Het plan is om volgende week weer te vertrekken met onze Namasté. Nu ligt ze nog op de kant in St. Annaland. Het onderwaterschip wordt voorzien van een antifouling laag en het vrij boord gepoetst zodat we weer met een shiny schip de wateren kunnen bevaren. De schroef wordt weggebracht en nagekeken zodat alles weer toppie in orde is. Maar afgelopen winterperiode hebben we ook niet stilgezeten. Allereerst onze niet verwachtte verhuizing. Ja, we zijn afgelopen jaren af en toe naar appartementen wezen kijken maar bij dit appartement hadden we gelijk het ‘woh’ gevoel.

In onze vriendenkring kennen we trouwens zeker 7 stellen die verhuist zijn of gaan verhuizen naar een appartement, zeker in de mode. 24 december hebben we de sleutel al in ons bezit. Cees moet een onderkomen vinden voor zijn vriend (schuurtje met draaibank, freesbank e.d.). Makelaar en verhuizer regelen. En er moet worden ingepakt. Super leuk want je komt van alles tegen waarvan je niet wist dat je het had. Tjonge een mens bewaart wat in de loop der jaren.

Ondertussen wordt het sociale gebeuren  ook niet vergeten. We bezoeken met de Kusterclub de verkeerscentrale in Rotterdam, hebben een kerstborrel bij Peter en Anneloes en sluiten het jaar af met een winter bbq bij Bert en Marjan. Eten met de familie bij Marga en Peter, maken een promotie mee van neef Mark en hebben ons jaarlijkse buurt walkingdinner.

Een week na onze verhuizing vliegen we met ons gezin naar Fins Lapland waar we de witte wondere wereld mogen aanschouwen, een aanrader. Voor het eerst sinds heel heel lange tijd maken we Koningsdag niet op de boot mee. Neef Wijnand treedt die dag op in een reggaeband en speelt met veel passie saxofoon. Ik kook in de Dorpshoeve en we hebben veel etentjes thuis en buitenshuis. Maar nu dus bijna klaar voor vertrek.

En dan belanden we in Tiel. Uiteraard bezoeken we het Flipje museum. Flipje het fruitbaasje als mascotte van de in Tiel gevestigde jam fabriek De Betuwe en tegenwoordig van de stad Tiel. Wie kent het niet de jam, appelstroop en de Tova- dessertsaus en de kleine vierkante boekjes voorzien van rijmpjes en verhaaltjes over Flipje en zijn dierenvriendjes.

Omdat sluis Andries gestremd is maken we een ommetjes via de Afgedamde-, de Andelse-, naar de Bergse Maas op naar Heusden. In 1968 is daar begonnen met het in oude stijl restaureren van deze vestingstad. Dit duurde zo’n 40 jaar. Wat je er ziet zijn gebouwen en molens in een nieuw jasje naar voorbeelden van toen. Het resultaat mag er wezen.

De tocht gaat verder naar Breda. Guido en Hanny hebben hier in de binnenstad een appartement gekocht dus erg leuk om te bekijken. De verbouwing is nog in volle gang dus blijven ze een nachtje slapen bij ons aan boord. Wat een gezellige stad met overvolle terrassen mede door het warme nazomer weer. Via het Volkerak waar 20 april onze reis begon belanden we maandag 8 oktober 2018 weer in onze thuishaven. Ondanks dat we niet via de MED in Sicilië zijn beland was het super gaaf deze 6 maanden. We hadden het niet willen missen. En nu is het ook weer heerlijk om thuis te zijn. Van water- naar landregime.

Als zaterdag 29 september 2018 de mist is opgetrokken varen we vanaf Bad Ems naar Koblenz. Dat is het plan. Maar in de haven aldaar komen we vast te zitten. Wat Cees ook met de hek- of boegschroef probeert, het lukt niet om ergens aan te leggen. Inmiddels is heel het haventje uitgelopen om goed bedoelde aanwijzingen te geven. Haha de beste stuurlui staan immers aan wal. Gelukkig trekt Cees zijn eigen plan. Dit gaat’m niet worden dus wegwezen hier. Jammer geen bezoekje aan Koblenz. We wisten wel dat het waterpeil van de Rijn laag was maar hadden ons even niet gerealiseerd dat we daardoor ook maar heel weinig havens kunnen binnenlopen. Het waterpeil is zeker 2 meter lager dan normaal. We zien gewoon mensen in het midden van een haveningang lopen, lekker ondiep.

Het is trouwens opletten geblazen op die Rijn. Wat een drukte, het lijkt de A4 wel. En helemaal als een beroeps vaart een blauw bord trekt. Dan is het de bedoeling dat je stuurboord stuurboord vaart. Alsof je op een weg links gaat rijden. Soms varen we gewoon tussen 2 schepen door of zigzaggen over de rivier omdat de één wel zo’n blauw bord trekt en de ander niet. ‘t Is echt geen sinecure dat varen op de Rijn.

Heel fijn dat we stroom mee hebben. We zitten immers in de afvaart. Grote steden zoals Bonn, Keulen(Köln) en Düsseldorf zien we nu vanaf het water aan ons voorbij gaan. Via Mondorf en Krefeld (dit zijn één van de weinige havens waar we nog wel binnen kunnen varen) belanden we in Nijmegen.

Sneller dan gedacht maar ook weer leuk. Helemaal nu tweelingzus Marieke vanuit haar werk even aanwipt. Nijmegen is de oudste stad van Nederland maar er zijn meer steden die die status opeisen. In 1944 ongepland platgebombardeerd door een fout van de geallieerden.

Nou nou het heeft wat voeten in aarde om de boot weer op te halen uit Harlingen. Het is ondertussen 17 maart 2018 en dan denk je dat het wel gedaan is met de vorstperiode. Niet dus, de thermometer geeft weer onder nul aan. Maar….het ijs is verdwenen en alle vaarwegen weer begaanbaar dus zakken we via Leeuwarden naar het zuiden af. We tuffen langs bijzonder mooie ijs creaties van het opspattende water langs de oevers. Een kunstenaar zou er jaloers op zijn maar dit is gewoon de natuur en dat in Nederland, super gaaf om te zien. Lia en ik fotograferen wat af, de kou trotserend. De gevoelstemperatuur lijkt wel -20 door de harde wind. Remco en Cees blijven lekker binnen en zien alles wel vanachter het glas. Via Grou, Lemmer, Maarsen en Rotterdam (tjonge wat fotogeniek is die stad vanaf het water) naar Hellevoetsluis.

Onze vertrek datum is ook al bekend. Dat wordt vrijdag 20 april 2018. Maar eerst nog de kleine ‘make over’ van de badkamer afmaken, een AIS inbouwen op de boot, de ‘bootautomation’ professionaliseren, chromecast aansluiten, 50 meter ankerketting voor in de bakskist zien te krijgen. Je denkt ah dat doen we effies maar al met al best een zwaar klussie.

We zwaaien Door en Niels uit die een tijdje gaan reizen in Zuid- Amerika, vieren Pasen, en wat etentjes zo hier en daar, gezellig hoor. Een paar weken geleden was het open torendag in Amsterdam en hebben we een rondleiding gehad in The Edge. Ze zeggen het meest duurzame kantoor gebouw ter wereld in combinatie met geavanceerde Technologie. Verder kopen we een reddingsvlot en een epirb (Emergency Position Indicating Radio Beacon) Niet omdat we zo’n ‘aftands’ bootje hebben maar liever mee- dan om verlegen. Het plan is om weer ergens in de Middellandse Zee te belanden. Nu niet over zee maar binnendoor via Parijs, super leuk vooruitzicht. De website is trouwens iets aangepast door zoon Niels.

De Namasté krijgt een modificatie aan de spiegeldeur. We willen 40m meer ankerketting en nog wat kleine veranderingen. Eind vorig jaar is er een afspraak gemaakt bij North-Line voor maandag 26 feb.2018. We moeten dan wel effies naar Harlingen varen. Donderdag 22 feb. vertrekken we samen met Guido en Hanny vanuit Hellevoetsluis. Oeps, de komende dagen gaat het behoorlijk vriezen en in Friesland is een vaarverbod afgekondigd. Ja ja de Elfstedenkoorts is alweer toegeslagen. Het is dus nog even goed plannen voor de juiste vaarroute. Waar tanken we water want de meeste kranen zijn afgesloten en zo vroeg in het seizoen zijn een heleboel bruggen gesloten. Via City Marina Rotterdam, Maarsen en Lelystad belanden we zondag na de nodige ontberingen in Harlingen.

Ha ha het gangboord is een ijsbaan geworden, wie weet een nieuw onderdeel voor de Olympische Winterspelen. Een aantal ramen zijn bevroren door het opspattende water en onze motorboot fungeert hier en daar als ijsbreker. Maandag 26 feb. ligt de Namasté zelfs in het ijs. Op het Marker- en IJsselmeer wobbelen we behoorlijk heen en weer. Hellep er vliegt van alles door de boot en het glaswerk wordt lekker door elkaar geschut. Op de Beau hadden we alles zeevast staan, nog even een aandachtspuntje. Over een paar weken kunnen we haar weer ophalen in Harlingen.

Verder vermaken we ons prima deze winter. Ik heb een opleiding gedaan aan de fotovakschool in Rotterdam en met succes afgerond. Cees is bezig met alles wat los en vast zit te automatiseren. Hij heeft een 3D printer gekregen en een lasapparaat gekocht. Dat houdt hem van de straat. En verder de nodige leuke dingen zoals een weekendje weg met oud collega’s, cider maken, walking diner met buren, Middellandse Zee reünie, koken in de Dorpshoeve voor alleenstaande en ouderen en leuke uitstapjes. En…. we kunnen schaatsen op de ijsbaan, yehhh.