Met onze rode Brompton fietsjes fietsen we naar Langres. Zo’n 20 minuutjes vanaf de plek waar we liggen. Deze vestingstad ligt op een rots en wordt omringd door 12 torens en 7 poorten. Vanaf de stadsmuur heb je een prachtig uitzicht over de omliggende dalen. En dan willen we ergens lunchen maar dat willen er meer, alles is “complet”. Pas bij nr. 5 hebben we beet vlak tegenover het standbeeld van Denis Diderot, wie kent hem niet. Filosoof en hoofdbedenker van de Encyclopedie. Ha ha hopeloos achterhaald natuurlijk. Na de lunch krijgen alle dames een roos: het blijkt in Frankrijk Moederdag te zijn.
En dan mogen we maandag 28 mei 2018 door de bijna 5 km lange tunnel van Balesmes, op zich niet zo ingewikkeld, maar het is er smal en donker. Om 9.00 uur liggen we voor de ingang. Maar de lichten blijven op rood. Er komt een autootje van de VNF aan gesjeesd. Door het onweer van gisteravond hebben omgewaaide bomen de doorgang van de tunnel versperd. Pas iets over twaalven mogen we starten. Cees heeft uit voorzorg voorop de boot een lamp gemonteerd en die blijkt hard nodig want een groot deel van de tunnel is onverlicht. In opperste concentratie stuurt Cees onze Namasté zeer behendig en zonder kleerscheuren er doorheen. We doen er bijna een uur over.
We gaan “avalant”, in de afvaart, langs graan velden en veeteelt bedrijven. Wederom veel sluizen en praktisch geen andere boten. Ook hier geen echte haventjes maar af en toe een aanleg plekje voor 1 of 2 boten. Soms bij zo’n piepklein Frans dorpje met vaak 1 kerk en wat oude huizen of boerderijen, that’s it. Geen winkel of boulangerie te bekennen.