de Gamma. Ik scoor samen met Toos weer hele andere dingen maar dan in een soort van Blokker. Roy en Jessica wonen daar in de buurt en we zijn uitgenodigd voor een warme lunch. Vorig jaar voor’t eerst met ze kennisgemaakt bij het olijvenplukken. Het wordt een hartelijk weerzien.

En wat is er weer veel gedaan daar op Villa Volpe. Het mozaïek bij de ingang is helemaal af. Er is een kruiden tuin op stahoogte aangelegd en op weer een andere plek voor groente. Het zwembad is bijna in gebruik en er staan niet alleen olijfbomen in bloei maar we zien nu ook citroen-, amandel-, granaatappel-, mandarijn-, vijgen-, abrikozen- en peren bomen. De keuze is reuze. We eten er weer heerlijk om voldaan met z’n viertjes weer bootwaarts te keren.   

Bijna weer naar Sicilië

Nog een paar dagen en dan vliegen we  weer naar onze Dutch Osprey. Wat is dit half jaar thuis omgevlogen. Hoogte punten die er met kop en schouder bovenuit steken zijn de geboorte van 2 kleinkinderen en een nieuwe keuken. Begin februari is Niek geboren en eind februari Milou. Wat ieniemienie weer. Maar ondertussen groeien ze als kool. Zo heb je geen kleinkinderen en nu 5 wat een rijkdom. Cees is aardig aan’t oefenen om de namen niet door elkaar te halen.

Begin januari is een team van vakbekwame werklui bezig geweest om een nieuwe keuken te realiseren. Eerst slopen, opbouwen en dan na 5/6 weken staat er een prachtige nieuw exemplaar. Erg jammer voor Cees dat de wijnklimaatkast nog steeds niet geleverd is. Naar zijn zeggen “het enige leuke” aan de keuken. Het is trouwens wel even wennen op inductie koken. Af en toe gaat  het aardig mis. En de ovens bedienen ook zoiets. ‘t Kan trouwens met een app vanaf de bank. Hellep hoe werkt het allemaal?  Een aanrader is de stoomoven cursus met bijbehorende kookworkshop bij’t Inspiratiehuis 2020 in Hoofddorp wie kent het niet. Samen met Marlies en Arno brengen we alle tips en trucs gelijk in de praktijk met  overheerlijke gerechten.   

Afgelopen maanden hebben we zeker niet achter de geraniums gezeten. Dus even een terugblik.  Ik pak mijn woensdagochtend tennis en het zingen bij koor Let it go weer op. Met ons hele gezin verblijven we een lang weekend in een vakantiehuis met een coördinatenwandeling een heuse pub quiz, zwemparadijs en de intocht van Sinterklaas en het daarbij behorende schoen zetten. Ook wordt kerst en oud& nieuw niet vergeten.

We hebben weer verschillende reünies waar we heerlijk bij klessebessen. En een surprise driving diner met de familie van de zus van Cees. Ik zie regelmatig ex-collega’s en met de kookclub hebben we een uitje naar de Kunsthal. We bezoeken met broer en zussies het van Gogh museum, en maken op weer wat andere tijden mooie wandelingen.

Olijfolie. Van pluk naar persen

Dinsdag 24 oktober 2023 rijden we met Toos en Rimmer mee naar hun vrienden, Roy en Jessica. Van oorsprong rasechte Amsterdammers en dat is nog goed te horen. Nu hebben ze een huis op Sicilië. Allerhartelijkst worden we ontvangen met uiteraard een rondleiding door hun Villa Volpe. Een opknappertje was het, maar jeetje wat is er al veel gebeurd. Beiden van vele markten thuis. Creatief, ozo handig en ‘kan niet´ bestaat niet in hun vocabulaire dus ook niet in hun doen en laten. Na de koffie de hoogste tijd om de handen uit de mouwen te steken.

Olijven plukken, a hell of a job maar vele handen maken licht werk. Nog nooit gedaan maar eens moet de eerste keer zijn. Met het handje, staand op de grond of op een ladder, plukken we één voor één de olijven van de bomen. Of met een speciaal apparaat waarmee je nog hoger in de boom de olijven eruit trilt. Een soort van hark met motortje voorzien met lange ijzeren sprieten/vingers. Je hebt er wel spierballen voor nodig. De olijven worden opgevangen in netten die onder de boom liggen. Voordat ze de krat ingaan halen we de meeste blaadjes en takjes eruit. Dan volgt een overheerlijke maaltijd bereidt door Toos met een finishing touch van Roy. Toe een sorbet ijsje homemade by Jessica. Eerst proeven en dan raden welke smaak, we hebben geen idee. IJs gemaakt van tomaat, munt, witte wijn, suiker en citroen, mejammie.  

Op afspraak rijden we naar de frantoio= perserij vlak in de buurt. Gelukkig nog geen spitsuur. De olijven moeten na de pluk niet te lang in de kratten blijven anders gaan ze oxideren en dat geeft een nare smaak aan de olie. Aldaar worden de overgebleven bladeren en takjes van de olijven gescheiden via een lopende band en gewassen om terecht te komen in een machine. Hier worden ze gemalen en gekneed en ontstaan de eerste sappen. Bij deze ‘koude’ persing mag de temperatuur niet boven de 27 graden uitkomen om de kwaliteit van de olie te behouden. Na de persing worden de sappen gecentrifugeerd om de olie van het water te scheiden. Dat proces duurt zo’n drie kwartiertjes en dan tadaa een mooi licht groene D.O.P olijfolie.  

Nog een stuk taart van Caffeè della Rose en dan rijden we weer met Rimmer als chauffeur moe maar voldaan met een blik olijfolie terug naar Marina di Ragusa. Eén van de laatste etentjes van dit seizoen, eten we met z’n 6-en en dan vliegen we maandag 30 oktober 2023 weer naar Nederland ook weer heerlijk.  

Socializen rondom de boot

Naast onze schoonmaak klussen is er ook nog genoeg tijd voor ‘leuke’ dingen. We ontmoeten de bemanning van zeilboot Waaibaai, Petra en Mike. Heerlijk om in de kuip kennis te maken en verhalen uit te wisselen. Het is immers nog steeds fantastisch weer zo rond de 25 à 29 graden, niet te geloven. We hebben zondag ochtend koffie met Toos en Rimmer, eten met z’n 6-en pizza buiten de deur. De dag erna komen Lia en Remco pasta Carbonara eten aan boord. Tijdens een strandwandeling zien we een kunstenaar een heus zandkasteel creëren. Knap als je zoiets kunt.

Wederom gaan we naar Ragusa Ibla, maar nu met de bus samen met Lia en Remco. We lopen trappetjes op nog hoger en hoger. Hebben een super uitzicht over Ragusa Ibla met de toren die ik graag wil zien en slenteren langs overdadig versierde barokke balkonnetjes naar het grote plein. In één van de winkels hebben ze een wel heel speciale jurk, gemaakt van pasta, een kunstwerkje op zich.

We zien granaat appels liggen die ze vers voor je kunnen persen. Nou doet u er maar 4. Dat willen we wel eens proberen zo’n mooi donkerrood sapje. Maar onze bekkies trekken er van samen en het voelt stroef in de mond. Heel bijzonder dit. Lia googelt nog even om te kijken hoe gezond dit sapje wel niet is. Nou op sommige sites is granaatappelsap je van het en op andere sites juist weer niet. Er zitten veel toegevoegde suikers in en vanwege de aanwezige antioxidanten moet het helpen tegen bepaalde kwalen en ziekten maar dat is onvoldoende bewezen. De 3 gangen lunch bij I Banchi is lekker. Alles gelijktijdig opgediend maar dat mag de pret niet drukken.  

Valle dei Templi, sterrentent en de replica Nao Victoria

Galtjo en Annette hebben een auto tot hun beschikking. Dus gaan we weer even de toerist uithangen. Op naar Agrigento toch nog meer dan 2 uur rijden. Galtjo heeft zich helemaal aangepast aan de Italiaanse rijstijl. Lekker doorkarren, niet aarzelen en gaan met die banaan. Het weer is ook nog steeds fantastisch dus voor Annette en mijn persoontje is het rokjes dag vandaag. Nou ja van het  langere soort dan. Onderweg lijkt het wel of we door het Westland rijden. Kassen en nog eens kassen van landbouwplastic opgebouwd. Fraaie en van die vervallen exemplaren. La Valle dei Templi= vallei van de tempels is het grootste park buiten Griekenland met overblijfselen uit de Griekse oudheid. Het meest intact is de Concordia die dateert uit 430 voor Chr. Allemachtig zo prachtig.

De dag erna brengen we een bezoek aan Ragusa Ibla. Vandaag geen rokjes- maar hoedjesdag, het lijkt wel Prinsjesdag. Daar worden we getrakteerd door Galtjo en Annette en eten de sterren van de hemel bij restaurant Ciccio Sultano Duomo met een 8 gangen diner. Verkukkuluk en super mooi opgediend. Uitbuiken doen we op de boot en een spelletje yahtzee.

In onze haven is de replica Nao Victoria ( 1519) neergestreken. Dit is het eerste schip wat in die tijd een ontdekkingsreis om de wereld heeft gemaakt. Uiteraard een bezoekje waard. Nog een capootje  en een echte Siciliaanse cannoli en dan zwaaien we woensdag middag 11 oktober 2023 Annette en Galtjo weer uit die hun toch verder gaan vervolgen op dit mooie eiland.  

  

Highslide for Wordpress Plugin