Maand: augustus 2023

Noord Sardinië (Porto Conte) en de Mistral

Op naar het noorden van Sardinië. Via een schitterende kustlijn, soms sprookjesachtig kwa bergen soms heel ruig en mega hoog, met her en der zo’n resort. We komen, via twee anker plekken in helder blauw water, aan bij een mooring in de baai van Cala Reale. Trouwens bij vertrek doet de motor het niet. Startaccu van de motor = kaduuk. Sta je toch raar te kijken en schrik je even. Cees zet hem parallel met de generator start accu en dan doet tie het gelukkig weer ons ijzeren zeil. Cala Reale is een groot natuur reservaat waar je schitterend kunt wandelen. Nou bij deze warmte gaan we wel naar de kant maar houden het bij een klein ommetjes. We spotten de unieke albino ezels. In de 1ste WO was dit een quarantaine en krijgsgevangenen eiland, daarna een eiland met gevangenissen voor de georganiseerde misdaad met zware beveiliging en niet toegankelijk voor onbevoegden. Maar nu dus een natuur reservaat.

We hebben wekelijks belcontact met Lia en Remco van zeilboot Norell. Zij zijn in juni vertrokken vanuit Nederland en hebben de orka’s getrotseerd. Heel wat mijlen verder zijn ze nu bijna bij ons. Vanaf Menorca varen ze in 2 dagen en nachten naar de baai van Porto Conte. Zaterdagochtend 26 augustus 2023 varen ze in alle vroegte de baai binnen. Als herkenning hangt Cees een paars lampje op. Rond 3.30 uur laten ze vlak naast ons hun anker vallen. Gelijk stappen we in onze dinghy met een prosecco en glazen om samen een welkomstdrankje te drinken. Heerlijk om in het eggie bij te kletsen. ‘s Avonds gevieren bij Bell’Agio Summer (wie kent het niet) ozo gezellig pizza gegeten met live music. Met z’n viertjes doen we boodschappen bij een plaatselijk “supertje”. Waar zie je dat nog: druiven uit eigen tuin en basilicum terplekke vers geplukt door de kassière.

Ik kook voor z’n vieren maar de mistral gooit roet in het eten. De Norell gaat aan een mooring liggen in deze baai. Wij blijven ten anker liggen. Maar wanneer het donker wordt bouwen de golven zich meer op dan verwacht en lijkt het erop dat de snubber gebroken is (net niet). Dus zoeken we ons heil in het noorden van deze baai aan de hoge kant. Precies op dat moment begint het ook nog eens keihard te plenzen. Daar liggen we goed voor de voorspelde NW harde wind. Nou zeg komt tie nu uit het ZW met een enorme swell. Dus weer terug naar de zuid zijde van de baai. De wind komt nu wel uit het NW, dus verkassen we wederom naar het noorden van de baai. Deze anker-move doen we dus 3 keer die nacht, we lijken wel een veerdienst.(i.v.m. krabben, dan weer hoge golven en anders voorspelde wind). Het is een soort van “doe geen ook dicht nachtje” en gratis douches. En nu liggen we als een huis met 90 meter ankerketting en 2 snubbers. We zitten de mistral uit met: lezen, eten, gezellig bellen met vriendinnen, rommelen, tukkies overdag en ankerwacht ’s nacht. Het is genieten om te kijken naar het schouwspel van de wolken en de bijna volle maan aan de hemel, telkens weer anders. Later als de maan onder is (3.30 uur) zien we de sterrenhemel en in de verte de vuurtoren die elke 5 seconde de baai verlicht.

Bonifacio (Corsica)  La Maddalena eilanden bij Sardinië

Woensdag 16 augustus 2023 zeilen we naar Bonifacio. De meest zuidelijke gelegen stad van Corsica. Gebouwd hoog boven op een witte kalkstenen rots 80 meter boven de zee. Je vaart langs hoge rotspartijen de haven binnen. Het is een drukte van jewelste. Doordat de loodrechte rotswanden uit het zachte krijtgesteente bestaat, heeft de zee merkwaardige uithollingen in de wanden gesleten. Bijzonder hoor.

We zeilen verder naar de Maddalena eilanden. Ja volgens sommigen moet je er geweest zijn. We verwisselen het Franse gastenvlaggetje weer voor het Italiaanse. De Maddalena-archipel bestaat uit de eilanden groep ten noorden van Sardinië. 7 grote en 20 kleine eilanden. We gaan eerst ten anker bij het eiland Spargi vlak bij een onwijs grote rots in azuurblauw water. Overdag een drukte van je welste met allemaal RIB’s die blijkbaar in de mode zijn zonder zon bescherming. Lekker “braden” in de zon: bruin, bruiner, bruinst. Maar ’s avonds keert de rust weder. We zien in de verte op het strand zelfs een wild zwijntje met een biggetje rondhuppelen. Da’s bijzonder.

We hebben voor 2 dagen gereserveerd in de haven van Maddalena stad. Koninklijke bedragen maar geen vorstelijk plekkie. Ach je kan niet alles hebben. De boot wordt weer eens vertroeteld met zoet water. Oja we zijn weer in Italië en daar gelden strenge regels wat betreft afvalscheiding: wee je gebeente als je zomaar je afval weggoot. Nee er zit een speciale gast die alles controleert. Er zijn ’s avonds heel wat mensen op de been. Echt de ‘place to be’ zo blijkt. Wat is het toch heerlijk om buiten te kunnen eten. Dit doen we voortreffelijk bij La Maison. Geen Italiaanse naam maar de kok kan er wat van. Super mooi opgediend, want ja het oog wil ook wat. Als we daarna nog wat door het stadje slenteren is er een optreden van één of ander Italiaanse gast. Wat een gezellig sfeertje.

De volgende dag nemen we de bus naar I Due Mari= 2 zeeën met bijbehorende strandjes. Niet dat we zulke strand/zon aanbidders zijn maar we zitten lekker koel in de bus en hebben gelijk een soort van sightseeing toertje over een deel van het eiland Maddalena en het eiland Caprera. Verbonden met een 600 meter lange dam. We zien helder aquablauw water, verborgen baaien met wit zand en schitterende rots partijen. Het wordt ook wel de “Caraiben”of de “Maladiven” van Europa genoemd. We zijn het er over eens, dit is een bijzondere plek. Maar zeker ook overgewaardeerd. En dan ineens tegen de avond liggen we temidden van een aantal motor boten, van het grotere soort zeg maar en uiteraard met personeel. Hi hi ze gunnen ons geen blik waardig maar we kijken onze ogen uit. Cees gaat van schrik een sigaar roken om er een beetje bij te horen met…..  jawel een Irish Coffee.

Zonnetent en Porto-Vecchio

Het is een paar daagjes redelijk koel geweest hier. Tussen de 23 à 25 graden. Maar nu schiet de temperatuur weer omhoog richting 30. Het stiksel (UV bestendig) van de bimini=zonnetent heeft het op sommige plekken wel gezien en laat los. De zon en het zoute zeewater eisen hun tol. Cees heeft een deel met het handje gerepareerd maar dan laat het weer op andere plekken los. Nou wil het geval dat we nog 2 bimini’s aan boord hebben, gratis en voor niks gekregen bij de aankoop van de boot. Dat moet een fluitje van een cent zijn om die om te wisselen. Mmmm wat we ook proberen links om of rechts om. Raar maar waar het past niet. Met kunst en vliegwerk; tyraps en houten stokje en touw, verlengt Cees de buizen en zo past het wel. Wat een handige Harry heb ik toch aan boord. Het is een tijdelijke oplossing maar voor nu prima. We liggen bij Plage de Vo’lpe en het is nog een aardig stukkie om met Beautje naar de kant te komen en even lekker de benen te strekken. Zwembadblauw water. Je kijkt zo naar de bodem. En we zien blusvliegtuigen vlak bij onze ankerplek. Er zal toch geen brand zijn of is het een oefening?

Woensdag 9 augustus 2023 zeilen we naar het stadje Porto-Vecchio. Niet te verwarren met Ponte Vecchio de brug in Florence die over de rivier de Arno loopt. De ankerplek is redelijk dichtbij het stadje. We worden alleen wel belaagd door huurboten en van die jetski’s die ons om het hardst stuurboord en bakboord passeren. Wat een golven. Zou dat nou leuk zijn? Ja de kick van het scheuren over het water. Maar niet echt lekker voor je nek, rug en je achterwerk, vooral als je de pech hebt om niet als bestuurder maar als “geklutst eitje” achter op te mogen zitten. Zaterdag 12 augustus 2023 lopen we hoger naar het oude gedeelte van Porto- Vecchio. Niet de meest fascinerende stad wordt gezegd maar we zijn blij verrast. Vanaf de kleine citadel heb je een mooi uitzicht over de haven, de niet meer in gebruik zijnde zoutpannen, de stad zelf en de bergen.

Ajaccio, mistral en bilge-alarm

Ajaccio de hoofdstad van Corsica ligt aan de westkust. De Franse keizer Napoleon (in 1769) is hier geboren. Napoleon kwam uit een groot nest met 4 broers en 3 zussen. Als 9 jarig jochie ging hij al naar de militaire academie in Brienne, Frankrijk. Veranderde op 26 jarige leeftijd zijn naam in het meer Frans klinkende Bonaparte, voorheen Buonaparte. Er kon gerust gesproken worden van een familie bedrijf. In zijn glorie dagen benoemde Napoleon n.l. zijn broers en zussen op verschillende hoge posities. Zo werd Lodewijk Napoleon in 1806 als koning van het Koninkrijk Holland aangesteld.

We bekijken zijn geboortehuis en de citadel van Ajaccio en slenteren lekker wat rond. Er zijn hier vlak bij ons van die grote cruiseschepen afgemeerd. We liggen trouwens in de haven aan een vingerpiertje. Dat zie je hier niet vaak. Ja we schuilen hier voor de mistral die woensdag zou komen, niet dus. Jammer dat de wind zich niet aan zijn oorspronkelijk plan houdt. Nu liggen we voor “Jan met de korte achternaam ” in de haven, maar ….. we kunnen nu wel leuke dingen doen. Ook vrijdag niet, pas zondag 6 augustus gaat tie van acquit die mistral. Er is geen plekkie voor ons in de haven dus zoeken we ons heil weer aan de veilige kant van het eiland n.l. de zuid/oostkant van Corsica in de middle of nowere. De mistral is een noordwestelijke harde wind die vanaf het Rhone dal koude en droge lucht naar Corsica brengt. Op dit moment is best wel iets koeler hier, heerlijk.

En dan gaat ons bilge-alarm. In de slang van de boiler blijkt een ieniemienie gaatje te zitten en die sproeit nu als een douche de motorruimte kletsnat. Klus-time. Het is nog een heel gedoe om je via de stuurboord bakskist in de machine ruimte te wurmen. Ik mag als zijn assistente de nodige gereedschappen aangeven. Wel fijn dat Cees precies weet waar alles ligt want booties zijn bewaarders en hebben dat ding nog wel ergens liggen. We hebben allerlei slangen in de aanbieding maar deze nu net weer niet. Dus verkort Cees de warmwaterslang. Die komt weer op ons verlanglijstje te staan. Hellep de 230 volt omvormer van de generator is ook nat geworden en heeft maar een IP30 beveiliging. Dus niet bestand tegen water. Gedemonteerd, omhoog gehesen en nagekeken. Er is wel wat water in gekomen maar gelukkig niet op de elektronica. Al met al houdt het ons lekker van de straat.

    

Bonjour Corsica

Woensdagmiddag 26 juli 2023 kunnen we dan eindelijk de benen strekken in Bastia. En raar maar waar het doet gelijk Frans aan. De stoeltjes op de terrassen, de plataanbomen, jeu de boulles, en pleinen gewoon anders dan in Italië. We scoren een heerlijke tournedos. Eten van die knapperige baguettes , Franse kaasjes en ook weer een heerlijk Frans in een restaurant. Maar een cappuccino nee daar moet je toch echt voor in Italië zijn. Er wordt gezegd dat je Corsica tegen de klok in moet ronden. Nou wat betreft de mistral komt dat juist niet goed uit voor ons.

Dus het is nog even racen met ons bootje om op tijd via Barcaggio, Calvi, Menasina in de haven van Ajaccio te komen. En daarbij krijgen we op één zeiltrip heel wat zeetjes over. Wat een wind en hoge golven en zelfs wij blijven niet gespaard en krijgen een gratis zoute douche over ons heen. Er komt n.l. weer een mistral aan, dus hebben we nu maar voor alle zekerheid een haven gereserveerd. Als we de manager mogen geloven boffen we dat we een plekje hebben voor 3 dagen. Dus eerst maar eens alles ontzouten als we in de haven Tino Rossi liggen. Alles voelt lekker plakkerig aan, ’t lijkt wel een lijm pritt stift.

Woensdag 2 augustus 2023 hebben we een sightseeing dagje. Twee uurtjes met de trein naar Corte. Onderweg rijden we door bossen, over bergen, door tunnels en zien prachtige valleien. Mooie natuur hier en telkens weer anders en we gaan steeds hoger en hoger. Corte ligt n.l. op 450 meter hoogte. Na een Frans 3 gangen lunsje brengt zo’n toeristen treintje ons nog hoger naar de citadel. Al klimmend, via aardig wat trappetjes, komen we op de top van de citadel en worden getrakteerd op een mooi uitzicht. Terug in de trein naar Ajaccio ziet Cees nog wilde zwijnen echt waar. Wat een leuke dag.

   

   

Highslide for Wordpress Plugin