In het zuidwesten van Sardinië ligt het eiland Isola di San Pietro. Met de drie Nederlandse boten besluiten we daar naartoe te varen. De Passion ligt er al een dag voor anker en wij belanden daar donderdag 25 augustus 2011 ook. Vlak naast de haven van Carloforte.
Omdat er harde wind is voorspeld windkracht 7 à 8 besluit Le Clapotis in de haven te gaan liggen. In Fornells was er ook harde wind dus dat gaan we wel redden. Met dit verschil dat we in Fornells in een baai lagen en hier niet echt beschut liggen. Vroeg in de ochtend op zaterdag 27 augustus 2011 draait de wind naar het noorden en 2 uurtjes later is het raak. We gaan als een gek te keer. En dan gaat het ankeralarm. We zijn 15 meter verplaatst. Net als we besluiten om aan de andere kant van de haven te gaan liggen breekt het anker uit. Opnieuw ankeren wordt geen succes. Via de VHF roepen we Cees en Marijke( Le Clapotis) op die gelijk een plekje voor ons gaan regelen in de haven. Met vereende krachten meren we bij deze harde wind zonder kleerscheuren af. Na bijna 2 maanden ankeren liggen we dan weer eens in een haven.
Zomaar genoeg water en elektriciteit tot je beschikking. Al het zout van de zee wordt van de boot gespoten en Ann doet wat handwassen en de binnenkant van de boot wordt onderhanden genomen. Je kan het er maar druk mee hebben. Carloforte is een schattig stadje met een leuk plein met grote bomen. Rondom staan banken. Trappetjes op en trappetjes af en langs kleine steegjes. ’s Avonds belanden we op een Piazza met live Music, zowel jong als oud is aan het dansen. De volgende dag pakken we de vouwfietsjes om flamingo’s te bekijken bij de zoutpannen van Carloforte.
