Categorie: Turkije

Zoutvaatje en magnetisme (Kekova Road)

Donderdag 17 april 2014 vertrekdag uit Finike. Nog even snel een douche. Komen we in iedergeval de eerste zeildag fris en fruitig door. Het plan is om gelijk 5 dagen en nachten door te varen naar de Peloponnesos (vaste land van Griekenland). Voor 6 dagen vlees gebraden/gestoofd dus we zullen niet verhongeren onderweg. Het wachten is alleen nog op de Port Police dus nog even tijd voor echt het allerlaatste bakkie koffie samen met de Wing( ja Willem heb ik je alweer overgehaald). Gelijktijdig kiezen de Wing IV en de Beau het ruime sop. Dag dag, zwaai zwaai, we gaan jullie missen en daar gaan we. Eerst 13 knopen wind precies windje tegen (west), maar dan maken we gewoon een grote slag en gaan dan weer overstag.

100_2170.jpg100_2173.jpg100_2186.jpg100_2190.jpg100_2193.jpg100_2195.jpg

Maar ……de wind wordt meer en meer. We krijgen heel wat zeetjes over waarvan één die helemaal over ons schip rolt. De Beau lijkt wel een zoutvaatje van al dat zoute zeewater. Cees maakt onder het zeilen altijd een water- en brandrondje. Help, in de hut voor voelt het bed aardig nat, getsie. Die ene grote roller heeft voor water gezorgd via de voorluiken, dat hebben we nog niet eerder gehad, bale. Een “zout”waterbed, brrrr. Tevens is gebleken dat de pikhaak toch niet zeevast lag op het dek, want deze is weg. We besluiten niet door te gaan en 2 uur later liggen we voor anker in Ügaciz, Kekova Road vlak naast ……..de WingIV. Magnetische aantrekkings kracht hebben de 2 aluminium boten op elkaar, ha ha. Ook de Zephyr en de Esperanza, 2 andere Nederlandse boten, liggen hier voor anker. Beddengoed wassen en de voorhut met zoet warm water afnemen. En alles was zo lekker schoon. Ach er zijn ergere dingen. En Cees gaat weer als klusser aan de slag om de lekkage te verhelpen. Zoonlief (Niels) heeft de oplossing: maak je boot waterdicht met “ducktape”, altijd handig zulke tips. En eh, we blijven gewoon nog een dagje liggen hier. ’s Morgens regent het en ’s-middags poeiert het weer flink. Vanaf de Beau gezellige paasdagen.

DSC_0035.JPGDSC_0038 (2).JPGDSC_0042 (2).JPG

 

Afscheid van Turkije

Nog maar 2 dagen en dan starten we met zeilseizoen 2014. We gaan de “Muezzin”( gebedsoproeper) die vijfmaal per dag oproept tot gebed zeker missen. Alleen jammer dat er meerdere moskeeën staan in Finike, het is nu een kakofonie van oproepen. A capella zou mooier zijn geweest toch. Donderdagavond staat Aleid ineens op de boot te kloppen. Zaterdag wordt er in de “Porthole”een “Art and Craft” expositie georganiseerd van sieraden en aquarellen door live-aboards of ik ook mee wil doen. Ja, altijd leuk maar …… alle gemaakte kettingen liggen in Nederland. Ann fabriceert in een record tempo van gerecycled materiaal 11 Clooney- en 5 fietsband kettingen en met succes want ik verkoop er 7.

DSC_0009.JPGDSC_0006.JPGIMG_0600.JPG

Vrijdagavond hebben we met Willem en Ingeborg een soort van afscheids- etentje bij ons op de boot. Volgende week gaan wij mijlen maken richting Peloponnesos en verder. We proberen, als de weergoden ons goedgezind zijn, in juni/juli in Spanje of Portugal te zijn. Dus nog een aardig stukkie te varen. De WingIV gaat eerst nog wat rondzeilen in Turkije. Ieder gaat zijns weegs. Dat zal even wennen worden want we hebben toch 2 zeilseizoenen intensief met elkaar opgetrokken en het heel gezellig gehad zo met elkaar.

DSC_0052.JPGDSC_0530.jpgDSC_0531.jpg

Cees is intussen met een volgend project gestart n.l. het monteren van de zonnepanelen. Het lijm aanbrengen op de achterkant van de zonnepanelen blijkt nog een heel gedoe, maar gelukkig komt Willem precies op dat moment langs en helpt ons uit de brand door zijn kitpistool uit te lenen. De zeilen worden teruggebracht en aangeslagen, wel jammer dat ze nu pas zeggen dat de 2 zeillatten die we vorig jaar verloren zijn, niet kunnen leveren. Het is 2 dagen voor vertrek. En dan hopen we dat morgen, alles op de laatste nipper, geregeld is. Het reddingsvlot, de brandblusser, 2 nieuwe stootwillen, een gehalveerde zonnetent, een gasfles, dat zijn allemaal dingen waar we nog op wachten. Via een agent klaren we donderdag 17 april 2014 uit. Oostelijker dan dit wordt het niet voor ons, op naar het westen.

IMG_0606.JPGDSC_0009 (2).JPGDSC_0011.JPGDSC_0014.JPGIMG_0608.JPGIMG_0610.JPG

 

Zaterdagmarkt, forel en wandelingen

En dan is het alweer zaterdag, marktdag in Finike. Zowel Turken maar ook heel veel bootjesmensen zie je hier gezellig rondstruinen. Aan het einde van de markt is er iemand die forel verkoopt. In een soort van watertank zwemmen ze rond. Eh, doet u mij er maar twee. Terplekke worden ze een kopje kleiner- en schoongemaakt. Verser kan niet. En wat betalen we: 5 tl. Omgerekend nog geen 2 euro, niet te geloven. ’s Avonds horen we een hoop herrie. We gaan toch maar eens polshoogte nemen. Er zijn heel wat mensen op de been. We denken dat er een nieuwe burgemeester gekozen is, maar komen er niet echt achter. Want ja, wij hebben nog steeds dat Turks niet onder de knie en zij het Engels niet. Op aanplakbiljetten bedankt (= tesekkürler) een zekere meneer Kaan Osman Sarioglu de bevolking van Finike en er zijn optredens van artiesten. Het zijn bekende popsongs want aardig wat jonge Finikers zingen mee, gevolgd door spectaculair vuurwerk.

100_1959.jpg100_1966.jpgDSC_0421.jpgDSC_0434.jpgDSC_1148.JPGDSC_1161.JPG

Zondag hebben we met anderen een gezellige bbq en smikkelen we van de heerlijke forel. Samen met Willem en Ingeborg maakt Ann leuke ochtend wandelingen, nog even genieten van de Turkse omgeving hier. De Beau ziet er weer toppie uit dankzij Cees. We zijn er helemaal klaar voor om vrijdag 11 april weer te water te gaan. Maar als Cees gaat vragen hoe laat dat morgen gaat gebeuren zeggen ze dat ze geen tijd hebben maar ….. nu wel. Dus zo gezegd zo gedaan. Snel alles inorde gemaakt en nu liggen we ineens weer zachtjes heen en weer te wiegen in het water.

DSC_1155.JPGDSC_1158.JPG100_2046.jpgDSC_1171.JPGDSC_1180.JPGDSC_0489.jpg

 

1ste keer broodbakken en de 9de symfonie van Beethoven

De dagen vliegen voorbij op de kant in Finike. Cees poetst dat het een lieve lust is. Alleen jammer dat het kalk op het blauw bij de waterlijn niet goed weg gaat. Een goedje genaamd “Porcoz” (met dank aan Willem) blijkt echter goed te werken, gelukkig maar.

DSC_1087.JPGDSC_1095.JPGDSC_1097.JPG

De “Brompton” fietsjes zijn weer van stal gehaald want Ann is al druk bezig met de bevoorrading van het schip. Ze lijkt soms wel een pakezel maar met de fietsjes is het allemaal prima te doen. Het onderwaterschip wordt voorzien van een laag antifouling, terwijl Anneke zich ontfermt over de kunst van het broodbakken. Veel zeilers die langer op zee verblijven bakken zelf brood. Niet met een broodmachine maar gewoon op de ouderwetse manier met gist, volkorenmeel en je handen als kneedmachine. En…. dat het nog wel wat tijd vergt voordat je dat broodbakken onder de knie hebt. We willen immers geen betonnen bakstenen als lunch. Dus nu maar eens uitproberen die handel. Het worden kleine broodjes in drie verschillende smaken. Een volkoren, een hartige en een zoete variant. Er zijn wel verbeterpunten maar dankzij de tips van Yvonne van de “Happy Bird” zijn ze aardig gelukt.

DSC_1098.JPGDSC_1105.JPG100_1899.jpg

Vrijdagmiddag 4 april 2014 vertrekken we met nog 48 bootjesmensen met 2 bussen naar Antalya om een klassiek concert bij te wonen. Nog een hele zit van 2 uur. We worden eerst gedropt bij “Bauhaus” een soort van Gamma maar dan mega groot. Cees loopt verlekkerd rond en koopt van alles. Dingen waarvan hij denkt ze in de toekomst nog eens nodig te hebben, ja ja. Het spreekwoord zegt immers “beter mee verlegen dan om verlegen”. Een uur later worden we weer opgehaald en afgezet bij een restaurant die een uur de tijd heeft om 48 personen van eten te voorzien.

100_1906.jpg100_1913.jpg100_1919.jpg

Nou daar hebben ze hier wel kaas van gegeten want de bediening gaat in rap tempo. Als Ann even niet oplet is haar bordje, nog vol met eten, alweer meegenomen en wordt het hoofdgerecht opgediend. Gewoon “go with the flow”en een beetje dooreten graag. En dan is het op naar het laatste concert van deze reeks de negende van Beethoven. Het wordt een waar spektakel met violisten, contrabassen, cello’s, dwarsfluiten, pauken, koperwerk, een zeer enthousiaste dirigent en een heel groot koor.

DSC_1108.JPGDSC_1132.JPGDSC_1141.JPG

 

Klus-sessies in Finike

Anneloes brengt ons dinsdag 25 maart 2014 naar het station. Het is nog even een heel gesjouw want we hebben 3 zonnepanelen bij ons en de nodige bagage, maar met een rechtstreekse trein naar Schiphol is het een fluitje van een cent. We zijn benieuwd hoe het inchecken gaat met de panelen, maar ook dat verloopt gladjes. We hebben een tussenstop in Istanbul en Cees verheugt zich al op de voorlopig laatste hamburger bij Burger King maar…..die wordt door zijn neus geboord want er staat een enorme rij bij de paspoortcontrole. Het wordt nog doorlopen om op tijd in het vliegtuig te zitten naar Antalya. Rond 23.30 plaatselijke tijd (er is een uur tijdsverschil met Nederland) zijn we weer aan boord. De volgende dag krijgt de boot gelijk een sopbeurt want er ligt een dikke laag stof= saharazand op de Beau. In de verte zijn de bergtoppen nog bedekt met een laag sneeuw maar die verdwijnt als sneeuw voor de zon met die lekkere temperaturen hier, zo’n 21 graden. Er is altijd wel iets te klussen aan boord. Het Jabsco waterfilter onderin het gootsteenkastje (kom je ozo handig bij) lekt en wordt vervangen.

DSC_1042.JPGDSC_1043.JPGDSC_1048.JPG

Vrijdag 28 maart 2014 gaan we, ik bedoel de boot uit het water. Precies om half tien komen er 2 marine boys aangevaren ter assistentie en 2 uur later staan we al op de kant. Cees gaat gelijk aan de slag en Ann zorgt voor de innerlijke mens. Jéé wat ziet Cees er uit na het schuren van het onderwaterschip, hij lijkt wel een mijnwerker met al dat zwart op zijn handen, gezicht en overall. En wat een lamme armen krijg je ervan. Op zaterdag (morgen zijn er verkiezingen in Turkije) is er een grote verkiezingsbijeenkomst in Finike. Allemaal hotemetoten in pakkie deftig. Het is een heel mannen gebeuren zo te zien. Ook de bemanning van de WingIV en de Zephir zijn aangekomen vandaag. Gelijk ’s avonds  gezellig  bijgekletst. Het reddingsvlot wordt weggebracht ter inspectie alleen jammer dat ze zo vaag doen over het tijdstip dat tie weer wordt teruggebracht. Zo ook met de weggebrachte zeilen. Komt wel goed zeggen ze. Ja ja, we willen wel op 17 april 2014 uitvaren als het even kan. We gaan het zien.

DSC_1053.JPGDSC_1055.JPGDSC_1061.JPGDSC_1066.JPGDSC_1072.JPGDSC_1074.JPG

Highslide for Wordpress Plugin