De Valtosbaai bij Parga ligt in een mooie omgeving, maar is niet echt comfortabel. ’s Nachts hobbelen we aardig heen en weer en overdag komt dat door de speedboten. Zaterdag 2 augustus vertrekken we pas als de wind een beetje komt opzetten. Het wordt een zeil, motor, zeil, motor, zeil, motor dagje. Pas rond halfacht laten we het anker zakken bij Korfoe-stad met uitzicht op de oude Vesting. Er liggen hier megajachten waaronder de Topas, één van de 10 langste jachten van de wereld. Een 147 meter lange motorboot met een prijskaartje van 400 miljoen euro. Het heeft o.a. een jacuzzi, een lift, een heliport, een zwembad, een fitnesshal, een cinema en een vergaderzaal. ’s Avonds is de boot helemaal rondom en op alle verdiepingen verlicht. Hi hi even later zien we de verlichting veranderen in rood en dan blauw of ben je in de stemming voor roze. Sjonge het moet toch niet gekker worden, een heel kleurenpalet trekt aan ons voorbij.

Met alleen de genua op gaan we de volgen de dag naar de Komeno baai bij Gouvia. Onderweg moeten we uitwijken voor 2 ferries. Vanaf het water hebben we een mooi uitzicht over Korfoe-stad, de oude- en de nieuwe Vesting en zien we van de grote cruiseschepen afgemeerd. Maandag 4 augustus maken we kennis met Marijn en Rianne (Rietje) de zoon van Willem en Ingeborg en zijn vriendin, gezellig hoor. De volgende dag varen we met 2 boten terug naar Korfoe-stad.

We zwemmen en gaan met z’n zessen met 2 beautjes via een soort van slotgracht van de oude Vesting naar de kant. We lopen langs het grote park en via “de Liston”,een overkoepelende galerij met allemaal cafés en een brede promenade, naar het St-Michael en St-Joris paleis. We zien de Agios Spyridon met zijn opvallende rode koepel al van verre liggen. Door de wirwar van kleine straatjes en hoge huizen is het nog even zoeken om bij de kerk te komen. We strijken neer op het sfeervolle Dimarcheiou plein bij “Olive Tree” om daar de maaltijd te nuttigen. Met uitzicht op veel restaurantjes, het stadhuis, de Agios Lakovos kathedraal en wel een hele mooie plamboom is het goed toeven hier. En dan weer terug naar de baai bij Gouvia. Sjonge 24.6 knopen wind en meer, we gaan aardig schuin en de golven bouwen zich lekker op.

Zondag 27 juli 2014 eten de kids en pa en ma bij ons. Vooraf haring en als hoofdgerecht forel op Franse wijze bereid. Gebakken in de roomboter met geschaafde amandelen en verse peterselie. Alleen gooit de afvoer onder de gootsteen (keuken) wat roet in het eten. We kunnen de afwasmachine niet gebruiken en ook niet met de hand afwassen. Echt handig als je 10 man te eten hebt. Anneloes brengt ons de volgende dag bij nacht en ontij (3.15 uur) in de stromende regen naar Schiphol. Lief van je Loesie. Te 10.15 uur zijn we in de Cleopatra haven en ’s middags rond 14.15 uur gooien we de trossen los om bij Preveza vlak bij de WingIV voor anker te gaan. De volgende dag gezellig bijkletsen op de Beau met de bemanning van de Passion, de Cooky Kalik en de WingIV. En dan staat er een mooi windje om naar Parga te zeilen.

Onderweg hebben we contact met Cees zijn zus Marga die hier nog geen half uurtje vandaan met de caravan staat in Igoumenitsa. Of ze langs kunnen komen, of course, gezellig. Maar bijna gaat de afspraak niet door i.v.m. het noodweer wat de volgende morgen in alle vroegte losbarst. Het zeewater verandert van blauw naar bruin. We zien takken, boomstronken en veel viezigheid in het water voorbij stromen. Maar…. 3 uur later is het alweer zonnig. Rond 11.00 uur zien we met de verrekijker Marga, Peter, Lourens en Nicolette aankomen. Met het beautje worden ze opgehaald. Cees wel het bezine kraantje open zetten, wel zo handig. Het wordt een super dagje met zeilen en zwemmen, zelfs Peter.

Jammer dat 2 personen zich niet helemaal happy voelen op zee waardoor we eerder naar de kant gaan dan verwacht. Lourens, Nicolette en Ann lopen nog naar het Venetiaanse fort aan de overkant van de Valtosbaai. Peter, Marga en Cees hebben spontaan last van zeeziekte, landziekte en hoogtevrees en blijven zitten waar ze zitten. De Venetiaanse ruïne is wel aardig maar het uitzicht echt fantastisch. Nog wat later zitten we met elkaar te genieten van een Griekse maaltijd, een top daggie.

Zondag 22 juni 2014 het is half tien. De laatste handelingen voor vertrek zoals afval wegbrengen, alle losliggende spullen opruimen, zonnetent weghalen, lege waterflessen vullen, kranen en luiken dicht. Dan tijdens het stofzuigen zie ik een blond koppie verschijnen, Anneloes zegt  “lekker mam, moeten we wakker worden?”. Eh ja zoiets, we willen rond 10 uur gaan vertrekken. Cees plaatst ondertussen de nieuwe loggever. Die doet het weer perfect. Het eerste stuk hebben we een lekkere wind maar dan kakt tie in om daarna weer terug te keren. Onderweg hangen Dennis en Anneloes aan een drijvende lijn achter de boot voor wat verkoeling.

Rond half drie gooien we ons anker uit in de buurt van het haventje van Palairos.(vaste land van Griekenland) Dennis heeft de zeiltocht goed doorstaan. Alleen de giek, die staat af en toe wel erg in de weg want daar heeft tie zijn hoofd al 3 keer aan gestoten, jammer dat tie niet meegeeft. De volgende dag wandelen we nog even door het stadje en belanden op een terras met uitkijk op een zeer idyllisch strandje. En nu liggen we in Spartochóri , bij Tom (met het rode petje) en Jerry (heet tie eigenlijk wel zo) want we willen wel WK voetbal kijken. Onder het genot van een heerlijk diner supporten we hier in Griekenland met succes het Nederlandse elftal die speelt tegen Chili.

Verder zijn de temperaturen zo gestegen, 32 graden en hoger, dat we niet echt veel ondernemen. We zwemmen/snorkelen, hebben palaver, lunchen, doen een dutje, liggen in de schaduw op het strand, lezen en genieten van de omgeving. Wat wil een mens nog meer. Nou eh koud water, een ijsje, een koud biertje of wijntje met een saganaki, goed idee voor de borrel van vanmiddag.

Zaterdagavond 14 juni kijkt Cees nog even op zijn smartphone hoeveel mijl het is naar Sivota. Maar geen Navionics kaart meer te zien op zijn telefoontje, dat is bale. Alles is verdwenen. Dat wordt moeilijk navigeren zo. Maar gelukkig is na 2 uur alles weer gedownload. Zondag ‘t is vaderdag vandaag zeilen we naar de kleine beschutte baai Sivota. Sjonge wat een drukte met zeilboten voor anker, flottielje boten langs de kade en aan steigers.Zo druk hebben we het dit seizoen nog niet gezien. We ankeren op een plek maar Cees is niet echt happy. De volgende dag vertrekken er een aantal boten en ankeren we opnieuw, nu liggen we uitstekend. En dan zien we dat één van de huurboten op drift is geraakt. Gelukkig ziet de flottielje leider het ook en brengt de boot in veiligheid. Een paar uur later komt de bemanning in hun bijbootje terug. Sta je toch raar te kijken als je hem nergens ziet, je huurboot. We roepen ze en wijzen waar hun boot nu ligt, een hele opluchting voor ze. Ingeborg en Anneke doen boodschappen en snuffelen in leuke winkeltjes. En nu liggen we alweer 2 dagen in de zeer grote Vlikhobaai bij Nidri. Eerst voor anker en nu aan een steiger. Even schoonschip maken.

We genieten van het zwembad bij het Irishotel (lagen hier 2 jaar geleden ook) en kijken met wel 30 Nederlanders naar de WK voetbalwedstrijd Nederland- Australië. En dan …..is het zaterdag 21 juni, yeh Anneloes en Dennis komen eraan. Precies als we met een huurauto bij de  Prevaza luchthaven aankomen, stappen ze naar buiten. Wat een timing. Een uurtje later liggen ze al te dobberen in en te loungen bij het zwembad en gaan we naar de watervallen hier in de buurt.

Met moeite krijgt Cees maandag 9 juni 2014 het anker eruit, hele brokstukken klei trekt tie omhoog. Op naar Eufimia op het eiland Kefallonia. Onderweg worden we getrakteerd op een 6-tal dolfijnen. Ze springen sierlijk uit het water, zwemmen even bij de boot en hop foetsie zijn ze weer. Het wordt een super zeildag voor de Beau, we zien zelfs 9.6 op de logspeed staan bij 15 knopen wind, hij gaat lekker. In de havenkom gooien we precies op een zandplek ons anker uit. Voor het eerst ’s avonds een heerlijk temperatuurtje. We maken een wandeling en zien een klein hagelwit kiezelstrand met van dat helder blauwe zeewater. Wat een leuk zwemstekkie, jammer dat het iets te ver lopen is vanaf onze boot. We doen inkopen bij zo’n klein Grieks slagertje. Wat een mals varkensvlees. Daar kan A.H. nog wat van leren.

Woensdag 11 juni schuiven we 10 mijl op naar het noorden van Kefallonia naar het toeristische Fiskardo. Je maakt hier de achterkant van je boot vast aan een rots of aan een boom, die je alleen zwemmend of met je bijbootje kan bereiken. Een leuk tijdverdrijf om te kijken hoe anderen het doen, dat afmeren. De beste stuurlui staan immers aan wal. Onderweg is ineens de log ermee opgehouden, die aangeeft hoe hard je vaart. Cees haalt het paneel weg bij de kaartentafel, haalt de log eruit onder het bed in de voorhut, meet dingen door, draait aan het schoepje, doet nog iets met magneten en komt tot de conclusie dat de loggever kapot is. Hij bestelt een nieuwe. Fijn dat Anneloes en Dennis die de 21e juni mee kunnen nemen in hun handbagage. Achter onze boot loopt een smal pad die ons brengt naar een oude Venetiaanse vuurtoren en een ruïne van een basiliek. Cees heeft Ann vrijdag 13 juni bij rotsen met het bijbeautje op de kant gezet. Ze doet boodschappen en bij terugkomst staat ze op de zelfde plek en roep ze Cees om haar op te halen en nog eens en nog eens. Ik lijk wel een viswijf maar….. geen reactie. Lekker dan, sta ik daar. Mijn telefoon ligt nog op de boot en 2 heren van andere boten slaan het gade maar verroeren geen vin. Eh ja ik heb bederfelijke etenswaren bij me. Dan maar ontjurken en hopla het water in zwemmend naar de boot. En dan kijk, kijk zie ik een slaperig hoofd verschijnen. “Eh ben ik weer in slaap gevallen, nee toch? En nu vrijdag de 13^e liggen we alweer  bij de badplaats Vasiliki. Een paradijs voor surfers. En de 1^e WK voetbal wedstrijd Nederland- Spanje hebben we maar mooi in de pocket, 5-1 een goed begin.