Met wisselende wind vervolgen we onze reis naar Cádiz waar we voor anker gaan vlak naast een brug in aanbouw.
Op woensdag 27 april 2011 zijn we heerlijk aan het zeilen naar Barbate maar dan wordt ineens onze rust verstoord door een harde sirene. Een patrouille boot vaart met grote snelheid langszij en vraagt of we Spaans spreken. Nee duh, maar met wat handen en voetenwerk legt hij uit dat er schietoefeningen zijn in het gebied waar wij varen. Oeps. Cees had op de Navtex iets gelezen over firing exercises. Een brandoefening !!!! Nee Cees, schietoefeningen. Deze boot escorteert ons en de Mi Dushi een ander Nederlands schip naar veiligere wateren. Van een afstand zien we de granaten in de zee exploderen.
Zaterdag 30 april 2011 Koninginnedag in Nederland doen we een poging om naar Gibraltar te zeilen. Maar we moeten na anderhalf uur constateren dat de boot en wij dus ook als een gek tekeer gaan. Dit komt door de zeer harde wind met uitschieters van 32 knopen en de hoge golven. Als een geklutst eitje keren we om en liggen weer wat later veilig en wel in Abrahams schoot.
Als je twee weken achter een ketting hebt gehangen ben je zeer blij als de windvoorspellingen op Ugrib gunstig zijn en je ankerop kunt. Op zaterdag 23 april 2011 zeilen we eerst met zeer weinig wind het waddengebied van Culatra uit. We gaan naar Ayamonte. Deze haven kunnen we alleen bereiken door de rivier de Guadalquivir op te varen bij hoog water anders is het te ondiep. Net op het moment dat het ondiepe gedeelte komt, regent het zo hard dat we geen meter zicht hebben. Dit levert altijd weer een spannend momentje op. Aan bakboord zien we Portugal en aan stuurboord zien we Spanje, het is een natuurlijke grens tussen twee landen.
In Ayamonte doen we ons tegoed aan een heerlijk tapas waar de bediening aller vriendelijkst is.
Eerste paasdag maken we een echte Spaanse processie mee, waarvan de deelnemers volgens ons toch op beter weer hadden gerekend . Heel indrukwekkend.