Via heerlijke zeildagen liggen we nu al bijna een week in de gemeente haven van Kyparissia.  Onderweg hier naar toe is vanaf het water een wit kasteel met rode torens zichtbaar het Fairytale Castle. Details zijn met de verrekijker goed te zien maar voor foto’s te ver weg, fijn dat er google is.  Het spreekt tot de verbeelding. We liggen langszij aan de kade in Kyparissia. Je kunt er water tanken maar zonder elektriciteit en vooral ’s avonds lekker druk met locals o.a. vissers die niks vangen en jongeren die komen chillen tot ’s morgens 5.00 uur naast je boot. Maar ook iemand die gratis en voor niks een dansshowtje weggeeft waar opnamen van gemaakt worden. Dit als promotie filmpje om aangenomen te mogen worden op een dansacademie te Athene, gaaf om te zien.

Op ongeveer 5 minuten loopafstand van de haven ligt …..een hotel met een zoetwater zwembad, wat een zaligheid. En boaties mogen daar gebruik van maken. Elke dag zijn we er wel te vinden samen met de bemanning van de Hedda 3, Ton en Petra. Ontmoet in Kalamata, ’t is relaxed en gezellig. Met z’n viertjes gaan we met de taxi naar het kasteeltje iets hoger gelegen. Lopend omhoog vinden wij bij deze temperaturen echt too much, terug met de benewagen.

Dinsdag  23 augustus 2022 huren we een auto en bezoeken de Neda watervallen. De weg er naar toe is vooral het laatste stuk lekker zigzag met s-bochten, onverhard en smal. Omhoog trekt onze huurwaggie het maar net. En dan mogen we volgens google onze Seat op een plek parkeren waar we het eigenlijk niet verwachten. Oeps, we zijn er nog niet. Via een smal rotsig pad onder bomen wordt het nog een aardige klimpartij omhoog naar de waterval. Onze beenspieren maken overuren ha ha.

En dan zijn we er. Mmm we zijn ietwat teleurgesteld, is dit het? Maar nee, het blijkt dat we nog verder omhoog mogen klimmen, boffen wij even. Maar dan komen we bij een adembenemend mooi stukje natuur. Een triple-A locatie zogezegd. En toppie dat we zo vroeg zijn vertrokken want op de terugweg is het op sommige stukken file lopen. Weer eens wat anders als file rijden. Omdat we toch een auto tot onze beschikking hebben tuffen we op de terugweg even langs de Lidl, (lekker koel binnen).

Heel langzaam zeilen we weer terug richting het Ionische zeilgebied. Op 9 augustus 2022 hebben we app contact met zeilboot Zensation van Geert & Cindy. Belgen die we hebben leren kennen in het Caribisch gebied. ’t Zou toch leuk zijn om elkaar na zo’n lange tijd weer te ontmoeten.

We zetten beiden vanuit een verschillend vertrekpunt koers naar de zelfde baai. Ja hoor we zien op de AIS dat we elkaar onderweg al gaan tegen komen.  Eerst een klein stipje aan de horizon maar ze komen steeds dichterbij. Hoe leuk is dat om zeilend elkaars boot te fotograferen. Als paparazzi fotografen leven zowel Cindy als ik ons uit. Mmm dat had nog wel iets dichterbij gekund. Het is veel inzoomen om de zeilende dames (uitspraak van Cindy) een beetje zichtbaar op de kiek te krijgen. In de Kagio baai eerst een verkoelende duik en dan proosten we op ons weerzien met een koude prosecco bij ons aan boord, zo gezellig. ’s Avonds verplaatsen we ons naar een taverna (nee niet bij de onaardige mevrouw). Er wordt heel wat bijgepraat.

Door de wind liggen we nu bij het plaatsje Foinikous of is’t Finikouda of toch Founikounta. Verrassend leuk. Best wel toeristisch maar…. met een heuse supermarkt. Dat is weer eens andere koek dan al die kleine mini market-jes. Met aan de overkant van de super een echte slager. Dus ’s avonds gaat de Cobb aan en wordt het heerlijk bbq-en als de zon onder gaat.

En nu is het maandag 15 augustus, de dag van Maria Hemelvaart, hier een nationale feestdag. Al vanaf 8.00 uur ‘s morgens horen we vanuit speakers een soort van gezang vanuit de kerk komen, wel 2,5 uur lang. Wij strekken de benen en dan  tijd voor een freddo cappuccino. Maar de vele terrassen zitten vol met Griekse families die op hun paasbest een terrasje pikken. Dus het is nog even zoeken naar een plekkie in de schaduw. 

     .  

In Pylos zwaaien we neef Rutger, Clio en Claire uit en zijn weer met z’n tweetjes. We hebben niet echt een vaar plan voor de komende tijd maar het weer is er ook niet naar om je druk te maken, te warm. Dus dat doen we ook maar niet. How to sur-5 in 30 graden en meer. Zo fijn dat we ventilatoren  aan boord hebben hangen die zorgen voor enige verkoeling. In de baaien tussen de vingers van de Peloponnesos is het zeer rustig qua boten. Plenty plek om te ankeren en zeeën van ruimte om te zwemmen in het kristal heldere water.

Erg leuk dat Evelien van de Beagle appt. Blijkt dat we in delfde baai liggen maar dan helemaal aan de andere kan bij Limeni. Na zonsondergang maken we een wandelingetje met z’n viertjes, Evelien, Arie, Cees en ik, en gezellig uit eten. We gaan trouwens regelmatig uit eten. Wat is de Griekse keuken vergeleken bij 10 jaar geleden verbeterd zeg. En Willem, de Sakanaki index, bestaat nog steeds.

Omdat we weinig in havens liggen hebben we stroom voorziening van onze windmolen en één zonnepaneel. Ook hebben we een generator aan boord die regelmatig een uurtje draait. Dan kunnen we gelijk de watermaker aan zetten om van zoutwater zoet te maken. Zo houden we onze watertank op peil. Want wat is dat toch een goden drankje, gewoon koud water.

Het is genieten zo met elkaar op de boot. Claire is een echte waterrat en vindt het heerlijk in zee. Ter verkoeling ozo lekker. Woensdag 20 juli 2022 zeilen we al kruisend naar Methoni. Rutger is helemaal in zijn element achter het roer en is het zeilen nog niet verleerd. Clio krijgt haar 1^e zeilles van Cees die ze glansrijk doorstaat. Bij Methoni bezoeken we het prachtige fotogenieke fort waar Claire op zoek gaat naar de koning. Of….. slaapt tie nog? We gaan heerlijk uit eten bij  taverna Rex (yeh de koning is gevonden) met een speeltuintje op loopafstand.

De familie krekel zingt wederom haar hoogste lied. De dag erna wordt een relax dagje en eten we aan boord met een prachtig uitzicht. En nu liggen we in Pylos en strijken ’s avonds neer op een terras met live muziek. Clio geniet intens met voor haar zo herkenbare muziek en dans. Echt fijn dat actrice Claire een avondmens is en gewoon opblijft tot laat in de avond. We gaan haar onverstaanbare voordrachten nog missen. Zon, zee, gezelligheid en gezamenlijk eten. Wat wil een mens nog meer.

We zijn weer terug op de boot in Kalamata. Tis zaterdag 16 juli en bloody hot zo’n 36 graden. Rutger, Clio en Claire (3 jaar) komen een weekje meevaren maar ik zie er een beetje tegen op i.v.m de warmte en hoe gaan Clio en Claire het vinden aan boord. Zondag einde van de middag komen ze aan en beginnen we met een workshop Frappé maken door Clio. In de warmte de beste vervanging voor de normale koffie. We hebben nu een heus zwembad(je) op de boot waar Claire zich prima in vermaakt. Wat leuk om een Griekse aan boord te hebben want ’s avonds eten we heerlijke gerechtjes door Clio uitgekozen. De 1^e zeiltocht gaat naar Koroni. ’s Nachts steekt er ineens onwijs veel wind op. Cees houdt ankerwacht en in alle vroegte verkassen we naar de zuidkant van Koroni. Kijk hier is het veel rustiger. Van Rutger wisten we het al dat het goed gaat aan boord maar Clio en Claire passen zich moeiteloos aan. Ze blijken zee benen te hebben, gelukkig maar.

Als we dinsdagavond naar de kant gaan neemt de wind weer toe. Wij gaan het kasteel bekijken maar Cees vertrouwt het niet echt en houdt toezicht op de boot en dinghy (op het strand getrokken) vanaf een terras. Na een half uurtje belt Cees al. De wind is enorm toegenomen en de golven nog meer. Hoe krijgen we in hemels naam onze dinghy door de branding en komen we aan boord. Nou dat blijkt een hele klus. Een halve liter ouzo bij de taverne doet wonderen. Het heldere sap geeft inzichten die een kapitein sneller doet denken. Claire en Clio blijven aan de kant. Rutger ook maar die gaat ons helpen de dinghy door de branding te krijgen. Poging 1 mislukt, hellep onze mobielen, kleding, geld en schoenen drijven al in het bootje door het vele inkomende zeewater, lekker dan. ‘We travel light’; een hoosvat was ook wel handig geweest. Poging 2 lukt dankzij Rutger die mega sterk is en Cees zijn ouzo-inzicht. Maar dan zijn we er nog niet. Ik heb in de dingy nog nooit zulke hoge golven meegemaakt, we krijgen helemaal gratis zouten douches over ons heen. Het is een hele toer om aan boord te komen. De snubber van het anker is gebroken. Kleddernat van het zeewater verkassen we de boot weer naar de noord-ankerplek. Laat op de avond halen we Rutger, Clio en Claire op. Die genieten van pizza en bier met uitzicht op ons mooie jacht. Met dank aan Rutger die ook een bijdrage heeft geleverd aan dit schrijven.