Maand: september 2017

En dan…..weer in Nederland (Limburg)

Vanaf Kanne is het een piepklein stukkie naar Maastricht. Maar eerst moeten we sluis Ternaaien nog hebben op de grens tussen België en Nederland. Deze brengt ons in 1 klap 14 meter naar beneden. Makkie, want we hebben er al zoveel gehad. Maar ik ben aan het klooien om de lijn om te bolder te krijgen. En als tie er eenmaal omzit vliegt tie er ook zo weer af. Gatsie wat zit ik te hannesen. Gelukkig schiet Cees te hulp met een pikhaak. De schipper van de motorboot voor ons vraagt: “Wat zijn jullie toch allemaal aan het doen”? Waarom gebruiken jullie de gele bolders niet, dat zijn drijvende bolders!!!”. Oeps dat hebben we even niet gezien, lekker bezig. In 5 minuten zakken we van 64 naar 50 m boven zeeniveau.


IMG_4697.JPGIMG_4683.JPGIMG_4647.JPG

En dan belanden we in het gezellige Maastricht. Mestreech zoals ze hier zeggen. Met de Markt, het Vrijthof, de vele terrassen die bomvol zitten met dit mooie nazomer weer. Heel veel winkels, boekhandel Dominicanen zit in een voormalige kerk is echt een bezoekje waard en we belanden in het Kruisherenklooster waar een hotel in gevestigd is. Een schitterende ambiance waar we een hapje eten.


IMG_4810.JPGIMG_4800.JPGIMG_4775.JPGIMG_2430.JPGIMG_4734.JPGIMG_4729.JPG

Dinsdag 22 september gaan we weer een deurtje verder. Nu naar Maasbracht. Onderweg gaat het weer niet goed in de sluis te Born. Ik heb nu netjes de lijn om de drijvende bolder belegd, in de veronderstelling dat de bolder mee naar beneden gaat. Echter de eerste meter blijft de bolder hangen, de lijn knijpt zichtzelf vast en we hangen met de boot aan de lijn. Zo erg dat we al schuin hangen. Cees is not amused. Gelukkig heeft tie altijd een duikmes klaarliggen voor onverwachte situaties zoals deze en snijdt de lijn door, waarbij de drijvende bolder in 1 keer een meter naar boven schiet. Pfff loopt het toch nog met een sisser af. Lekker bezig die Ann. Hebben we al zeker meer dan 200 sluizen gehad gebeurd dit. In Maasbracht bij Tullemans tanken we 1180 liter diesel.


IMG_4866.JPGIMG_4836.JPGIMG_4833.JPGIMG_4820.JPGIMG_4816.JPGIMG_4815.JPG

En we ontmoeten Philip en Marion waar we in de Middellandse Zee een tijdje mee opgevaren hebben, super leuk. Met z’n viertjes fietsen we naar het witte stadje Thorn (wie kent het niet) voor een Limburgse pannenkoek. En nu liggen we in Roermond ook weer achter de motorboot de Wending van Emiel en Mynke.


IMG_4898.JPGIMG_4896.JPGIMG_4887.JPG

Belgische lunch, Luik en het Fort Eben-Emael

We liggen in Namen afgemeerd. Onderweg zijn we door een aller schattigst plaatsje gevaren, Profondeville. Ah daar wil ik wel naar toe en wat schetst mijn verbazing: Op maandagmorgen 18 september 2017 stelt Cees voor om op onze Bromptonnetjes er heen te fietsen. Hij heeft echter nog een ander plannetje. Onderweg gaan we wel ergens lunchen. Nee, geen karnemelk lunchje zoals de Belgen zeggen over de lunch van de Nederlanders maar een ‘echte’ lunch met alles erop en eraan. En je gelooft het niet maar het restaurant zit tussen de middag afgeladen.


IMG_4480.JPGIMG_4478.JPGIMG_4472.JPGIMG_4458.JPGIMG_4437.JPGIMG_4410.JPG

De dag erna varen we via Huy/Hoei en belanden weer een dagje later in Liege/Luik. Er is precies nog een plekje voor ons. We liggen goed beschut tegen de golfslag van de drukke vaart op de Maas. Onderweg hiernaartoe veel industrie en varende beroepsvaart. Maar ook schepen die aan’t laden of lossen zijn. Of gewoon in grote getalen langs de kant liggen, al dan niet meer in bedrijf. In de passantenhaven ligt ook de motorboot de Wending die we in Revin zijn tegengekomen. Over en weer een borreltje en even gezellig bijkletsen. Luik is een levendige gezellige stad. Genietend van de nazomer bezoeken we er de recent gerestaureerde steenrood kleurige kerk Saint- Barthélemy met 2 identieke torens en haar mooie doopvont. We lopen pffff wel 374 treden naar boven om uitzicht te hebben over de stad en lunchen met een Luikse specialiteit Le Boulet à la Liégeoise. Eh, gewoon sla, een gehaktbal en frieten maar dan op Luikse wijze zeg maar.


IMG_2388.JPGIMG_4570.JPGIMG_4568.JPGIMG_4552.JPGIMG_4536.JPGIMG_4531.JPG

Via het Albert kanaal komen we in Kanne terecht. Op een steenworp afstand van Nederland. Hier bezoeken we op zaterdag de reus onder de forten Eben-Emael even ten zuiden van Maastricht met een oppervlakte van 150 voetbalvelden uitgegraven in een mergelheuvel. Dus voor een groot deel ondergronds. Een voormalig Belgisch militair verdedigingswerk werd in 1939 beschouwd als oninneembaar, met een zeer groot onderaards tunnelstelsel. Echter 10 mei 1940 door Duitse troepen binnen 15 minuten veroverd met zweefvliegtuigen die op het fort zijn geland. Kijk daar hadden ze even geen rekening mee gehouden. Via het land moeilijk in te nemen maar vanuit de lucht dus wel.


IMG_4665.JPGIMG_4648.JPGIMG_4638.JPGIMG_4627.JPGIMG_4621.JPGIMG_4396.JPG

We zakken de Maas af, zo in België.

Ja we kunnen niet verder dus zakken we de Maas af, nu stroomafwaarts. Op 11 september 2017 zien we laat op de avond Lia en Remco in Revin verschijnen die een weekje meevaren. Ze hebben jeu de boules ballen meegenomen. Je bent immers in Frankrijk of niet. Laten we nu net in Fumay aan de kade afmeren vlak naast zo’n jeu de boules baan. Dus hoogste tijd voor een gezellig potje Petanque.


IMG_4204.JPGIMG_4201.JPGIMG_4134.JPGIMG_4130.JPGIMG_4105.JPGIMG_4055.JPG

Het weer is inmiddels omgeslagen. Regen, wat zon en grijze luchten wisselen elkaar af en behoorlijk wat wind. Ach wel jammer maar zo met elkaar hebben we het supergezellig, genietend van de mooie natuur van de Ardennen. Elke morgen vers brood en iets lekkers voor bij de koffie. Lia heeft zich ontpopt als persfotografe en Remco is dekzwabber en manusje van alles. We krijgen een lesje lijnen opschieten en Remco is in zijn vorige leven lasso werper geweest. Uiterst handig voor het om een bolder gooien van een lijn in één van de vele sluizen waar we doorheen komen.


20170914_192354.jpgIMG_4276.JPGP1170295.JPGP1170254.JPGP1170226.JPGIMG_4227.JPG

In Dinant bezoeken we voor de 2e keer het Leffe museum, boft Cees even. En we eten voortreffelijk in Le Jardin de Fiorine in een oud herenhuis aan de Maas, echt een aanrader. Zaterdag 16 september zwaaien we Lia en Remco weer uit en gaan wij verder naar Namen. Vanaf de Franse grens tot aan Namen gaan ze de Maas leegpompen i.v.m. werkzaamheden aan sluizen. Verder speurt politie de Maas af en vindt van alles wat in het water gedumpt is maar ook lijken en auto’s waar personen nog achter het stuur zitten die niet als vermist zijn opgegeven. Om de 5 jaar doen ze hier van dit soort werkzaamheden dus de hoogste tijd om elders ons heil te zoeken.


P1170559.JPGIMG_4367.JPGIMG_4333.JPGP1170484.JPGP1170465.JPGP1170462.JPGP1170461.JPG20170914_204211.jpgIMG_4111.JPG

Het niet voorziene keerpunt in de route

Via Monthermé belanden we in Charleville-Mézières. Omdat het stadscentrum van Charleville in één keer is ontworpen, vormt het Place Ducale een mooi geheel. Hier zien we behalve het stadhuis, ook een oude draaimolen en terrasjes onder de arcadegalerij die het plein omringt. Alle gebouwen rond het plein zijn gebouwd in geel zandsteen. De daken zijn met leisteen bedekt. Het doet ons een beetje denken aan het grote plein van la Coruna in Spanje.


IMG_3832.JPGIMG_3809.JPGIMG_3768.JPG

En dan op vrijdagavond 1 september 2017, na vier een half uur rijden, zijn Leon en Nynke er. Best een aardig stukje tuffen voor een weekendje weg. Het worden hele gezellige zonnige dagen met zelfgemaakte tapas, slenteren door de stad, gezelschapsspelletjes spelen, bijkletsen, fietsen langs de Maas, en heerlijk lunchen in een restaurant waar alleen Charlevillers komen. Soms is het nog best een puzzel om te begrijpen wat er op zo’n menu kaart staat. Maar gelukkig is er google translate. “Truite” = “forel”. Ach, dat wisten we nog wel van onze Franse les van de middelbare school. Maar het lijkt of we iets anders op ons bordje krijgen voorgeschoteld. De ober blijft volhouden dat deze vis toch echt een forelsoort is, ach het is in ieder geval goed binnen te houden.


IMG_3955.JPGIMG_3949.JPGIMG_3918.JPGIMG_3891.JPGIMG_3873.JPGIMG_3859.JPGIMG_3844.JPGIMG_3837.JPGIMG_2265.JPG

Door de droogte in Frankrijk van de afgelopen maanden, is het waterpeil in de Maas veel te laag. Wat doen die Fransen nu: Ze sluiten gewoon de Maas af. Nu was dit een onderdeel van onze planning: Rondje Moezel. Dat gaat dus niet door, ook alternatieven zijn niet makkelijk begaanbaar. Dus keren we bij Sedan om en gaan via België weer terug naar Nederland. Het haventje van Sedan is eigenlijk al gesloten dus genoeg plek. We bezoeken Chateau Fort de Sedan. Naar zeggen het grootste kasteel van Europa, dat dateert uit de middeleeuwen. Tjonge als we de binnenplaats van het kasteel binnenlopen staan hier zomaar een veertigtal oude- en nieuwe Rolls Royce’s en Bentley ’s, afkomstig uit Engeland. Zelfs het interieur van de auto’s is een kijkje waard, gaaf hoor.


IMG_4036.JPGIMG_4008.JPGIMG_3987.JPGIMG_2285.JPGIMG_3978.JPGIMG_3964.JPG

Highslide for Wordpress Plugin