Categorie: Portugal

Via Figueiro da Foz, Nazaré, Peniche nu in Cascais

We vliegen zondag 1 augustus 2021 rond 19.40 uur terug naar Porto. Maar het blijkt zwarte zondag te zijn op Schiphol. Weten wij veel, corona proof nou eh dat kun je wel vergeten. Bij de gate wordt het drukker en drukker. Omdat heel veel vluchten later veel later vertrekken, de onze bijna 3 uur later, hoopt de mensenmenigte zich op.

Dinsdag gooien we de trossen los, het is zo’n 66 mijl naar Figueira da Foz. Nou de Portugese noord houdt het voor gezien en de dagen daarna ook. Dus de Dutch Osprey is gewoon een motorboot. Soms, heel soms zeilen we een uurtje. Onderweg  langs de kust kilometers strand met af en toe wat badgasten. Varend naar Nazaré is er ook nog laag hangende mist. Maar als je omhoog kijkt is de lucht blauw en de zon schijnt, heel bijzonder. We ontmoeten Bram en Christa van de Blue Swan die ook richting de Med gaan, erg gezellig. En dan verandert de kustlijn van strand in bergen.

Via Peniche waar we voor anker hebben gelegen zijn we nu in Cascais aangekomen. In de haven want ik wil graag naar Sintra. Elf jaar geleden had ik dat ook al op mijn verlanglijstje staan maar nu gaan we dus echt, joepie.  Met de bus. Sintra ligt hoog op de noordelijke helling van de Serra. Maar aldaar is het niet te doen met de benenwagen dus pakken we een soort van hop-on-hop-off bus. Het is nog een stukkie lopen omhoog naar het kleurrijke narcis gele, aardbei rode en blauwgrijze Palácio da Pena. Maar dan heb je ook wat.

We wanen ons in de Efteling. De buitenkant is echt net een sprookjeskasteel (is het voormalige zomerpaleis van de Potugese koninklijke familie). En we zien heel veel betegelde Azulejos, Portugese handgemaakte tegeltjes, ozo mooi en ook veel gezien in het Sintra National Palace. Trouwens heel de omgeving is prachtig. Kasteeltjes, landhuizen omringd door de mooiste tuinen en parken. Wat een top dag.  

Baiona en Porto

We slaan Ria de Vigo over en zeilen gelijk naar Baiona. Cees sleept onderweg de gennaker op het dek, wat een lap. Maar die zorgt er wel voor dat we met niet al te veel wind toch zeilend vooruit komen. Het weer is nog steeds niet om over naar huis te schrijven. Maar als we de haven binnen varen, je kan hier trouwens ook prima ankeren, zien we toch het zonnetje te voorschijn komen. Hoogste tijd voor een drankje aan de wal. Ik doe dat met Tinto de Verano (echt maar 1 glas). Maar het valt niet goed. Ik lijk wel Tipsie. Toch fijn die stevig arm van Cees. Donderdag 22 juli, t’is erg mistig, motoren we de hele dag. Fijn dat we radar aan boord hebben zodat  we toch op een scherm boten kunnen spotten om ons heen.

Rond 19.30 uur varen we de haven van Porto binnen. Een erg aardige taxichauffeur brengt ons een dag later naar het centrum. Een sfeervolle stad gebouwd aan de noordoever van de Douro. Vrolijk gekleurde huizen vaak versierd met mooie tegeltjes. Smalle straatjes, veel trappetjes en de beroemde metalen Ponte Dom Luis I. We eten op een super plek iets hoger geleden met uitzicht over de Douro, porthuizen, toeristen en straatvertier zoals zangers en breakdancers.  

Ilha da Culatra

Daar liggen we dan, al weer 2 weken op deze bijzondere ankerplek genietend van de omgeving en het zonnetje. Zelf hadden we het graag anders gezien maar de verzekering voor een groter vaar gebied blijkt geen fluitje van een cent. Alleen de keuring nog dachten we, de rest is al geregeld, mooi niet dus. Gelukkig is Rianne druk voor ons bezig in Nederland en is het inspectie rapport van de boot na 3 weken eindelijk opgestuurd. Dit keer voorzien van handtekening wel zo handig. We komen er trouwens pas na een week achter dat het hier in Portugal een uur vroeger is dan in Nederland. In Olhao regelen we weer wat internet en we lopen over 2 overdekte markten, altijd een gezellige drukte. De zwarte douchezak wordt in ‘ere’ hersteld. Water door de zon opgewarmd zorgt voor heerlijke douche momentjes.

DSC_0240.JPGDSC_0236.JPGDSC_0233.JPGDSC_0231.JPGDSC_0229.JPGDSC_0228.JPG

En we gaan regelmatig even naar Culatra. Het eiland is 6 km lang en 0,1 tot 0.9 km breed. Geen wegen of voertuigen, alleen een paar oude tractoren rijden er rond. Via een lange houten vlonder loop je van het kleine plaatsje naar het strand aan de zeezijde. Er staan aardig hoge golven en we zien body-board surfers op de golven, leuk om naar te kijken. Als we terug lopen zien we dat er zeewater stroomt door sommige delen van het duinen gebied. Het is vandaag 2 dagen na volle maan, springtij. De periode waarin het verschil tussen hoog en laag water het grootst is. Dit is als de zon, maan en de aarde in een rechte lijn staan dus tijdens nieuwe en volle maan, nu dus.  Verder is het afwachten wanneer we verder kunnen. Wordt vervolgd.

DSC_0282.JPGDSC_0281.JPGDSC_0270.JPGDSC_0269.JPGDSC_0246.JPGDSC_0244.JPG

 

 

 

 

Ons Middellandse Zee avontuur ten einde

Dinsdagavond 18 augustus 2015 is alles klaar voor vertrek van morgen. Yeh we kunnen er is oosten wind voorspeld. Nog even afmeren aan de meldsteiger om af te rekenen en te tanken maar die blijkt out of order. Bij Gibraltar varen we tussen de vele container schepen door en zien heel veel dolfijnen. Toch een raar gevoel nu we de straat van Gibraltar uitvaren en de Middellandse Zee achter ons laten, hier hebben we toch 4 jaar vertoefd.

DSC_0207.JPGDSC_0206.JPGDSC_0203.JPG

In de middag ontwijken we een Spaanse vissersvloot die uitvaart en dan draait de wind naar de goede richting. ‘s Nachts manoeuvreert Cees onze boot al zeilend door een veld van ankerende containerschepen, ja we gaan een naggie door. Toch handig die AIS. Ann dacht nog aan een speeltje voor Cees maar ziet nu ook het nut ervan. Bij Culatra (Portugal) gooien we op donderdag 20 augustus tegen de avond ons anker uit tussen wel 80 andere ankeraars.

IMG_0719.JPGDSC_0217.JPGDSC_0208.JPG

Het is een soort waddengebied afgeschermd door duinen tegen de open zee met veel flora en fauna. Er is eb en vloed in de lagune waardoor je alleen met hoog water naar de stad Olhao kunt varen met je bijbootje. In de verte zien we ook Faro. We zien trouwens ook een aantal Nederlandse vlaggen wapperen maar ze zijn niet zo uithuizig dus gaan we zelf even langs voor een kletspraatje. We maken kennis met de bemanning van de Lovis en de Beeke, gezellie. De temperaturen blijven hier steken tot de 23 graden. Dus ons dekbed maar weer eens tevoorschijn gehaald, we willen immers geen kou lijden ’s nachts. En nu zijn we in afwachting van de verzekering voor groen licht om ons volgende avontuur te kunnen beginnen.

DSC_0221.JPGIMG_0724.JPGIMG_0711.JPG

De Generator

Als je voor anker ligt heb je geen stroom voorziening. Daarom zetten we meestal ’s avonds een kwartiertje de generator aan om de accu’s e.d. op te laden. Dat doen we ook op donderdag 21 april 2011. Maar de generator maakt een ander geluid als anders. Cees duikt gelijk de machine ruimte in en roept heel hard au. Hij heeft zijn hand gebrand aan de uitlaat. Ik als EHBO-er kom gelijk aandraven met koud water maar daar heeft meneer nu geen tijd voor.
De generator krijgt geen water toevoer meer waardoor hij oververhit is geraakt. Eerst word het wierfilter gecontroleerd. Deze zit behoorlijk vol met zeegras modder en hele fijne schelpjes en kalkaanslag. Dit schoongemaakt maar dan is het euvel nog niet verholpen. Dan maar de waterpomp eraf om de impellor te vervangen, er was één blad afgescheurd. Een heel gedoe want je komt er niet gemakkelijk bij. Twee en een half uur later en een wit t-shirt minder want die zit onder het smeer is deze klus ook weer geklaard.


DSC_0380.jpgDSC_0382.jpgDSC_0385.jpgDSC_0388.jpgDSC_0394.jpgDSC_0397.jpgDSC_0398.jpgDSC_0404.jpgDSC_0408.jpg

Highslide for Wordpress Plugin