Categorie: Zuid-oost Spanje

Twee feestjes, San Juan en de verjaardag van Ann

Nu we op de kant staan is het weer even kamperen. Laddertje op, laddertje af. Schuin tegenover ons staan Nederlanders. Nicol en Ronald van zeilboot de Fairy Queen. Zij gaan ook de oversteek maken naar het Caribisch gebied. s ‘Avonds lopen we met z’n vieren richting strand. Het feest van San Juan, Spaanse benaming voor apostel Johannes de Doper, wordt gevierd. Een midzomernacht strandfeest om ook de langste dag en de zomer in te luiden. Nou die is er die zomer, temperaturen van rond de 35 graden, hot. We zien heel wat families, van jong tot oud, BBQ-en op het strand.

DSC_1407.JPGDSC_1406.JPGDSC_1405.JPG

Rond middernacht worden er kampvuren aangestoken. Om 24 uur nemen velen een duik in zee, brengt geluk zeggen ze en om de zonden van afgelopen jaar af te spoelen. Wij doen ons tegoed aan tapas. Het is hier de gewoonte als je een drankje bestelt je er een zelf uitgekozen tapas van de kaart bijkrijgt, mmm lekkerrrr. De meesten Spanjaarden hier spreken geen woord Engels dus regelmatig is het een verrassing wat je nu weer voorgeschoteld krijgt.

DSC_1424.JPGDSC_1417.JPGDSC_1410.JPG

En nu is het 27 juni, mijn birthday en die van tweeling zussie  Marieke, gezellie al de felicitaties. Via Skype kunnen we een piep klein beetje meegenieten van de familie reünie in Nederland bij neef Hans, leuk hoor. Mede georganiseerd door broer Jan die daarvoor over is uit Amerika.  ’s Avonds sangria op de Beau en daarna tapas in één van de eettentjes langs de boulevard. Laat op de avond, dat doen ze hier allemaal. De bemanning van de Fairy Queen heeft nog een gaatje vrij in de agenda en gaat met ons mee. Elk land heeft zo zijn specialiteiten. In Italië weten ze hoe je een lekkere cappuccino moet zetten en overheerlijke pasta’s en pizza’s kunt maken. Maar hier dus tapas en sangria, niet verkeerd.

DSC_1444.JPGDSC_1439.JPGDSC_1438.JPG

 

 

 

 

‘On the hard’ bij Aguadulce

We hebben aardig zitten dubben afgelopen periode. Gaan we de oceaan oversteek naar het Caribisch gebied maken de ja of de nee. We komen nog geen live-aboards tegen. Het samen opvaren met andere boten (de WingIV) missen we meer dan we hadden gedacht. Maar intussen hebben we onze draai weer gevonden, saampjes aan boord. Dus zoals het er nu naar uitziet gaan we ervoor: begin december van de Kaap Verden naar Suriname.

DSC_1355.JPGDSC_1364.JPGDSC_1357.JPG

Vorig jaar zijn we Frans en Amelia tegen gekomen in Griekenland. Zij wonen in Aguadulce. Leuk om even langs te gaan. Frans staat ons al op te wachten als we afmeren aan de meldsteiger. Super aardig. Het onderwaterschip moet schoon. Waarom eigenlijk niet hier. Dus zo gezegd zo gedaan. Een dag later zaterdag 20 juni staan we op de kant. Het was nog even de vraag of het allemaal paste in de kraan, wat betreft de verstaging maar dat ging precies. De temperaturen zijn inmiddels tropisch 31 graden en hoger, dus Cees zal vroeg aan de bak moeten elke morgen. Zal mij benieuwen met een man die absoluut geen ochtendmens is. Met Vaderdag krijgt Cees eindelijk zijn ‘van alles kan’ lampje, gekocht in Licata.

DSC_1385.JPGDSC_1371.JPGDSC_1366.JPG

Jammer dat er in Aguadulce geen chandler zit om Primacon, Interprotect, antifouling en dat soort zaken aan te schaffen om het onderwaterschip en het vrijboord aan te pakken. Die zit wel in Almerimar, iets meer dan een half uur hier vandaan. Maar het is nog een hele onderneming om daar met het openbaar vervoer te komen. We zijn zeker 5 uurtjes onderweg van Aguadulce naar Almerimar en weer terug. Maar het is gelukt, alle benodigde spullen zijn besteld. Ze worden een dag later 23 juni, vanuit Barcelona geleverd wat een service. En we komen begin juli voor een klein maandje naar Nederland. Van 2 juli t/m 28 juli, leuk vooruitzicht.

DSC_1399.JPGDSC_1394.JPGDSC_1391.JPG

 

 

 

 

Dombo’s

Bijna elke dag starten we in de morgen met een noorden windje, in de middag draait tie naar het zuiden, vaak toenemend. Voor ons pal tegen dus kruisen we om onze bestemming te bereiken. Gelukkig neemt tie vaak tegen de avond af. Bij 14 knopen wind gaan we zaterdag 13 juni einde van de middag vlak naast de haven van Torrevieja voor anker er van uitgaande dat ook vandaag de wind en de golven gaan afnemen. Maar nee, de wind neemt juist toe en ook de golven. Als een hobbelpaard gaan we op en neer en op en neer.

DSC_1304.JPGDSC_1301.JPGDSC_1299.JPG

En dan horen we gekraak. Oeps de lijn van de snubber is gebroken en daarmee is de kettinghaak in zee verdwenen. De ankerketting krijgt het aardig voor zijn kiezen. Is het wel een wijs besluit om te ankeren. Het is qua havengelden hoogseizoen geworden en we dachten zo een nachtje havengeld te besparen. Ach ja “ons bien zuunig hè”, maar waarom? Cees kijkt nog eens op Windfinder en ziet dat de wind gaat draaien. Dat betekent minder golven maar de nieuwe voorspelling is wel 31 knopen wind rond 23.00 uur vannacht. Daar word je niet vrolijk van.

DSC_1312.JPGDSC_1310.JPGDSC_1307.JPG

Vlak voor donker besluiten we toch in de haven van Torrevieja te gaan liggen. Cees roept ze op maar…..niemand reageert. Lekker bezig zijn we. Pas na 15 minuten dobberen in de havenkom reageert er iemand. We worden in een voor ons te kleine havenbox geloodst. Goede stuurmanskunst schipper. Maar als we vast liggen vinden de marinero’s ook dat we te krap liggen, en verkassen naar een andere plek. En zo liggen we rond 22.00 uur eindelijk vast. Hadden we gelijk moeten doen vanmiddag. En nu liggen we via Mar Menor, Cartagena, Aguilas y del Hornillo, cala de San Pedro in Porto de Aguadulce.

DSC_1322.JPGDSC_1319.JPGDSC_1317.JPG
DSC_1353.JPGDSC_1344.JPGDSC_1342.JPG

Van de Balearen via Calpe en Campello naar Santa Pola

Om 4.30 uur gaat woensdag 10 juni ons wekkertje. Op naar het vaste land van Spanje, naar de Costa Blanca. Deze strekt zich uit over een groot deel van de Spaanse oostkust met lange zandstranden volgebouwd met appartementenflats en hotels. Het is al weer even geleden maar Dolfinarium Harderwijk komt langs en een aantal dolfijnen geven een showtje weg. Ze springen zo hupsakee met een boog uit het water en een aantal zwemmen met onze boot mee vlak voor de boeg.

DSC_1257.JPGDSC_1253.JPGDSC_1252.JPG

Pas om 19.30 uur plonzen we ons anker vlak naast de haven van Calpe in het water. Echt een A-locatie met uitkijk op de grote kalksteenrots Penjal d’Ifac. De volgende dag zeilen we naar Campello Het is zwaar bewolkt en de Rondals maken overuren door de zeer wisselvallige wind. Van 4 knopen in no-time naar 24 knopen wind = windkracht 6. Denk je net, dat schiet lekker op, valt tie weer weg.

DSC_1268.JPGDSC_1265.JPGDSC_1262.JPG

Onderweg zien we Benidorm in grijs gehuld aan ons voorbij trekken. Met van die wolkenkrabbers die de 2 stranden overschaduwen. De badplaats doet eerder denken aan Manhattan dan aan het vissersplaatsje dat het ooit was in de jaren 50. Aan het einde van de middag liggen we in de haven van la Campello. ‘s Avonds heerlijk uit eten in een leuk uitziend tentje waar een Belgische kok de sterren van de hemel kookt. En dan ben ik de volgende dag mijn telefoon kwijt. Ik bel met Cees zijn mobiel naar mijn nummer. Getsie, op de Beau horen we geen gerinkel, maar dan…. wordt tie opgenomen, mijn telefoon, door een Nederlands sprekende mevrouw en dat in Spanje. Ze zit heel toevallig even op het nog niet geopende terras waar we gisteren hebben gegeten en waar dus mijn zwarte rugzakje nog hangt. Lucky for me. En nu weer een dag later liggen we, na een zeildag met heel veel wind in de haven van Santa Pola. Er is veel veranderd sinds we hier geweest zijn 4 jaar geleden.

DSC_1296.JPGDSC_1285.JPGDSC_1278.JPG

 

Valencia en drie weken naar Nederland

Maandag 6 juni 2011 hebben we een heerlijk zonnig dagje in Dénia. We doen ons tegoed aan een menu Del Dia.


DSC_1453.jpgDSC_1456.jpgDSC_1487.jpg
De volgende dag gaan we weer verder. Het wordt een heerlijke en lange zeildag. Eline heeft nu alle zeil voeringen wel meegemaakt. Van genua tot fok en van gennaker tot melk meisje. Van zeilen naar dobberen naar motoren. De wind verandert nog wel eens op de Middellandse zee en het weer was ook aardig van slag afgelopen 2 maanden in Spanje.

DSC_1479.jpgDSC_1489.jpgDSC_1491.jpg

De ankerplek waar we willen gaan liggen bij Cullera wordt niet goedgekeurd dus zeilen we in één keer naar Poblas. Hier heeft Cees een ligplaats voor een maand gereserveerd. Dit had hij al in maart geregeld toen we nog thuis waren. De dag voor ons vertrek naar Nederland doen we een dagje Valencia. We drinken op het plein Paza la Virgen een zomer specialiteit van Valencia “horchata”.Een koude zoete melkachtige drank van aardamandelen. Heel speciaal. We belanden in het Mercado Central. De grote overdekte markthallen van Valencia waar we onze ogen uitkijken. En we doen ons tegoed aan heerlijke Tapas in een trendy tentje. Het toeval wil dat we op het vliegveld in Valencia zwaaien naar tweelingzus Marieke en haar vriendin Marja die donderdag 9 juni 2011 net zijn aangekomen in Valencia. Wij vliegen met hetzelfde vliegtuig terug. Op Schiphol zien we bij de uitgang Heleen en Charles staan. Zij vertrekken met dit vliegtuig weer naar Mallorca. Met z’n viertjes nemen we de trein waar Anneloes ons al met de auto staat op te wachten.

DSC_1509.jpgDSC_1513.jpgDSC_1530.jpgDSC_1534.jpgDSC_1543.jpgDSC_1569.jpg

Highslide for Wordpress Plugin