Maand: juli 2021

Baiona en Porto

We slaan Ria de Vigo over en zeilen gelijk naar Baiona. Cees sleept onderweg de gennaker op het dek, wat een lap. Maar die zorgt er wel voor dat we met niet al te veel wind toch zeilend vooruit komen. Het weer is nog steeds niet om over naar huis te schrijven. Maar als we de haven binnen varen, je kan hier trouwens ook prima ankeren, zien we toch het zonnetje te voorschijn komen. Hoogste tijd voor een drankje aan de wal. Ik doe dat met Tinto de Verano (echt maar 1 glas). Maar het valt niet goed. Ik lijk wel Tipsie. Toch fijn die stevig arm van Cees. Donderdag 22 juli, t’is erg mistig, motoren we de hele dag. Fijn dat we radar aan boord hebben zodat  we toch op een scherm boten kunnen spotten om ons heen.

Rond 19.30 uur varen we de haven van Porto binnen. Een erg aardige taxichauffeur brengt ons een dag later naar het centrum. Een sfeervolle stad gebouwd aan de noordoever van de Douro. Vrolijk gekleurde huizen vaak versierd met mooie tegeltjes. Smalle straatjes, veel trappetjes en de beroemde metalen Ponte Dom Luis I. We eten op een super plek iets hoger geleden met uitzicht over de Douro, porthuizen, toeristen en straatvertier zoals zangers en breakdancers.  

Rias Baixas

Dit is het zuidelijke deel van de westkust van Galicië en bestaat uit 4 ria’s, dit zijn inhammen met heuvels, stranden, dorpjes en weinig toeristen. Iedereen op straat loopt trouwens met een mondkapje op zowel jong als oud. Dus ook tijdens de tennisles, bij het roeien, zelfs een hele kleuterklas. De eerste Ria die we aan doen is Ria de Caramiñas. In alle Ria’s zie je van die gekke vierkantachtige dingen  drijven in het water genaamd bateas. Houten vlotten zeg maar die dienst doen als mosselkwekerijen. Het anker regime is weer ingegaan. Op ons achterdek verspreiden zich heerlijke bbq geuren. Onze Cobb is weer van stal gehaald.

Via kaap Finistère belanden we in Ria de Muros en weer een dag later in Ria de Arosa en gaan we bij Caraminal ten anker. We hebben zelfs een plons gewaagd in het water. Meestal is de Atlantische oceaan behoorlijk koud aan deze kant van Spanje maar de zon schijnt zo uitbundig. We smullen van een heerlijke empanada gekocht bij een plaatselijk bakkertje en verplaatsen ons weer verder naar  Ria de Arosa. Jammer dat het lang mistig blijft maar de temperaturen zijn prima.

We zijn op maandag 19 juni 2021 in het kleine schilderachtige vissersdorpje Combarro (in de haven), bekend om zijn horreos. Bouwwerkjes op palen voor de opslag van mais, graan en sardines. Door de open structuur kan de wind erdoor waaien en ongedierte kan er niet vanonder in doordat het op palen staat. We eten in een restaurant heerlijke visspecialiteiten van hier. De volgende dag fietsend op onze Bromptonnetjes bergie op en bergie af naar Pontevedra.

   

La Coruña (Galicië)

Om 7.00 uur woensdagmorgen 7 juli 2021 vertrekken we uit de haven van Camaret sur Mer. Kom maar op golf van Biskaje. De eerste dag en nacht zijn grauw en grijs, maar er staat een super windje zo’n 12 tot 15 knots zeilend aan de wind. We gaan als een speer. Wat ook als een speer gaat zijn de kotsjes die ik doe. Jeetje wat voel je je dan ellendig en de volgende dag gaat dat zo door. Afslankdagjes zeg maar. Ik leef op 2 kopjes thee per dag dat is’t. Doortje vraagt zich af waarom ik niet gewoon achter de geraniums ga zitten met een breiwerkje. Gelukkig voel ik me bij de wacht in de 2e nacht weer veel beter. Wel jammer dat de wind het laat afweten op dag 2 en een stuk van dag 3. Maar het laatste stuk weer heerlijk gezeild. Cees vervangt onderweg het Franse gastenvlaggetje voor het rood/geel/rode van Spanje. Rond 16.30 uur varen we de haven van a Coruña binnen. Fijn dat we in deze omgeving op Spaanse wateren geen Free Willy’s in groepjes gespot hebben. De meeste incidenten met orka’s zijn tussen de 2 à 8 mijl uit de kust. We proosten met champagne die al koud staat in de koelkast.

Zaterdagavond eten we in de Real Club Náutico de La Coruña. Elf jaar gelden deden we dat ook op precies dezelfde datum, hoe bijzonder. De ambiance krijgt een 9, oubollig maar zeer stijlvol. Het eten daarentegen krijgt van ons een 2. Zo slecht terwijl om ons heen welgestelde mensen zitten. We snappen er niks van. Die zijn toch beter gewend. En de kaart is klein. Ik zou zo een dagje mee willen lopen met de kok want er zijn zogezegd genoeg verbeterpunten. Twee dagen later eten we wel lekker bij La Panela op het grote Praza Maria Pita

Stormy weather

Vlak voor vertrek kijkt Cees altijd nog even hoe het weer eruit ziet en eruit gaat zien. Als we naar La Coruna zeilen en minder dan 5 knopen varen komen we in een lage druk gebied terecht, met veel wind, dus draaien we ons nog maar eens om in onze kooi en blijven in Camaret sur Mer. We maken kennis met verschillende Nederlandse boten zoals grote Mees, fine Fleur, Morgane of Sark, Anna en Mahi Mahi. Gezellig socializen, ik ben er fan van. Jammer dat het weer niet echt zomers te noemen is, ach thats life.

Als je alle gribfiles informatie (predictwind, offshore, passageweather, windfinder, MET) mag geloven komt het slechte weer gepaard met harde wind maandagnacht 5/6 juli over ons heen. Dus Cees legt de boot met nog meer lijnen, sommigen voorzien van een veer, vast. Better safe than sorry. Nou poeh héé daar is tie dan. ’s Nachts tussen 24.00 en 3.00 uur is tie op z’n hardst, die wind.  Je hoort het gepiep en gekraak van lijnen dat het een lieve lust is en de wint loeit zich schor. Windkracht 8 met uitschieters naar de 9 (55 knopen) Op veel boten zie je lichten aan en regelmatig steekt iemand zijn kop naar buiten om te kijken hoe alles erbij staat. Bij ons is er alleen een veer gesneuveld. Bij andere boten: lijnen, fenders, sommige pontons in de haven zijn verschoven en kleine vissersbootjes hebben schade omdat ze onder de steiger zijn terecht gekomen. Vandaag blijven we nog hier i.v.m. hoge goven op zee, volgens de weer apps. Wat fijn dat we al die middelen tegenwoordig tot onze beschikking hebben. Hoe moet dat vroeger geweest zijn. Maar morgen steken we dan toch echt de golf van Biskaje over.  

L’aber-wrac’h en Camaret sur Mer

Het plan is om maandag 28 juni om 9.30 te vertrekken. Maar het wordt iets later omdat we gezellig koffiedrinken op zeilboot grote Mees van Nynke en Rob. Wederom een motor zeildagje met niet veel wind. Vlak voor het tij kentert varen we de rivier op waar L’aber-wrac’h aan ligt. We zien veel rotspartijen. Yeh het zonnetje schijnt. Vlak bij de haven lopen we een trappetje op met een schitterend uitzicht. En we eten vorstelijk in een Bib Gourmand restaurant Le Viobin.

Woensdag 30 juni verloopt het ontmeren niet helemaal volgens plan. Cees haalt letterlijk een ‘nat voetje’ omdat hij zijn voet verzwikt bij het op de boot stappen. Gelukkig kan hij zich nog net bij de reling vastpakken zodat tie niet tussen de wal en het schip belandt alleen een natte sok en schoen. Hij heeft wel een grote schram bij zijn pols. Vandaag gaat de tocht naar Camaret sur Mer waar we vlak naast zeilboot Fine Fleur van Mertine en Ronald komen te liggen. Leuk hoor. Een dag later doet de wasmachine wat tie moet doen en wappert de was heerlijk in het zonnetje.

s’ Middags hangen we de toerist uit en bekijken met onze brompton fietsjes de bezienswaardigheden die hier zijn. We zien  vergane boten, opknappertjes zogezegd maar très fotogénique. En fietsen naar Pointe de Pen-Hir. Hier heb je een mooi uitzicht over zee, kliffen en rotspartijen en zien we de ruïnes van een kasteeltje Saint-Pol-Roux waar een Franse dichter heeft gewoond. We borrelen met Nynke en Rob. Morgen is het plan om naar La Coruna in Spanje te vertrekken zo’n drie nachten varen.  

Highslide for Wordpress Plugin