Categorie: Italië

Een spectaculaire landing op Sicilië

We nemen van heel wat mensen afscheid en vertrekken maandagochtend zeer vroeg samen met Ma en neef Wijnand naar Schiphol om via Florence naar Catania te vliegen. We zien vlak bij Sicilië boven zee aardig wat schuimkopjes en als de landing wordt ingezet gaat het vliegtuig aardig heen en weer. Twee à drie meter boven de landingsbaan is het zo erg dat de piloot besluit een doorstart te maken. Poging twee om te landen was het ook niet echt. Gelukkig zitten we toevallig bij de nooduitgang en lezen we snel de instructie hoe de glijbaan werkt. In het vliegtuig is het ondertussen doodstil geworden. We scheren vlak boven een huis naar dezelfde landingsbaan maar dan in tegenovergestelde richting. Vijfentwintig minuten later dan gepland landen we onder luid applaus, veilig en wel op Catania airport.

DSC_1223.jpgDSC_1227.jpgDSC_1232.jpg

Ook de koffers ophalen verloopt niet helemaal soepeltjes. Iedereen was al weg met zijn bagage terwijl wij nog op onze koffers stonden te wachten. Tien minuten later kwamen er ineens nog vier verdwaalde koffers op de bagage band. We halen de huur auto op en stappen rond half zes op de Beau. We lenen het opstapje van Willem en Ingeborg en zo stapt Ma met haar 81 jaar zonder problemen de boot op. Een echte prestatie.

DSC_1235.jpgDSC_1241.jpgDSC_1245.jpg

Cees en Wijnand sluiten de accu’s aan en dan is het zoeken naar een token om het licht en water te activeren. We hebben hem toch op een handige plaats achter gelaten dachten we.  Een half uur later, tussen alle zooi van Cees en Ann, hebben we hem eindelijk gevonden. Hij ligt in de fruitschaal. De volgende dag wandelen langs de boulevard en maken Wijnand en Ma kennis met alle Nederlanders hier in de haven. Een houten plank wordt onder toeziend oog van Willem omgetoverd tot loopplank.

DSC_1249.jpgDSC_1251.jpgDSC_1252.jpg

Afsluiting van een 2e zeilperiode in de Med

Jemig, wat gaat de tijd toch snel. Inmiddels is het alweer eind oktober 2011 geworden. Het leven in de haven is heel anders dan vorig jaar. Daar waren we bijna helemaal alleen. Hier is het een drukte van belang. We gaan met z’n dertienen heel gezellig uit eten en Cees scoort zonder dat hij het weet een plank. Deze plank gaat omgetoverd worden tot loop plank, die we voor het vervolg van onze reis veel nodig zullen hebben, zeggen ze. Op de steiger is er al een hele brainstorm sessie met Willem en Rick hoe die het beste bevestigd zal kunnen worden aan onze boot.


DSC_0257.jpgDSC_0199.jpgDSC_0216.jpgDSC_0219.jpgDSC_0294.jpgDSC_0305.jpg

Omdat we volgend seizoen nog meer willen vertrouwen op ons anker, gaan we uitkijken naar een ander anker. Cees maakt berekeningen en tekeningen om te kijken of het nieuwe anker past op de Beau, maar komt dan op het lumineuze idee om even het anker te lenen van Hans (Lowlander).Hij heeft precies het anker wat Cees graag zou willen hebben. Maar zo’n 55 kilo wegend Rocna anker heb je niet zomaar aan je ankerketting. Gelukkig krijgen we hulp van Hans en Willem. Alles past en de ankerlier houdt het gewicht. Dus wie weet zit er volgend voorjaar een nieuw “ankertje” op de voorplecht. Een Amerikaan aan onze stijger maakt de opmerking: “Well that’s a huge anchor, are your serious”. Ook wordt het gerepareerde bijbootje weer met vereende krachten in het water gehesen.

100_7967.jpgDSC_0282.jpgDSC_0223.jpgDSC_0231.jpgDSC_0238.jpgDSC_0313.jpg

De laatste avond aan boord worden we uitgenodigd door de bemanning van de Chica, Rick en Cobi, om daar te komen eten. We eten Soto Ajam. Een heerlijk bereide Indonesische kippensoep met van alles en nog wat. Ann eet het vruchtvlees van een bloeiende cactusvrucht op Le Clapotis. We nemen afscheid van deze en gene. Met de bus vertrekken we op 25 oktober 2011 naar Catania. Daar overnachten we in een hotelletje. Op woensdag 26 oktober 2011 zetten we rond 12.00 uur ’s middags weer voet op Nederlandse bodem. Anneloes en Eline staan ons daar al op te wachten met heerlijk warme oliebollen. ’s Avonds hebben we met succes de Soto Ajam voorgeschoteld aan ons eigen gezin.

DSC_0320.jpgDSC_0321.jpgDSC_0327.jpg

De boot winterklaar maken en socializen

Het is fijn dat we de Bromptom fietsjes bij ons hebben want we fietsen hier heel wat af. Naar winkels om boodschappen te doen, naar de douches die niet naast de deur liggen en om de omgeving te bekijken. Sinds we in de haven van Ragusa liggen zitten Anneke haar oren dicht. We kopen oordruppels bij de apotheek. Een geluk dat we dokter Cees aan boord hebben want met warm water en een spuitje worden de oren met succes uitgespoten. Waarschijnlijk door het zwemmen opgelopen. We eten plaatselijke lekkernijen zoals Arancino’s en een soort hoge cake. En Cees is helemaal gelukkig met zijn mini “design” espressopotje waar hij heerlijke espresso koffie mee zet. Niet te verwarren met een percolator, we leggen het verschil wel eens uit. We kopen witte korreltjes in een potje, gestrooid in koud water levert dat een soort bruis water op met citroen smaak.


DSC_0002.jpgDSC_0109.jpgDSC_0127.jpg

We hebben het “druk” met sociale bezigheden zoals “beach frisbee” met een aantal Engelse, Nieuw-Zeelandse, Amerikaanse mede overwinteraars. We maken kennis met de bemanning van de Wingiv Willem en Ingeborg. Ondertussen moet de boot ook winterklaar gemaakt worden. De zeilen worden afgeslagen en op de stijger opgevouwen. Vaak nog een aardig klusje door het gewicht zo’n 40 kilo en de afmeting daarvan.

DSC_0174.jpgDSC_0170.jpgDSC_0177.jpgDSC_0105.jpgDSC_0107.jpgDSC_0124.jpg

Ook het bijbootje wordt nagekeken. We hebben n.l vanaf het begin (april) water in ons nieuwe Caribe Beautje en geen idee waar dat vandaan komt. Er blijkt onder de kiel een scheurtje te zitten. Met polyester wordt dit door Cees himself gerepareerd. Maar dat blijkt nog een aardig klusje. Het is moeilijk om de juiste verhouding te vinden tussen het hars en de harder. Anneke poetst de scepters en de preekstoel met commandant. Cees repareert sommige plekken van het teakdek met Sykaflex en hij wordt de mast in gehesen omdat de windmeter af en toe kuren vertoont. Verder genieten we van het zonnige weer met af en toe wat onweer en een regenbui.

DSC_0148.jpgDSC_0188.jpgDSC_0189.jpgIMG_0186.jpgDSC_0135.jpgDSC_0159.jpg

Het leven in de haven en Ragusa Ibla

Het plaatsje Marina di Ragusa ligt in het Zuidoosten van Sicilië. In de haven liggen heel wat boten van verschillende nationaliteiten die hier hun winterstop hebben. Er is plaats voor wel 800 boten en daarvan zijn er ongeveer 100 overwinteraars. We zien Canadese, Amerikaanse, Australische, Nieuw Zeelandse, Engelse, Zweedse, Italiaanse en Nederlandse vlaggen wapperen. Tot nu toe liggen hier zeven Nederlandse boten. Het lijkt wel een dorp op zich. We hebben al een steiger borrel gehad om kennis te maken. We vieren verjaardagen en komen bij elkaar op visite. Heel veel zeilers gaan voor een aantal weken tot een aantal maanden naar huis.


DSC_0093.jpgDSC_0100.jpgP1010049.JPG

Op vrijdag 7 oktober2011 gaan we met de bus naar de stad Ragusa. Ongeveer 20 km van het dorpje Marina di Ragusa . Deze stad ligt op een hoogte van 497 meter en heeft veel hoogte verschillen. En dat hebben we geweten. We lopen via heel veel trappetjes en oude zeer vervallen huisjes naar benden naar het oude stadsdeel Ragusa Ibla. Ragusa is één van de Barokke steden in de Val di Note die op de wereld erfgoedlijst van de Unesco staan. We zien de domkerk San Giorge, kerk San Giuseppe en pallazo Sortino-Trno en nog veel meer. We eindigen in het park Gardini Ibiel. Via een alternatieven route met veel blaffende honden stijgen we om zo weer in de bewoonde wereld terecht te komen.

DSC_0020.jpgDSC_0024.jpgDSC_0033.jpgDSC_0046.jpgDSC_0055.jpgDSC_0056.jpgDSC_0064.jpgDSC_0074.jpgDSC_0091.jpg

Snorkelen en terug naar Sicilië, Marina di Ragusa

Af en toe drinken we koffie of doen een drankje bij andere medezeilers aan boord. Het idee is geopperd om met het Beautje naar rotsen en inhammen te varen vlak bij de Blue Lagoon. Daar te gaan snorkelen en dan een mooi plekje uit te zoeken om te genieten van de omgeving met een hapje en een drankje. Zo gezegd zo gedaan. Zwemkleding aan. Snorkel spullen gepakt. Ankertje mee. Extra lijnen. En een touwladdertje om aan boord te komen. En een koeltas met wijn, biertjes en lekker hapjes. We toeren eerst langs en onder rotsen door.


DSC_0856.jpgDSC_0917.jpgDSC_0923.jpgDSC_0924.jpgDSC_0947.jpgDSC_0949.jpg

Op een mooi plekje laten we het anker vallen. We snorkelen en zien zee-egels, zilvergrijze vissen, scholen met kleine zwarte visjes en nog meer vissen. Er is veel hoogte verschil in de stenen die onderwater liggen. Deze zijn vaak begroeid met waterplanten. Het is nog even een toer om weer in het Beautje te komen.

DSC_0972.jpgDSC_0973.jpgDSC_0986.jpg

Zondag 1 oktober 2011 staan om half vier op. Zo vroeg omdat de wind voorspelling niet echt gunstig is om naar Sicilië te zeilen. We willen voor donker aan komen in de haven van Marina di Ragusa. We rekenen er nu op dat we moeten kruisen,wat 30% meer afgelegde weg betekend, dus geen 47 maar 61 mijl . Maar de weersvoorspellingen komen niet uit. Het wordt een super zeildag. Eerst aan de wind en dan halve wind. Rond half vijf varen we de haven binnen. Veilig en wel meren we af. In deze haven gaan we de boot voor het winterseizoen achter laten.

Map of marina di ragisa.jpg

Highslide for Wordpress Plugin