In het gebied waar we nu naar toe varen richting Cadiz (hier liggen we voor anker met uitzicht op een grote brug) en Barbate (haven) varen we dicht langs de kust. Er is een website waar je kunt zien waar zeilboten zijn aangevallen door orca’s en in dit gebied zijn dat er veel. Nu is er zelfs een zeilverbod. Je mag niet meer dan 2 mijl uit de kust varen. Of juist veel meer op zee meer dan 9 mijl uit de kust. Het is erg heiig. En dan ziet Cees in de verte zwarte vinnen een stuk of 6, het zal toch niet. Fijn dat de verrekijker voor het pakken ligt, pffff loos alarm je verwacht het hier niet maar het zijn 6 kano’s. ’s Avonds luisteren we (op aanraden van Marjan) telkens een deel van de podcast van de Deventer moordzaak. Een aanrader.
Op maandag 16 augustus ronden we het zuidelijkste puntje van Spanje en Europa, Tarifa. Wat staat hier een stroom, goed dat we die mee hebben. En dan doemt aan bakboord de hoge rotsige kaap Gibraltar op. Yeh zo fijn we zijn op de MED. Weer een mijlpaal. Wat een drukte met scheepvaart. Ze komen van alle kanten dus opletten geblazen.
We gaan wat verder voor anker bij Sotogrande. Zo lekker om zonder te veel gebibber het water in te springen en je anker in het zand te zien liggen. Maar dan draait de wind naar landwind. Jeetje dat voelt als een heel warme föhn, echt niet normaal. En het begint hard te waaien (ja nu wel). We gaan anker op maar eh het bootje moet nog opgetakeld. Het lukt Cees met moeite om in het bijbootje te stappen door de hoge klotsende golven achter bij de spiegel. Wat een gedoe. De banden onder het bootje aanbrengen met een pikhaak. Bij het omhoog takelen blijft ze ook nog even onder de spiegel van de Dutch Osprey hangen. Hè hè het is gelukt. Zweet jij ook nou wij wel. We zoeken verderop wel een ankerplekkie. Het klotst behoorlijk ’s nacht. Dinsdag 17 augustus hebben we al kruisend onze volgende ankerplek bereikt bij Fuengirola.
We laten Malaga links liggen en gaan weer een dag later vlak bij Punta Del Este ten anker. Lekker zwemmen beetje lezen en genieten van de omgeving. We zien bergen met hier en daar wat bebouwing maar ook steden en van die grote lelijke appartementen/hotel complexen. Je komt het allemaal tegen in de Costa del Sol. Ti’s vrijdag 20 augustus 2021 we liggen in de haven van Almerimar. Effies wassen, boot afspuiten, diesel en water tanken, boodschappen doen, uit eten. En Niels, Doortje en Mees zijn thuis, echt zo fijn. Bijna een maand hebben ze in het ziekenhuis gebivakkeerd.