Dinsdag 12 april komen we met de Beau aan in Roadtown, Tortola. Terwijl wij onderweg waren is Eurocross druk bezig geweest om Cees naar Nederland te krijgen. De volgende dag vliegt Cees via Sint Maarten terug naar Amsterdam, waar Anneke erg blij is om Cees weer in de buurt te hebben. Niels en Eline hebben ondertussen ook via de reisverzekering geregeld dat ze eerder naar huis kunnen. Omdat Anneke 18 april geopereerd wordt, is het plan dat we 17 april ’s ochtends aankomen op Schiphol, dan kunnen we nog even op bezoek. Dit verloopt alleen niet helemaal volgens plan..
Maar voordat we naar huis gaan, is het plan om eerst nog een paar dagen op Sint Maarten door te brengen. Eerst vliegen we met een klein vliegtuigje met twee propeller motoren van de British Virgin Islands in 40 minuutjes naar Sint Maarten. Daar brengen we twee heerlijke dagen door in een resort en bezoeken we Philipsburg (de Nederlandse hoofdstad) en Marigot (de Franse hoofdstad). Dan gaan we de ochtend van 16 april op naar het vliegveld om naar huis te gaan. Nadat we vliegtuigen hebben gekeken op het strand bij de luchthaven gaan we door de security. Als we helemaal zijn ingecheckt begint de ellende: de vlucht van Sint Maarten naar Aruba is vertraagd met 50 minuten.. en dat terwijl we maar 1 uur overstap tijd hebben op Aruba. We gaan gelijk op zoek naar iemand die ons kan helpen maar ze zijn niet erg behulpzaam dus we bellen KLM, de reisverzekering en Insel Air – niemand die ons echt kan of wil helpen. De vertraging loopt steeds verder op en het personeel lijkt ook niet erg gemotiveerd om ons te helpen in deze bijzondere situatie. Uiteindelijk zien we tijdens de landing op Aruba het vliegtuig naar Amsterdam vertrekken..
Na lang aandringen heeft Insel Air geregeld dat we in een hotel kunnen overnachten en een alternatieve vlucht via Curacao geboekt voor de volgende dag. Het hotel is eigenlijk meer een motel en als avondeten zullen ze iets voor ons bestellen bij het beste grilrestaurant van het eiland. Daar blijkt niks van waar, het eten is niet om over naar huis te schrijven. Na een lange reis komen we maandag 18 april, 6 uur in de ochtend eindelijk aan op Schiphol, vlak voordat Anneke de operatie in gaat. Tot zover de bijdrage van Eline & Niels.
Ondertussen ben ik met de ambulance vervoerd naar het LUMC te Leiden en geopereerd. Poehee niet alleen 1 hartklep maar het wordt wat gecompliceerder. Groot onderhoud, 5 voor de prijs van 1. De eerste dagen is het overleven maar dan stapje voor stapje gaat het elke dag een stukje beter. Ook in het LUMC zijn de artsen en het verplegend personeel super aardig. Cees vertrekt 23 april weer naar de Beau en zeilt alleen van de Britisch Virgin Islands naar de US Virgin Islands waar de Hullu Poro en de Ariel hem helpen bij het ankeren en zorgen voor veel gezelligheid. Vrijdag 29 april wordt de Beau op de Spuigracht gehesen. En ik, ik ben sinds 28 april weer thuis, heerlijk hoor. Super in de watten gelegd door de kids, tweelingzus Marieke en een huiskamer vol kaarten en bloemen. Cees vliegt zaterdag 30 april via New York naar Nederland. Aankomst zondag 1 mei 2016. Wat een gevlieg heen en weer. Cees en Guido gaan rond 11 mei de boot ophalen in Southampton en terug zeilen naar Nederland. Na 7 jaar is de Beau dan weer terug in Nederland.