Het laatste berichtje van seizoen 2024. Donderdag 7 november rijden we in alle vroegte zo’n 2 uur met de bus naar Catania. Vanaf daar met Transavia back home. Het is nog even wennen hoe het nou zit met je ruim-, cabine- of hand bagage. Het is zaak om dat op tijd te regelen. Nu mogen onze kleine koffertjes gezellig mee in de ruimbagage. Cees heeft trouwens met de drone  wat leuke foto’s gemaakt boven de haven.

De kinders van de haven en van Marina di Ragusa vieren Halloween en komen langs bij verlichte boten. We hebben nog een culinair uitje naar de Stella Marina bar waar we overheerlijk friet scoren. Uiteraard met….. een heerlijke dot mayonaise. Het weer is overdag nog uitstekend: korte broeken en rokjes. ‘s Avonds koelt het al aardig af. Dat zal weer even wennen worden in Nederland. Verder de laatste dingen om de boot proper en net achter te laten. Ons laatste avondje hier in MdR  eten we gezellig bij Remco en Lia, fijn hoor. Volgend jaar vliegen we op 3 april 2025 weer deze kant op. Tot laters.    

Samen met Lia en Remco gaan we een vierdaags roadtripje maken op Sicilië. Woensdag 23 oktober 2024 tuffen we in een geüpgrade huurauto naar Palermo zo’n 265,5 km. De eerste 2 uur geen wegen om lekker door te karren dus doen we er veel langer over dan google zegt. Onderweg ziet Remco wel dat de meter van de benzine in het rood staat maar pas als het lichtje blijft doorknipperen gaan we opzoek naar een benzine station. Hellep in de hele omtrek geen eentje te bekennen. Dan maar even de route verleggen want om nou te gaan duwen daar hebben de medepassagiers geen trek in. Wat het verkeer betreft is het echt oppassen geblazen in Palermo. Van alle kanten wordt je belaagd door mede weggebruikers maar Remco rijdt ons veilig en wel naar onze B&B, hartje centrum. Weer wat later lopen we heerlijk rond te struinen langs verschillende highlights. O.a. Fontana Pretoria met riviergodinnen en nimfen. De Kathedraal van Palermo met vele bouwstijlen ten gevolge van een lange geschiedenis van uitbreidingen, wijzigingen en restauraties. En nog veel meer oudheid. We kijken onze ogen uit.

Donderdag is het even haasten met het ontbijt want rond de klok van negen start onze no maffia tour van 3 uur. We horen heel veel over de dagelijkse realiteit en invloed van de maffia. En ook over de burgerbeweging tegen de macht van de maffioso. We zien het teatro Massimo waar een gedeelte van de Godfather III is opgenomen. En lopen langs Piazza Della Memoria= gedenkmuur met schilderingen van personen. Officieren van justitie, rechters en echtgenotes die door de maffia op vaak brute wijze vermoord zijn. En we zien bedrijven en winkels met oranje stickers op hun ramen die zich niet laten afpersen en geen pizzo afdragen aan de maffia.

Daarna hoogste tijd om naar Monreale te rijden. Hier staat Duomo di Monreale met Normandische en Arabische invloeden. Aan de buitenkant sobertjes maar van binnen een overdaad aan o.a. Siciliaanse en Byzantijnse mozaïeken. Alles gemaakt in opdracht van de Normandische Koning Willem de II die wilde wedijveren met de aartsbisschop van Palermo. Daarnaast ligt het mooie Benedictijner klooster met maar liefst 229 dubbele zuilen en prachtig onderhouden tuin. Wederom een pareltje maar waarschijnlijk was het rijk/ arm contrast in die tijd wel erg groot met al deze pracht en praal. Op naar Erice. Een middeleeuws dorpje hoog boven in de heuvels. Heel wat haarspeldbochten later belanden we in de schemer bij onze B&B.

Vrijdag 25 oktober lopen we op ons gemak door het Middeleeuwse dorpje Erice. Smalle straatje met grijze keitjes, grijze stenen huisjes en kerkjes. Vanaf hier hebben we een redelijk uitzicht over de beneden gelegen stad Trapani, de kustlijn, baaien, zoutpannen en Egadische eilanden. Prachtig. De huurauto staat weer klaar om ons naar Selinunte te brengen. Bergen hebben plaatsgemaakt voor mooie glooiende valleien met wijn- en olijven boomgaarden en veel vervallen niet meer bewoonbare huizen, opknappertjes zogezegd. We komen zelfs 3 keer een herder met een kudde loslopende schapen tegen. Heel af en toe hebben we een tegenligger maar over het algemeen is de weg voor ons alleen. De plek om te overnachten is een agriturismo locatie waar ze ’s avonds een heel menu voor ons koken.

Zaterdag 26 oktober zitten we rond 9.30 alweer in de auto. Het is zo’n 2 uur rijden naar Licata waar de Waaibaai van Patra en Mike ligt. Tijd voor koffie, een klein wandelingetje en in een winkelcentrum scoren we nog een nieuw Nespresso koffiezetapparaat. De omgeving is intussen veranderd in wit plastic achtige kassen waarin ze groente of fruit verbouwen. Vandaag een kudde geiten op de weg die ons zomaar tegemoet loopt. Moe maar voldaan rijden we rond de klok van vieren Marina di Ragusa binnen.

             

In heel Europa kun je met een beetje geluk de zogeheten Tsuchinshan-Atlas komeet zien. Het weer moet dan wel meewerken want de komeet is alleen bij helder weer zichtbaar. Even na zonsondergang en kijkend naar de westelijke horizon. We rijden samen met Toos en Rimmer naar Punta Secca om C/2023 A3 met het blote oog te gaan aanschouwen. We hebben er al het één en ander over gehoord en gelezen. Cees heeft zelfs een speciale app gedownload om te zien waar hij precies aan de donkere hemel staat. Jammer genoeg is het die avond wat heiig en ook de volgende dag lukt het ons alleen om hem via een lang belichte foto te zien. Ach het is wat het is. Over 80.000 jaar zijn er nieuwe kansen om deze komeet te kunnen waarnemen.

Woensdag gaan we samen met Lia en Remco met de bus een dagje naar Ragusa Ibla. Altijd een mooie plek om te zijn met heerlijke aangename temperaturen.

Petra en Mike komen de dag erna gezellig Ossobuco eten. Echt joekels van kalfsschenkels zijn het. Verder is’t gezellie met o.a een borrel op de Pippin. Buiten plenst het van de regen dus we zitten hoog en droog binnen. We krijgen zelfs app-jes uit Nederland hoe het bij ons is. Op het nieuws zien ze n.l. door de heftige regenval veel overstromingen in Italië en hier op Sicilië. Zondagochtend koffie bij Toos en Rimmer en een ongedwongen steiger bbq.

   

We blijven 2 nachten liggen in Roccella Ionica en maken een leuke wandeling langs de zee naar het plaatsje zelf. Ha ha de cappuccino index is hier maar 1,50. Waar krijg je dat nog. Zaterdag 5 oktober 2024 gaan we de Straat van Messina oversteken. Van het vaste land van Italië naar Sicilië. We mogen weer een nachtje door, wat boffen we weer. Laten we daar nu niet echt fan van zijn. Het wordt een wisselend tochtje qua zeilvoeringen. Dan weer het zeil in/uit, in/uit in/uit. Juf Roos (favoriet bij onze kleinkids) kent daar nog een liedje over (hokey pokey). Maar….. veel gezeild. Kijk daar doen we het voor.

Zondagmorgen zijn we in Siracusa beland op het eiland Sicilië. Een prachtig zeilschip de ‘Sea Cloud II ‘vertrekt. Cees googelt wat het kost om een weekje mee te varen= 3300 eurootjes p.p. per week. Tjonge dat zijn nog eens bedragen. De dag daarna gelijk door naar ankerplek Porto Tonnaro waar we weer naast de Norell van Remco en Lia liggen. Hoe leuk is dat. En nu liggen we veilig en wel weer in Marina di Ragusa onze winterhaven. Jeetje wat is het druk. De haven ligt nokkie vol. ’t Is weer haven regime. Dus niet meer zuinig met water en stroom. Ook weer heerlijk.

We maken kennis met de bemanning van zeilboot Pippin. Ook zij zeilen met een Hallberg Rassy en hebben in 5 jaar de wereld rond gereisd. Tijdens een borrel bij ons aan boord samen met Remco en Lia horen we heel wat verhalen. November is denk ik een populaire trouwmaand in Italië. We hebben al heel wat trouwerijen gezien met gasten in pakkie deftig. Zelfs hier op de haven. Nee niet met 1 fotograaf maar het liefst met 3. We maken het 2 daagse Marina fest mee met wat optredens. Het is zo druk dat je op sommige plekken over de hoofden kunt lopen. Het is “zien en gezien worden”.

     

Maandagavond geen kids meer aan boord. Zij zitten allebei met hun gezin op een andere locatie op het eiland Lefkas. Dinsdag 20 september gaan we even op de koffie bij Petra en Mike van zeilboot Waaibaai, gezellie de pellie. De dagen erna is’t de hoogste tijd om ons bootje wat aandacht te geven. Maar donderdag ga ik samen met Leon, Nicolette en Evelien toch nog een toertje doen naar Cape Lefkatas Lighthouse. Een mooi toggie ernaar toe. In de schaduw aldaar hebben we een overheerlijk picknick lunch met uitzicht. Leon heeft de hele bakery leeggekocht dus dat is smullen geblazen.

Vrijdag zitten we nog een laatste daggie samen met Anneloes, Peter, Frenkie en Niek  van het overheerlijke zonnetje te genieten bij jawel het Irishotel. Tís 28 graden. Raar maar waar sommige restaurants gaan nu al dicht terwijl de temperaturen echt fantastisch zijn. Beide gezinnen vertrekken ’s avonds weer naar het regenachtige Nederland. Wat een fantastische tijd zo samen met elkaar in het zonovergoten Griekenland.

En nu is het wachten op een goed weergaatje om naar Sicilië te vertrekken. Nog even de harde wind afwachten van zondag en maandag. Dinsdag 1 oktober is het plan om naar Vasiliki te gaan. Brigitte en Rob zwaaien ons uit. Rond het middag uur besluiten we gelijk door te gaan naar Sicilië. Twee of drie nachten door. Het wordt geen fijne overtocht met teveel wind en te hoge golven, en lijken in de verste verte niet op een relaxte en rustige zondag middag toertje. We moeten echt heus aan de bak met zeetjes over en foute golfjes in de kuip, getsie. Ons eten bestaat uit crackers en water. Sicilië gaan we met deze wind niet halen dus wijken we uit naar het vaste land van Italië, Roccella Ionica. Een lange dut, alles ontzouten en wasjes draaien. Echt zo fijn dat we die aan boord hebben.