Auteur: Anneke

Lisboa of te wel Lissabon

Het is maar 15 mijl varen van Cascais naar Lissabon. Onderweg veel kwallen (echte) gezien en later ook in de haven. Van die hele grote. Als je de Taag op komt varen staat er heel veel stroom. Cees heeft zijn huiswerk goed gedaan want we hebben daar stroom mee en gaan zo’n acht knopen over de grond. Aan de rechter oever van de Taag voor ons bakboord zien we Torre de Belém en het monument der ontdekkingen al opdoemen. Aan de linkeroever zie je het immens hoge monument Cristo Rei. Het is een overweldigende ervaring om onder de hangbrug de Ponte 25 de Abril door te varen. Door de ijzeren constructie en al die auto’s die daar overheen rijden hoor je constant een horde zoemende bijen. In haven Alcantara liggen we met de achterkant van de boot naar de steiger en met de voorkant aan een anker. Toch weer even anders afmeren want het bijbootje moet dan snel van de david worden afgehaald en langszij worden gebracht anders wordt het moeilijk afmeren.

DSC_0765.jpgDSC_0707.jpgDSC_0714.jpgDSC_0726.jpgDSC_0739.jpgDSC_0769.jpgDSC_0756.jpgDSC_0768.jpgP1060393.JPG

Cascais

Om kwart voor negen 9 september 2010 varen we de haven van Peniche uit, nadat we met wat moeite het hek anker hebben opgehaald.  Het is fijn dat de wind steeds meer aantrekt tot 24 knopen wind waardoor het een fijne zeildag wordt. Als we de haven van Cascais binnen willen varen ligt een Nederlandse boot wel erg in het vaarkanaal, dicht bij een rode boei en het uiteinde van de pier. De boot is op drift geraakt wat betekend dat zijn anker niet meer houdt. De eigenaar is niet aan boord maar gelukkig zijn er twee andere Nederlandse boten zo alert en sjeezen er met hun dinghy naar toe en klimmen op de boot. Wij liggen stand-by met onze boot. Met vereende krachten en een boot van de reddingsbrigade is de boot naar een steiger gebracht. Ze liggen al een aantal dagen voor anker en zeilen al 4 jaar de wereld rond en zijn nu op de terugreis. Het kan dus iedereen gebeuren dat je boot losschiet van het anker.

In Cascais hebben we 1 dag in de haven en 2 dagen voor anker gelegen. Op 10 september 2010 hebben we het zonder onze kinderen moeten stellen op onze trouwdag Geproost op onze trouwdag samen met Yvonne en Roderick van de Happy Bird. Leuk de smsjes en de ecards. In Cascais hebben we een kasteelachtige villa bekeken waar je goed kunt zien hoe de gegoede burger een eeuw geleden leefden met het daarnaast gelegen park.

DSC_0686.jpgDSC_0609.jpgDSC_0617.jpgDSC_0638.jpgDSC_0641.jpgDSC_0645.jpgDSC_0665.jpgDSC_0667.jpgDSC_0685.jpg

Nazaré

Met wat bewolking en te weinig wind motoren we op maandag 6 september 2010 rond kwart voor zes de kleine haven van Nazaré binnen. Vol wordt er geroepen. Ja, en wat moet je dan. Doorvaren is geen optie want het wordt al weer aardig vroeg donker en met al die vlaggetjes ( krabbenvangers) die je onderweg tegenkomt op de oceaan doe je dat liever niet. In de privé haven vlak bij mogen we van een aardige Portugees langszij komen liggen. De volgende dag komt er een havenmeester langs en betalen we alsnog de volle pond. De naam Nazaré komt naar men zegt van een beeld van Maria dat in de 4e eeuw door een monnik uit Nazareth werd mee genomen. We zijn met een kabeltrammetje recht tegen de heuvel op 110 meter naar boven gegaan. Je komt dan in de oude kern Sitio terecht. Met een wirwar van straatjes die uitkomen op een groot plein met een kathedraal. Veel souvenirs winkeltjes en eettentjes en een schitterend uitzicht over het lager gelegen Nazaré.

DSC_0498.jpgDSC_0495.jpgDSC_0496.jpgDSC_0508.jpgDSC_0512.jpgDSC_0519.jpgDSC_0525.jpgDSC_0547.jpgDSC_0552.jpg

Leixões en Figueira da Foz

Na het vertrek van Guido en Hanny blijven we nog een paar dagen liggen in Póvoa de Varzim. We maken schoon schip en Cees klust wat aan het fonteintje. We klaverjassen met Roderick en Yvonne en eten taart met de bemanning van de” Emma” en verkennen het andere gedeelte van dit stadje per fiets. Super leuk Marjo, dat telefoontje ’s morgens vroeg met alle kleuters uit onze klas.

Vrijdag 3 september 2010 vertrekken we voor een zeiltochtje van 13 mijl naar de industriehaven van Leixões. Deze haven staat als rather oily aan geschreven in de Reeds Almanac. Het plaatsje en het strand met rotsen en hoge golven zijn echter verrassend en modern.

Zaterdag 4 september 2010 staan we al om kwart over vijf op voor een lange tocht van 65 mijl naar Figueira da Foz. Hier aangekomen staat er een onaardige man van de kustwacht te roepen dat we ons eerst moeten registreren. We meren af naast de Happy Bird. Figueira da Foz is een hele moderne badplaats met een onwijs breed strand. Buiten in strand restaurant “Oasis” onder een parasol een heerlijke lunch gebruikt met uitzicht op palmbomen en het strand. Wat zou je graag al dit moois ter plekke willen delen met de kinderen, familie, vrienden en collega’s. Als we fietsen langs de plaatselijke arena van stierenvechten geeft een heel oud mannetje aan dat we wel even binnen mogen kijken. Dat is boffen.

DSC_0471.jpgDSC_0400.jpgDSC_0404.jpgDSC_0407.jpgDSC_0408.jpgDSC_0427.jpgDSC_0458.jpgDSC_0460.jpgDSC_0477.jpg

Baiona (Spanje) Viana do Castelo (Portugal)

Woensdag 25 augustus 2010 naar de laatste haven van Spanje gevaren. Als we terug komen van een wandeling in Baiona blijkt een oplettende Engelsman onze lijn aan een andere kikker vastgebonden te hebben. De kikker was van de steiger af getrokken. De volgende morgen zien we dat het bij twee andere lijnen van onze boot weer is gebeurd. Lekker handig. Als je niet uit kijkt ligt je boot zo ergens te dobberen in de haven. Het wordt een onrustig nachtje want tot vier uur in de morgen is er harde tot zeer hard muziek te horen van een muziek festival. De tocht van Baiona naar Viana do Castelo is voor Guido en Hanny een echte vuurdoop. Gelukkig stond de puts binnen handbereik Er was weinig wind maar er waren wel erg hoge golven op de oceaan. Het Spaanse vlaggetje en de ria’s omgeruild voor het Portugese gastenvlaggetje en de vlakke kustlijn met weer veel krabben/kreeften vangers onderweg. Dus goed uitkijken naar vlaggetjes. In Viana do Castelo nemen we vanaf het centrum het kabel treintje omhoog naar Monte de Santa Luza om daar te genieten van een prachtig uitzicht en de basiliek geënt op de Sacré Coeur van Parijs. In deze haven klim je niet de boot op via de steiger maar via het anker. En voor de thuisblijvers. Het is hier een één uur vroeger als in Nederland.

DSC_0199.jpgDSC_0125.jpgDSC_0149.jpgDSC_0156.jpgDSC_0164.jpgDSC_0182.jpgDSC_0187.jpgDSC_0202.jpgDSC_0216.jpg

Highslide for Wordpress Plugin