Het is een paar daagjes redelijk koel geweest hier. Tussen de 23 à 25 graden. Maar nu schiet de temperatuur weer omhoog richting 30. Het stiksel (UV bestendig) van de bimini=zonnetent heeft het op sommige plekken wel gezien en laat los. De zon en het zoute zeewater eisen hun tol. Cees heeft een deel met het handje gerepareerd maar dan laat het weer op andere plekken los. Nou wil het geval dat we nog 2 bimini’s aan boord hebben, gratis en voor niks gekregen bij de aankoop van de boot. Dat moet een fluitje van een cent zijn om die om te wisselen. Mmmm wat we ook proberen links om of rechts om. Raar maar waar het past niet. Met kunst en vliegwerk; tyraps en houten stokje en touw, verlengt Cees de buizen en zo past het wel. Wat een handige Harry heb ik toch aan boord. Het is een tijdelijke oplossing maar voor nu prima. We liggen bij Plage de Vo’lpe en het is nog een aardig stukkie om met Beautje naar de kant te komen en even lekker de benen te strekken. Zwembadblauw water. Je kijkt zo naar de bodem. En we zien blusvliegtuigen vlak bij onze ankerplek. Er zal toch geen brand zijn of is het een oefening?

Woensdag 9 augustus 2023 zeilen we naar het stadje Porto-Vecchio. Niet te verwarren met Ponte Vecchio de brug in Florence die over de rivier de Arno loopt. De ankerplek is redelijk dichtbij het stadje. We worden alleen wel belaagd door huurboten en van die jetski’s die ons om het hardst stuurboord en bakboord passeren. Wat een golven. Zou dat nou leuk zijn? Ja de kick van het scheuren over het water. Maar niet echt lekker voor je nek, rug en je achterwerk, vooral als je de pech hebt om niet als bestuurder maar als “geklutst eitje” achter op te mogen zitten. Zaterdag 12 augustus 2023 lopen we hoger naar het oude gedeelte van Porto- Vecchio. Niet de meest fascinerende stad wordt gezegd maar we zijn blij verrast. Vanaf de kleine citadel heb je een mooi uitzicht over de haven, de niet meer in gebruik zijnde zoutpannen, de stad zelf en de bergen.

Ajaccio de hoofdstad van Corsica ligt aan de westkust. De Franse keizer Napoleon (in 1769) is hier geboren. Napoleon kwam uit een groot nest met 4 broers en 3 zussen. Als 9 jarig jochie ging hij al naar de militaire academie in Brienne, Frankrijk. Veranderde op 26 jarige leeftijd zijn naam in het meer Frans klinkende Bonaparte, voorheen Buonaparte. Er kon gerust gesproken worden van een familie bedrijf. In zijn glorie dagen benoemde Napoleon n.l. zijn broers en zussen op verschillende hoge posities. Zo werd Lodewijk Napoleon in 1806 als koning van het Koninkrijk Holland aangesteld.

We bekijken zijn geboortehuis en de citadel van Ajaccio en slenteren lekker wat rond. Er zijn hier vlak bij ons van die grote cruiseschepen afgemeerd. We liggen trouwens in de haven aan een vingerpiertje. Dat zie je hier niet vaak. Ja we schuilen hier voor de mistral die woensdag zou komen, niet dus. Jammer dat de wind zich niet aan zijn oorspronkelijk plan houdt. Nu liggen we voor “Jan met de korte achternaam ” in de haven, maar ….. we kunnen nu wel leuke dingen doen. Ook vrijdag niet, pas zondag 6 augustus gaat tie van acquit die mistral. Er is geen plekkie voor ons in de haven dus zoeken we ons heil weer aan de veilige kant van het eiland n.l. de zuid/oostkant van Corsica in de middle of nowere. De mistral is een noordwestelijke harde wind die vanaf het Rhone dal koude en droge lucht naar Corsica brengt. Op dit moment is best wel iets koeler hier, heerlijk.

En dan gaat ons bilge-alarm. In de slang van de boiler blijkt een ieniemienie gaatje te zitten en die sproeit nu als een douche de motorruimte kletsnat. Klus-time. Het is nog een heel gedoe om je via de stuurboord bakskist in de machine ruimte te wurmen. Ik mag als zijn assistente de nodige gereedschappen aangeven. Wel fijn dat Cees precies weet waar alles ligt want booties zijn bewaarders en hebben dat ding nog wel ergens liggen. We hebben allerlei slangen in de aanbieding maar deze nu net weer niet. Dus verkort Cees de warmwaterslang. Die komt weer op ons verlanglijstje te staan. Hellep de 230 volt omvormer van de generator is ook nat geworden en heeft maar een IP30 beveiliging. Dus niet bestand tegen water. Gedemonteerd, omhoog gehesen en nagekeken. Er is wel wat water in gekomen maar gelukkig niet op de elektronica. Al met al houdt het ons lekker van de straat.

Woensdagmiddag 26 juli 2023 kunnen we dan eindelijk de benen strekken in Bastia. En raar maar waar het doet gelijk Frans aan. De stoeltjes op de terrassen, de plataanbomen, jeu de boulles, en pleinen gewoon anders dan in Italië. We scoren een heerlijke tournedos. Eten van die knapperige baguettes , Franse kaasjes en ook weer een heerlijk Frans in een restaurant. Maar een cappuccino nee daar moet je toch echt voor in Italië zijn. Er wordt gezegd dat je Corsica tegen de klok in moet ronden. Nou wat betreft de mistral komt dat juist niet goed uit voor ons.

Dus het is nog even racen met ons bootje om op tijd via Barcaggio, Calvi, Menasina in de haven van Ajaccio te komen. En daarbij krijgen we op één zeiltrip heel wat zeetjes over. Wat een wind en hoge golven en zelfs wij blijven niet gespaard en krijgen een gratis zoute douche over ons heen. Er komt n.l. weer een mistral aan, dus hebben we nu maar voor alle zekerheid een haven gereserveerd. Als we de manager mogen geloven boffen we dat we een plekje hebben voor 3 dagen. Dus eerst maar eens alles ontzouten als we in de haven Tino Rossi liggen. Alles voelt lekker plakkerig aan, ’t lijkt wel een lijm pritt stift.

Woensdag 2 augustus 2023 hebben we een sightseeing dagje. Twee uurtjes met de trein naar Corte. Onderweg rijden we door bossen, over bergen, door tunnels en zien prachtige valleien. Mooie natuur hier en telkens weer anders en we gaan steeds hoger en hoger. Corte ligt n.l. op 450 meter hoogte. Na een Frans 3 gangen lunsje brengt zo’n toeristen treintje ons nog hoger naar de citadel. Al klimmend, via aardig wat trappetjes, komen we op de top van de citadel en worden getrakteerd op een mooi uitzicht. Terug in de trein naar Ajaccio ziet Cees nog wilde zwijnen echt waar. Wat een leuke dag.

En dan krijg ik een berichtje van Martine van de SeaMotions dat ze net zijn gaan ankeren vlak bij ons. In 2010 hebben we ze ontmoet. Zij gingen een rondje Atlantic doen met hun zonen Tico 11 jaar en Sill 6 jaar en wij naar de Med. Effies op onze boot en een dag daarna een gezamenlijk hapje op de kant. Herinneringen worden opgehaald en er komen heel wat bootnamen die we toen ontmoet hebben voorbij, errug leuk. Zondag 23 juli gaan we met de bus naar Cabinovo Monte Capanne. Wat een beleving om in een kanariegeel vogelkooitje te stappen die je naar de top van de berg voert. Je mag lopend instappen want de lift stopt niet. Sta je 20 minuutjes te genieten van een steeds mooier uitzicht over Elba.

Op maandag 24 juli 2023 is er een goed weer-window om 40 mijl te zeilen naar Corsica. We zetten koers naar Bastia, de hoofdstad van het Franse eiland Corsica. Wat een heerlijke zeildag. Ten zuiden van de stad gaan we voor anker, in de buurt van nog een paar ankerraars. Maar wat een swell echt niet normaal. Alles piept, kraakt en rammelt dat het een lieve lust is. Overal waar kan worden doeken  gestopt tegen het rammelen terwijl alles toch aardig zeevast staat. Ik kan niet eens normaal koken want alles dondert om. Jeetje wat een gedoe. Ga dan in een haven liggen zou je zeggen maar…. die zitten vol. Er wordt voor vanmiddag een mistral voorspeld, ja we gaan weer even over naar het Frans. Nou die wind die komt. We halen de vlaggenmast weg, de ankerbol en los zittende dingen. De zonnetent klappen we met gevaar voor eigen leven in. We zien zandstormen op het strand en het bijbootje van onze buren gaat een eigen leven leiden en vliegt door de lucht. We krijgen wind boven de 40 kn en zien zelfs windstoten tot 50,3 kn. ’s Nachts houden we om de beurt ankerwacht. Ha ha we liggen hier nu 2 dagen en zijn nog steeds niet naar de kant geweest. Ook dat hoort bij het zeilersleventje.  

Vlak voor vertrek kijkt Cees altijd nog even hoe het weer eruit ziet en eruit gaat zien. Als we naar La Coruna zeilen en minder dan 5 knopen varen komen we in een lage druk gebied terecht, met veel wind, dus draaien we ons nog maar eens om in onze kooi en blijven in Camaret sur Mer. We maken kennis met verschillende Nederlandse boten zoals grote Mees, fine Fleur, Morgane of Sark, Anna en Mahi Mahi. Gezellig socializen, ik ben er fan van. Jammer dat het weer niet echt zomers te noemen is, ach thats life.

Als je alle gribfiles informatie (predictwind, offshore, passageweather, windfinder, MET) mag geloven komt het slechte weer gepaard met harde wind maandagnacht 5/6 juli over ons heen. Dus Cees legt de boot met nog meer lijnen, sommigen voorzien van een veer, vast. Better safe than sorry. Nou poeh héé daar is tie dan. ’s Nachts tussen 24.00 en 3.00 uur is tie op z’n hardst, die wind.  Je hoort het gepiep en gekraak van lijnen dat het een lieve lust is en de wint loeit zich schor. Windkracht 8 met uitschieters naar de 9 (55 knopen) Op veel boten zie je lichten aan en regelmatig steekt iemand zijn kop naar buiten om te kijken hoe alles erbij staat. Bij ons is er alleen een veer gesneuveld. Bij andere boten: lijnen, fenders, sommige pontons in de haven zijn verschoven en kleine vissersbootjes hebben schade omdat ze onder de steiger zijn terecht gekomen. Vandaag blijven we nog hier i.v.m. hoge goven op zee, volgens de weer apps. Wat fijn dat we al die middelen tegenwoordig tot onze beschikking hebben. Hoe moet dat vroeger geweest zijn. Maar morgen steken we dan toch echt de golf van Biskaje over.