Categorie: Spanje, Galicië

Rias Baixas

Dit is het zuidelijke deel van de westkust van Galicië en bestaat uit 4 ria’s, dit zijn inhammen met heuvels, stranden, dorpjes en weinig toeristen. Iedereen op straat loopt trouwens met een mondkapje op zowel jong als oud. Dus ook tijdens de tennisles, bij het roeien, zelfs een hele kleuterklas. De eerste Ria die we aan doen is Ria de Caramiñas. In alle Ria’s zie je van die gekke vierkantachtige dingen  drijven in het water genaamd bateas. Houten vlotten zeg maar die dienst doen als mosselkwekerijen. Het anker regime is weer ingegaan. Op ons achterdek verspreiden zich heerlijke bbq geuren. Onze Cobb is weer van stal gehaald.

Via kaap Finistère belanden we in Ria de Muros en weer een dag later in Ria de Arosa en gaan we bij Caraminal ten anker. We hebben zelfs een plons gewaagd in het water. Meestal is de Atlantische oceaan behoorlijk koud aan deze kant van Spanje maar de zon schijnt zo uitbundig. We smullen van een heerlijke empanada gekocht bij een plaatselijk bakkertje en verplaatsen ons weer verder naar  Ria de Arosa. Jammer dat het lang mistig blijft maar de temperaturen zijn prima.

We zijn op maandag 19 juni 2021 in het kleine schilderachtige vissersdorpje Combarro (in de haven), bekend om zijn horreos. Bouwwerkjes op palen voor de opslag van mais, graan en sardines. Door de open structuur kan de wind erdoor waaien en ongedierte kan er niet vanonder in doordat het op palen staat. We eten in een restaurant heerlijke visspecialiteiten van hier. De volgende dag fietsend op onze Bromptonnetjes bergie op en bergie af naar Pontevedra.

   

La Coruña (Galicië)

Om 7.00 uur woensdagmorgen 7 juli 2021 vertrekken we uit de haven van Camaret sur Mer. Kom maar op golf van Biskaje. De eerste dag en nacht zijn grauw en grijs, maar er staat een super windje zo’n 12 tot 15 knots zeilend aan de wind. We gaan als een speer. Wat ook als een speer gaat zijn de kotsjes die ik doe. Jeetje wat voel je je dan ellendig en de volgende dag gaat dat zo door. Afslankdagjes zeg maar. Ik leef op 2 kopjes thee per dag dat is’t. Doortje vraagt zich af waarom ik niet gewoon achter de geraniums ga zitten met een breiwerkje. Gelukkig voel ik me bij de wacht in de 2e nacht weer veel beter. Wel jammer dat de wind het laat afweten op dag 2 en een stuk van dag 3. Maar het laatste stuk weer heerlijk gezeild. Cees vervangt onderweg het Franse gastenvlaggetje voor het rood/geel/rode van Spanje. Rond 16.30 uur varen we de haven van a Coruña binnen. Fijn dat we in deze omgeving op Spaanse wateren geen Free Willy’s in groepjes gespot hebben. De meeste incidenten met orka’s zijn tussen de 2 à 8 mijl uit de kust. We proosten met champagne die al koud staat in de koelkast.

Zaterdagavond eten we in de Real Club Náutico de La Coruña. Elf jaar gelden deden we dat ook op precies dezelfde datum, hoe bijzonder. De ambiance krijgt een 9, oubollig maar zeer stijlvol. Het eten daarentegen krijgt van ons een 2. Zo slecht terwijl om ons heen welgestelde mensen zitten. We snappen er niks van. Die zijn toch beter gewend. En de kaart is klein. Ik zou zo een dagje mee willen lopen met de kok want er zijn zogezegd genoeg verbeterpunten. Twee dagen later eten we wel lekker bij La Panela op het grote Praza Maria Pita

Vigo en nog een keer Islas Cíes

Euh ja, wat zullen we zeggen over Vigo. We zijn de laatste maanden wel erg verwend maar in de haven van Davila Sport Vigo stonden geen haven boy’s klaar om ons op te vangen zoals we gelezen hebben op andere website. Zijn er wel mooie douches maar is het water koud en zijn er ook geen wasmachines om te wassen. We liggen in een industrie gebied dus ver van winkels e.d. Hè toch handig die fietsjes aan boord. Omdat Guido en Hanny invliegen op Vigo verplaatsen we onze boot naar de haven meer in de stad. Maar het is net apies kijken op de plek waar we liggen. Wij zijn de apen en achter een hek flaneren Spanjaarden. Geeft niks zegt Cees zolang ze niet met bananen gaan gooien vind ik het best,. maar ik voel me wel erg bekeken. Maandag 23 augustus als we Guido en Hanny ophalen van het vliegveld motregent het de hele dag. Als we dinsdag een rondtour maken met een toeristische dubbeldekker staat er een motor in de weg en staan we zeker twintig minuten stil. Maar na regen komt zonneschijn en op dinsdag einde van de middag zeilen we met stralend weer nog een keer naar het eiland Islas Cíes. Als je toevallig in deze streek terecht komt is dit eiland een echte aanrader. Met z’n vieren een prachtige wandeling gemaakt. Guido en Hanny hebben twee avonden uitmuntend voor ons gekookt met ingrediënten van een lokale overdekte markt.

IMG_1110.jpgDSC_1204.jpgDSC_0005.jpgDSC_0034.jpgDSC_0052.jpgDSC_0061.jpgDSC_0090.jpgDSC_0098.jpgDSC_0102.jpgDSC_0107.jpgDSC05120.JPGDSC05123.JPG

Ankeren bij Islas Cíes

Als we op dinsdag 17 augustus 2010 vlak bij het eiland Islas Cíes varen horen we verschillende Nederlandse schepen elkaar oproepen via de marifoon. Die moeten dus in de buurt zijn. Als we het anker laten vallen aan Praia das Rodas, zien we vier Nederlandse vlaggen wapperen van de Wizard, Moonrise, Seaquest en de Seamotions. Dit zijn vertrekkers die hun kinderen meenemen in de leeftijd van 2 tot 13 jaar. De volgende dag komt ook de Happy Bird daar nog bij. Als we met elkaar kennis maken, tijdens de strandborrel, herkent Paula van de Moonrise me; we zijn nota bene collega’s bij hetzelfde schoolbestuur, waar 7 verschillende scholen onder vallen. Dat is toevallig. Twee hele mooi wandelingen gemaakt op dit,  “bounty” gevoel, eiland. Één in de mist waardoor het uitzicht nihil was en één met een stralend blauwe lucht. Dit eiland is een vogelreservaat. ’s Avonds hebben we les 2 gehad met tips en trucs bij het klaverjassen van Yvonne en Roderick van de Happy Bird. Wederom erg gezellig.

DSC_1116.jpgDSC_1120.jpgP1050811.JPGDSC_1059.jpgDSC_1069.jpgDSC_1105.jpgDSC_1151.jpgDSC_1149.jpgDSCF0041.JPGDSC_1112.jpgDSC_1160.jpgP1050767.JPG

Combarro en Pontevedra

De haven van Combarro is super modern maar bij het zien van het oude gedeelte van Combarro lijkt het net of je in de middeleeuwen bent beland qua architectuur. Een pittoresk dorpje. Een zeer oud straatje waar je veel restaurantjes, souvenirs winkeltjes en drank /wijn proeverijen ziet. Galicische balkonnetjes en veel horreo’s. Dit zijn graan schuren op stenen palen zodat er geen ratten bij konden komen. Hierin werd graan, aardappelen en gedroogde vis en vlees bewaard. Je ziet ook overal stenen palen waarop aan de ene kant christus is afgebeeld en aan de andere kant de maagd Maria. Zo werden de heksen vanuit het bos tegengehouden / verjaagd. Laat in de avond ook nog beland op een folklore festival. Uit allerlei delen van Spanje treden groepen op met muzikanten, zangers en volksdansers Een soort klompendans maar dan op z’n Spaans. We liggen in een haven en dan verwacht je dat internet het doet. Niet dus. Hij heeft het een uurtje gedaan en daarna niet meer. De volgende dag weet Cees na heel veel geduld en proberen in de router te komen en dan is het internet zo gefixed. Pontevedra ligt aan het einde van de ria tussen groene heuvels. Met de bus zijn we er naar toe gegaan en ook hier is het genieten in het oude gedeelte van de stad. 15 augustus is de dag van Galicia en gisteren was er  in Pontevedra en in heel Galicia groot feest en vuurwerk waar we van mee konden genieten op onze boot. Vandaag maandag 16 augustus waren ze op een groot plein  met opruim werkzaamheden bezig.

DSC_0955.jpgDSC_0957.jpgDSC_0972.jpgDSC_0976.jpgIMG_1086.jpgIMG_1099.jpgDSC_0999.jpgDSC_1026.jpgDSC_1035.jpg

Highslide for Wordpress Plugin