We gaan nog een keer met Toos en Rimmer naar de Tecnomat. Zeker voor Cees geen straf want het is een walhalla voor de klusser. Nu is de kraan wel binnen die we op het oog hebben. Het plaatsen van de kraan op de My Fair Lady gaat van een leien dakje. Bij ons is de aansluiting van de kraan anders en al met al nog een heel gedoetje. En ik heb weer de nodige voorraad ingeslagen bij de Lidl. Toos en Rimmer zeggen niks maar kijken vol verbazing wat er allemaal in de kofferbak verdwijnt, hij zit proppievol. Nog even koffie met zo’n overheerlijk, terplekke gevulde, cannoli verorberen en dan keren we weer naar Marina di Ragusa.

De generator wordt vertroeteld met nieuwe olie. Een klus waar Cees een soort van work-out voor moet doen. Pfff wat zit dat ding op een ongemakkelijke plek. En dan te weten dat tie echt geen sportfiguur is.  De toerenteller krijgt wat aandacht. Verder wordt er geboend en gepoetst dat het een lieve lust is.

Binnen 1 week vieren we 3 verjaardagen. Petra van de Waaibaai mag 62 kaarsjes uitblazen. Op Koningsdag vieren we ook hier een feestje met speciale ‘William’ Alexander Sachertaart, met een oranjekleurig Aperolletje en lekkere hapjes. De dag erna wederom een feestje. Remco is jarig van zeilboot Norell. Weer zo’n verrukkelijke taart van Caffè delle Rose maar nu met aardbei en banketbakkersroom. Je rekent de taart af naar gewicht. Dat kennen we in Nederland niet.  

Het zonnetje laat zich regelmatig van zijn goede kant zien. Wij lopen dan gelijk in korte broek. De Sicilianen vinden het daar echt te koud voor en dragen nog van die dikke winterjassen. Nu maar hopen dat de wind wat minder gaat blazen en uit de goede hoek gaat komen zodat we kunnen vertrekken. We gaan het zien.

Op zondag 14 april 2024 klinkt rond 2.45 uur ons wekkertje. Dus vroeg uit de veren voor de taxi die ons op dit tijdstip zonder file naar Schiphol rijdt. Op naar Catania. Daarna 2 uur in de bus naar Ragusa. (Oeps zitten we bijna in de verkeerde). Zondags rijden er geen bussen van Ragusa naar Marina di Ragusa dus vanaf daar met de taxi naar de haven. Rond 13.30 uur stappen we op de Dutch Osprey. Ze ligt er goed bij alleen wel met een laag Saharazand. Fijn dat we s ‘avonds aan kunnen schuiven bij Petra en Mike van zeilboot de Waaibaai die voor ons een heerlijke maaltijd koken. Twee dagen later koken we weer niet zelf maar laten ons verwennen door de koks van Mercato del Porto, een aanrader.

Cees heeft via zijn boat-automation al gezien dat de accu’s er de brui aan hebben gegeven. Dus het eerste actiepunt op onze to-do lijst is nieuwe accu’s regelen. Woensdag 17 april worden 6 nieuwe accu’s en 1 nieuwe start accu geleverd. Da’s snel, ’t lijkt overtoom wel. Met een soort van hijs installatie hijsen we de oude accu’s door het raam van de achterhut naar buiten en dan naar de kant. Fijn dat Mike de helpende hand biedt bij het aan boord brengen van de nieuwe en fotograaf is.

Het waait hier ondertussen als de pieten. De lijnen kraken en piepen dat het een lieve lust is. We gaan aardig heen en weer. Gelukkig doen de veren aan de lijnen goed hun werk. Toos en Rimmer hebben vanuit Nederland spullen voor ons meegenomen. Zo lief. Het volgende punt van ons to -do lijstje is een lekkende kraan vervangen en een nieuw waterfilter. Fijn dat we vrijdag mee mogen rijden met Toos en Rimmer. Zij hebben toevallig ook een kraan nodig. Op naar de Tecnomat. Een look-a-like van de Gamma. Ik scoor samen met Toos weer hele andere dingen maar dan in een soort van Blokker. Roy en Jessica wonen daar in de buurt en we zijn uitgenodigd voor een warme lunch. Vorig jaar voor’t eerst met ze kennisgemaakt bij het olijvenplukken. Het wordt een hartelijk weerzien.

En wat is er weer veel gedaan daar op Villa Volpe. Het mozaïek bij de ingang is helemaal af. Er is een kruiden tuin op stahoogte aangelegd en op weer een andere plek voor groente. Het zwembad is bijna in gebruik en er staan niet alleen olijfbomen in bloei maar we zien nu ook citroen-, amandel-, granaatappel-, mandarijn-, vijgen-, abrikozen- en peren bomen. De keuze is reuze. We eten er weer heerlijk om voldaan met z’n viertjes weer bootwaarts te keren.