Maand: november 2015

We zijn compleet

We liggen in de haven maar wat gaan we te keer. Als je over de steiger loopt waggel je van de ene naar de andere kant, net of je dronken bent. Het waait deze week behoorlijk. Mindelo is de op één na grootste stad van de Kaap Verden. Niet bijzonder maar wel met Portugese invloeden en welvarender. Maar we zien hier meer bedelaars dan we tot nu toe gezien hebben. De opdringerige souvenirs verkopers die op straat hun waar willen verkopen zijn geen Kaapverdianen maar mensen uit Senegal. Ze spreken vaak goed Engels.


DSC_0414.JPGDSC_0218.JPGDSC_0153.JPG

En dan gaat 25 november 2015 op Cees zijn verjaardag, de telefoon. Het is Titia “we zijn er hoor waar liggen jullie”. We lopen toevallig bij de ingang van de betonnen steiger. Ik kijk achterom en zie 4 personen met koffer de weg oversteken. Joepie daar zijn ze. Niet eerst naar hun appartement want de taxi zakt bijna door zijn hoeven. Dus de rest per benenwagen afgelegd. Tapas hapjes op de Beau en dan iedereen zijn mandje in. De volgende dag treffen we elkaar bij het appartementen complex Copacabana. Een mieters plekje met een mieters uitzicht over het strand. Goed geregeld door reisbureau `Ada en Maria`. We nemen een duik in het heldere blauwe water en moeten nog even wennen aan de behoorlijke branding die er staat.


DSC_0226.JPGDSC_0219.JPGDSC_0211.JPG

De volgende dag met de ferry naar het eiland Santo Antao. Een super attente jonge Kaapverdiaan chauffeurt ons met zijn busje over het noord/oostelijke deel van het eiland. Wow, hoe hoger we komen hoe mooier, een paradijselijke omgeving. Je moet 3 eilanden van Kaapverdië aan doen dat geeft een goed beeld, klopt als een bus.


DSC_0362.JPGDSC_0348.JPGDSC_0344.JPGDSC_0320.JPGDSC_0315.JPGDSC_0260.JPGDSC_0257.JPGDSC_0240.JPGDSC_0239.JPG

En dan weer 2 dagen later staan Lourens en Rutger op onze steiger. We zijn er hoor, yes de bemanning is compleet. Zaterdag staat in het teken van de vers bevoorrading, de laatste klusjes en Cees geeft een familarisatietoer aan Lourens en Rutger. Ze maken kennis met andere bootjes mensen tijdens de borrel bij de Floatingbar. Ja ja, maandag 30 november 2015 gaat het gebeuren, de dag van vertrek naar…..Suriname. Het comité van uitgeleide (Marjan, Titia, Bert en Jan) zwaaien ons uit, op naar de Caribe.


DSC_0325.JPGDSC_0377.JPGDSC_0426.JPGDSC_0411.JPGDSC_0403.JPGDSC_0385.JPG

Dagelijks leven op Kaapverdië

Eerst liggen we een week voor anker in de Palmeira baai op Sal. Zodra we naar de kant gaan met onze dinghy staan hulpvaardige Kaapverdiaanse jongens (tussen de 6 à 11 jaar) klaar om je lijntje aan te pakken, vast te maken aan een boom en het afval voor je weg te brengen. Het is dus handig om wat escudo’s in je zak te hebben om die aan ze te kunnen geven. Ze hebben drommels goed door welk bootje bij welke persoon hoort. Zodra je terug komt lopen maken ze alvast je lijn los. In Palmeira zien een aantal huizen er redelijk uit van buiten maar er zitten ook heel wat opknappertjes tussen. Er zijn huizen met stromend water maar zeker de helft van de bevolking haalt zijn water in grote jerrycans bij een tappunt.


DSC_0064.JPGIMG_0757.JPGIMG_0747.JPG

Vorige week was er praktisch geen verse groente en fruit in de winkeltjes te koop. Zaterdag is er hier in de haven een containerschip aangekomen en op het gemakkie uitgeladen. Alle winkels zijn weer voor een tijdje bevoorraad. Kool ligt in stukken gesneden en wordt per ¼ de deel verkocht. Zo ook met paprika’s. Wat een walhalla aan groente en fruit hebben wij dan in Nederland. Ook de vlees voorraad is zeer zeer beperkt. Bij de kassa liggen geopende pakjes sigaretten. Ze worden per stuk verkocht. Vis daar en tegen wordt elke dag gevangen en is dus volop verkrijgbaar. Verser kun je het niet hebben mmm smullen geblazen. Maandag 16 november ga ik samen met Perry en Arnold met een plaatselijk busje een dorpje verder n.l. Espargos. Wat leuk dat ook hier vrouwen met hun handelswaar op hun hoofd rondlopen. Vaak in een teil of platte mand. Een mooie kaarsrechte houding hebben ze. Maar ze zitten ook gewoon ergens op straat met hun uitgestalde handelswaar.


DSC_0079.JPGDSC_0076.JPGDSC_0072.JPGDSC_0068.JPGDSC_0092.JPGDSC_0087.JPG

We zeilen een nachtje door naar het eiland Sao Nicolau. Bij Porto Tarrafal gaan we voor anker. Tjonge wat een bedrijvigheid als er een vissersboot binnenkomt. Maar we gaan snel terug naar de boot want het waait hier behoorlijk vooral die valwinden maken het niet echt prettig. Zaterdag 21 november zeilen we naar het Eiland Sao Vincente. Maar we houden het niet droog onderweg, er komen aardig wat zeetje
s over. En ook over ons. Errug lekker zo’n zoute douche. En nu liggen we dus in de haven bij Mindelo. In afwachting van Titia, Jan Bert, Marjan en de neven Lourens en Rutger.


DSC_0134.JPGDSC_0120.JPGDSC_0111.JPGDSC_0102.JPGDSC_0095.JPGDSC_0090.JPG

.

800 mijl verder voor anker bij het eiland Sal, Cabo Verde.

Rond 9.30 gooien we op vrijdag 6 november 2015 de trossen los. Nog even tanken en dan hupsakee gaan met die banaan van de Canaries naar Kaapverdië. Een soort van generale voor de “grote “ oversteek. De eerste paar uur op de motor met in de verte de Teide aan stuurboord maar dan kunnen we de zeilen uitrollen. Een hobbelig zeetje maar de polsbandjes die Hanny heeft achtergelaten werken uitstekend voor mij, geen zeeziekte of katterig gevoel. Je moet je wel overal goed aan vasthouden anders….kukel je zomaar om. Één hand voor het schip en 1 hand voor je zelf zegt schipper Cees altijd. Regelmatig surfen we met de Beau op een golf mee. Cees haalt af en toe acrobatische toeren uit op het voordek en ik doe dat in de kombuis. ’s Nachts veel sterren. Jammer genoeg geen maan die ons bij schijnt. In één van deze nachten hoor ik een boinkje tegen het raam van het dockhouse. Niets te zien maar bij daglicht zien we een dode inktvis in het gangboord liggen die inkt gespoten heeft. Onderweg zien we hele zwermen vliegende vissen over het water scheren. Sommigen zijn een beetje de weg kwijt en belanden op de Beau.


DSC_0017.JPGDSC_0014.JPGDSC_0013.JPG

En dan gaat het er om spannen, gaan we onze ankerplek bij het eiland Sal net wel of net niet halen voor donker. In de Pilot staat dat je de baai Palmeira beter niet in het donker kan aanlopen i.v.m. onverlichte boeien. Gaan we niet doen maar dan meldt zeilboot Lovis zich via de marifoon. Waar blijven jullie er is vlak achter ons een ankerplek vrij. Het is inmiddels donker geworden maar okay laten we het toch maar proberen. Ik achter het roer en Cees op het voordek met de tablet om te navigeren en met een schijnwerper in zijn hand om onverlichte obstakels te kunnen zien. Met lichtseinen loodsen Perry en Arnold ons verder de baai binnen. Rond 19.45 uur plaatselijke tijd ( 2 uur tijdsverschil met Nederland) laten we ons anker zakken vlak achter de Lovis. Hoogste tijd om samen met Perry en Arnold te proosten op een goede en redelijk snelle overtocht van 6 dagen en 5 nachten, toppie toch!


DSC_0032.JPGDSC_0027.JPGDSC_0022.JPG

En nu liggen we alweer 4 dagen voor anker. Lucas een jongen van 13 jaar is onze man aan de wal. Hij neemt het lijntje aan van Beautje en loopt mee om ons wegwijs te maken in Palmeira. Niet dat het hier zo groot is maar o zo handig. We zijn inmiddels ingeklaard, hebben afval weggebracht, internet geregeld, wat kleine boodschapjes gedaan en rondgeslenterd. Er heerst een relaxed sfeertje. Rustig aan en als de zon schijnt lekke chillen in de schaduw of zitten onder 1 van de weinige bomen hier. Niemand lijkt zich druk te maken. Zelfs niet als overal de stroom uitvalt en we daardoor geen hapje kunnen eten in één van de tentjes, jammer dan.


DSC_0039.JPGDSC_0033.JPGDSC_0028.JPG

Naar de Kaapverdische eilanden. Zo’n 800 mijl

Na 10 zeer leuke dagen samen met Guido en Hanny ga ik gelijk aan de slag. Boot cleanen en wassen draaien. We liggen nu nog in de haven, binnenkort niet meer. Eigenlijk willen we weer naar Tenerife varen maar er is nauwelijks wind dus blijven we hier in afwachting van ons vertrek naar Kaapverdië. Het is hier een heel Scandinavisch gebeuren in Puerto Rico. Overal hoor je Zweeds en Noors. Veel blijven hier overwinteren en gaan in de zomer naar huis. Ook in de haven wapperen veel Noorse en Zweedse vlaggen.


_DSC5027.JPGDSC_0476.JPGDSC_0468.JPG

We maken kennis met Ria en Peter van zeilboot de Helena. Zeker 2 jaar geleden reageerde Peter op onze website en nu zien we ze dus in het “eggie”. Errug gezellig. Het plan is om vrijdag 7 november 2015 te gaan vertrekken naar de Kaapverdische eilanden naar het eiland Sal waar we volgens de pilot kunnen inklaren. Spannend. Cees vervangt 2 diesel filters en ik doe de laatste vers boodschappen voor vertrek. Marjan, Bert, Titia en Jan vliegen 24 november naar Sal. Zij gaan ons vanuit Mindelo uitzwaaien. Echt super. Lourens en Rutger komen de 27e november aan boord voor de oversteek naar Suriname. Dat wordt een gezellige boel denk ik zo.


DSC_0012.JPGDSC_0006.JPGDSC_0003.JPGDSC_0001.JPG_DSC5847.JPG_DSC5016.JPG

Daar waar we voor zijn gekomen. ( gastpost van Guido )

Zondag 25 oktober naar Puerto Rico. Eerst even een stuk op de motor, maar al gauw onder zeil. Nee niet met de ogen dicht, gewoon lekker varen. Onderweg zien we een paar dolfijnen. Leuke, aaibare beestjes. Ze zijn klein, maar zwemmen net zo snel als de boot, tot grote verbazing en frustratie van Cees. In Puerto Rico krijgen we een plaatsje aan de steiger toegewezen waarvan ik dacht dat de Beau daar zeker niet tussen kon. Nou, vergissing, kon dus wel. ’s-Nachts resulteerde dit in een kakofonie van geluid van met elkaar vrijende stootwillen. Slapen was er voor mij niet echt bij, maar volgens de schipper wen je daar aan. Helaas, daar ben ik te kort voor op de Beau. Na een dagje lummelen in Puerto Rico ( eten, glaasje wijn, eten, glaasje wijn ) zijn Hanny en ik de volgende dag met een veerpont naar Mogan gevaren. Een echt leuke plaats, alleen laagbouw, met leuke smalle, kleurige steegjes. Cees en An blijven aan boord.


DSC_0498.JPGDSC_0475.JPGDSC_0465.JPG

Op woensdag op naar Tenerife. Een echt mooie zeildag met een topsnelheid van 10,4 knopen. Een blazende walvis en vliegende vissen gespot. Nagenoeg de hele dag hebben we kunnen zeilen. Liggen in de haven van San Miguel, waar we na wat omzwervingen, ook de restaurants konden vinden. Waarom ze die zo hebben verstopt is mij een raadsel. Je ziet ze wel, maar kan er heel moeilijk komen. Terug via een pad langs het strand was beter te doen, ondanks dat het donker was.


_DSC5234.JPG_DSC5216.JPG_DSC5353.JPG

Donderdag 29 oktober met de auto naar het nationaal park del Teide. Onderweg bewolkt, regenachtig, maar eenmaal boven de wolken komen we in een zonovergoten, waanzinnig mooi landschap terecht. De kleurschakeringen van de rotspartijen, de samenstelling van de ondergrond, het is allemaal heel verbazingwekkend. Een maanlandschap met weinig groen, waar ze ook de testen met het wagentje voor op Mars hebben gedaan. Lunchen in de zon en vervolgens weer naar beneden naar la Laguna. Regen dus. Niet een echt inspirerende stad, dus op naar de Beau waar we, na eerst de verslaving van An weer te hebben bevredigd ( boodschappen doen ) op de boot wat lichts eten.


_DSC5348.JPG_DSC5347.JPG_DSC5299.JPGDSC_0597.JPGDSC_0594.JPGDSC_0568.JPGDSC_0558.JPGDSC_0535.JPGDSC_0532.JPG

Op zondag vroeg vliegen we weer terug naar Nederland vanaf Gran Canaria, waardoor we dus terug moeten vanaf Tenerife. Weinig tot geen wind, dus dat wordt heel lang motoren. Jammer, maar het is niet anders. Onderweg ineens een hele kudde dolfijnen, die het fantastisch vinden om in de boeggolf van de Beau hun spel te spelen. Zeker 20 minuten cirkelen ze met z’n allen om ons heen. Daar wordt je vrolijk van dus. Nog een dagje chillen, volgens Cees een zeer goede tijdsbesteding, en weer op huis aan. Ook dit keer weer een mooie en gezellige tijd op de Beau. Komt er nog een mogelijkheid? Wie weet!!


_DSC5655.JPG_DSC5579.JPG_DSC5482.JPG

Highslide for Wordpress Plugin