Op 4 juli 2024 vertrekken we pas in de middag naar een volgend ankerbaaitje, want dan is er wat wind. Wel eens voor anker gelegen hier in Petriti maar we zijn er nooit aan land geweest. Ik mag de opblaas Unicorn van Remco even lenen voor in het water maar als ik aan kom zwemmen hoor ik een harde pfffff. Ach jee bij het opblazen is de kop ontploft. Gelukkig is de band en het staartje nog wel heel. De krekels laten overduidelijk van zich horen. Als we ’s avonds op een mooi plekkie met veel groen een hapje eten zien we ze in grote getalen op boomstammen zitten.

Op naar het mooie maar ozo toeristische Parga. Je ankert in de Parga Valtos baai, een baai ernaast. Met de boot taxi, hoe luxe kun je het hebben, gaan we met z’n zessen naar de kant. Via smalle steegjes met alleen maar toeristen winkeltjes lopen we omhoog. Op naar de overblijfselen van het Venetiaanse kasteel. Vanaf daar heb je een  magnifiek uitzicht over een eilandje en de 2 druk bezochte stranden. Zou trouwens niet misstaan in een vakantiefolder.

En nu liggen we na een heerlijke zeildag voor anker bij Preveza. Het kwik is inmiddels gestegen naar de 36 /37 graden, hot. Fijn dat het af en toe waait en we ter verkoeling kunnen zwemmen. Boodschappen doen in de airco is het uitje van de dag. Alleen jammer Ann, die fles wijn kun je beter in de tas stoppen dan ernaast. Geeft zoveel rommel zie je. We brengen duikflessen weg voor controle en om ze te vullen. We cleanen de boot en doen de nodige wassen. Maandag gaat de boot bij Ionion Marina op de kant. Woensdag 17 juli vliegen we voor een maandje naar huis, ozo fijn.

Op mijn verjaardag is de voorspelling dat er een super goede wind staat om naar Griekenland te zeilen zo’n 100 mijl. Toch wel handig om daar gebruik van te maken, we zijn immers een zeil- en geen motorboot. Zaterdagmorgen 29 juni gooien we in de baai bij Korfoe stad ons anker uit. Yeh we zijn weer in de Griekse wateren beland. Het is een uurtje later hier. Om ons heen de nodige variatie aan boten. Sommigen van het grotere formaat met zelfs een helikopterplatform, zeilboten met mast verlichting, piratenboten vol toeristen en er komt zelf een dinghy met orkest voorbij.

Heerlijk om weer door de stad te slenteren, internet te scoren (niet onbelangrijk) en onze eerste Sakanaki te nuttigen. En …. Cees heeft eindelijk weer eens zijn piano momentje. Met z’n 6-en wonen we  maandagavond 1 juli een concert bij van een zangkoor uit de VS die een tourneetje doet door Griekenland. Hi hi we zitten al bijtijds in de ozo warme kerk. Je weet maar nooit hoe druk het gaat worden (not). Ons programmaboekje is onze beste vriend die al wapperend fungeert als waaier. We genieten van de mooie stemmen. Woensdag 3 juli 2024 hebben we met z’n 8- ten een hele gezellige bbq bij de gastvrije Brigitte en Rob op de Milky Way. Zeilboot Zensation met Cindy en Geert zijn net gearriveerd en schuiven ook aan.

Wat een feest om in deze grote baai bij Corfu stad te liggen, een A- locatie. Het sunnetje laat zich ook weer van zijn beste kant zien. En super leuk dat de bemanning van de ‘Dasher’ en iets later de ‘Milky Way’ hier ook liggen. We lopen via het Liston (dateert uit 1807) met zijn prachtig gewelfd galerijen, bogen en lantaarns de oude stad in. Een geluk dat we toen niet leefden want alleen adel die op een speciale lijst stonden mochten hierlangs flaneren. We lopen via de Agios Spyridon met zijn opvallende rode koepel naar de nieuwe vesting. Nou ja nieuw. De oude-(1559) en nieuwe vesting (1589) schelen maar 30 jaar in bouw.

En dan is het wasdag. Met zo’n handige wasmachine aan boord een fluitje van een cent. Ja dat zou je denken. Als tie even draait hoor ik ineens water stromen. Wat…dat klinkt niet goed. Met een grote straal stroomt er water uit het waspoederbakje. Cees hellep, ik sta voor eh nee toch achter. De wasmachine is uit 2020 dus nog niet oud maar wel een half jaar niet gebruikt. Dan blijkt de douche pomp om het water van de wasmachine weg te pompen ook kaduuk. Dus ‘handige Harry’ mag weer in actie komen. Gelukkig wappert de was een paar uur later heerlijk buiten om te drogen.

Als we donderdag samen met Brigitte en Rob de stad in lopen is het echt super druk. Ja wat wil je, er is een blik toeristen afkomstig van 3 cruise schepen, open getrokken. Sfeervol: oude gebouwen, kerken, mooie pleinen, uitbundig bloeiend bougainville en knusse straatjes. De stad wordt geleefd en beleefd en wij genieten mee.      

In onze vorig post hebben we het over hond Bobby de look-a-like uit de strip Kuifje. Het is een super leuk beestje maar…..wel met ster allures. Als het letterlijk te heet word onder zijn poten vertikt tie het om nog een poot te verzetten en wenst meneer gedragen te worden. De oplossing: speciale schoentjes. En een bekijks dat tie heeft.

Zaterdag 15 mei halen we ons anker op (baai van Preveza) en is onze eerste zeiltocht van 2023 een feit. Op naar Gaios op het eiland Paxos zo’n 32 mijl. De zeilboten Dasher en Mañana volgen maar dan iets later. Het wordt een super zeildag, voor’t windje. Wel met truien en lange broeken aan maar dat mag de pret niet drukken. In Gaios liggen we aan de kade, dat betekent je anker uit en met de kont van de boot naar de kade toe. Jammer dat onze buurman zijn anker wel heel raar in het water heeft gedropt waardoor we over zijn ketting liggen. Ach dat zien we morgen dan wel weer. Met z’n zessen drinken we heel gezellig een vastmakertje bij de taverne waar we op uitkijken met heerlijk chill muziek. ’s Avonds gaat echter bij een taverne verderop de volume knop omhoog en kan heel de boot community hiervan meegenieten. Tot diep in de nacht.

Voor de komende week wordt er weinig tot geen wind voorspeld. Toch vertrekken we. Dat wordt dan maar een motordagje het is niet anders. Maar wat schets onze verbazing, er komt wind en niet zo’n klein beetje ook. Wat een bofkonten zijn we. Dus laten we de Lakka baai en de baai ten zuiden van het eiland Korfoe links liggen en zeilen in één ruk door naar Corfu stad. Hier liggen we heerlijk voor anker met uitzicht op de oude vesting. En aan de andere kant van de baai een soort van molen.  Voor nu een top plekkie.

Yeh dinsdag 9 mei zijn de beloofde schroeven voor de boegschroef binnen. Maar ja nu moet alles weer terug geplaatst worden en het liefst waterdicht. We willen immers geen lekkend bootje. Nou dat blijkt ook nog een aardig klussie en niet zo gepiept. Vooral de motor op het startstuk plaatsen blijkt geen sinecure, wat een gehannes om de koppeling op de as met spietje te krijgen. Maar met z’n tweetjes lukt het. Trouwens, Cees is ook Lidl fan geworden. Hij heeft er al de nodige spulletjes vandaan, voor weinig. Nee geen voedingsmiddelen maar een klos rode lijn (komt altijd van pas), een olie pomp (om olie uit de motor te halen) , een compressor (om b.v. leidingen mee door te blazen en stootwillen op te pompen) en 3 leuke kleine lampjes (altijd handig).

Donderdag 11 mei spuiten we de boot nog helemaal schoon en ik doe de nodige wassen. Zo kan de Dutch Osprey proper en net het water in morgen. En nu liggen we alweer een aantal dagen achter ons anker bij de vissershaven van Preveza niet echt ver van onze plek op de kant en nog geen meter gezeild.

Dat komt omdat het weer hier op het moment erg in de war is, instabiel zogezegd. Cees zijn uitspraak “als ik in Griekenland kom trek ik mijn korte broek aan en in oktober gaat tie weer uit” kan hij wel even vergeten. Dus doen we gewoon wat klusjes aan boord en maken kennis met onze nieuwe Nederlandse buren Jolanda en Jaap met hun hond Bobbie. Een look-a-like uit de strip Kuifje. En meestal tegen de avond komen 2 dolfijnen de baai met een bezoek vereren. Dus voor nu nog even geen zeilavonturen.