Maand: april 2014

Aan de kade bij het eiland Nisyros

En nu liggen we alweer 2 dagen bij het eiland Nisyros aan de kade. Als we het haventje van Palon binnen varen hebben we  0.7 onder de kiel, het gaat precies. Het is nog rustig hier met zeilboten dus plek zat. Dat was wel anders vorig jaar eind september, toen mocht je blij zijn met een plekje. We genieten van het heerlijke weer.

DSC_0131.JPGDSC_0134.JPGDSC_0193.JPG

Zaterdag 26 april, koningsdag in Nederland, huren we een scooter. We gaan richting Mandraki de hoofdstad van het eiland. Eerst bezoeken we het hoger gelegen “Castro”. We zien resten van muren opgetroken uit reusachtigr blokken vulkanisch gesteente. We lopen langs een haag van wilde bloemen en genieten van het mooie uitzicht.

DSC_0152.JPGDSC_0161.JPGDSC_0165.JPG

De stad Madraki bestaat uit een wirwar van schattige smalle straatjes. Op sommige plekken komen de balkons van de huizen aan weerskanten van de straat haast tegen elkaar aan. We zien de ruïnes van het kasteel van de johannieters boven op een rots en bezichtigen het 16e eeuwse klooster “Moni Panagias Spilanis”. De kerk dankt zijn bekendheid aan de mislukte poging van de Saracenen om de zilver voorraden te vinden die men had verstopt door ze in de Byzantijnse iconen te verwerken.

DSC_0143.JPGDSC_0147.JPGDSC_0170.JPGDSC_0173.JPGDSC_0174.JPGDSC_0177.JPGDSC_0179.JPGDSC_0186.JPGDSC_0190.JPG

En dan zondagmorgen horen we ineens een hoop getoeter. Zeker een trouwerij, maar nee we zien een hoop scooters aankomen met daarachter een bus. Er stapt een Grieks- orthodoxe geestelijke uit met een icoon en heel wat mensen. Ze lopen eerst naar het plaatselijke kerkje en daarna wel 3 uur restaurant in restaurant uit, huis in en huis uit, en langs vissersboten. Daarbij wordt een hoop lawaai gemaakt in de vorm van rotjes en grote knallers. En dan aan het einde van de middag begint het hier ineens vol te lopen met zeilboten, boten die komen schuilen voor het naderende slechte weer. Nou die komt er. Rond acht uur ’s avonds een onweersbui van jewelste. Gelukkig zitten wij lekker warm en droog binnen in ons kleine huusie.

DSC_0202.JPGDSC_0212.JPGDSC_0226.JPG

 

 

Kaṣ, Kalkan in Turkije en het Griekse eiland Tilos

Het ambitieuze plan om 5 dagen en 5 nachten door te varen hebben we maar laten varen. Het lukt gewoon niet, vanwege de tegen wind, dus we gaan “hoppen”. Zaterdag 22 april 2014 belanden we bij Bagindir Limani bij Kas en de dag erna gaan we voor anker in de Yeslikoy baai bij Kalkan. Net als we 2de paasdag ons anker willen ophalen zien we heel heel in de verte een bootje onze kant opkomen. Met de verrekijker kunnen we niet zien welke boot het is maar als we op kanaal 16 de WingIV oproepen horen we Willem zijn stem, jaha we komen eraan. Ach dan blijven we ook nog een dagje, en even later liggen we weer vertrouwd naast elkaar voor anker. Trouwens de paaseitjes van de “Appie” smaken verkukkelijk, goed bewaard hè.

DSC_0059.JPGDSC_0699.jpgDSC_0080.JPG

De volgende dag starten we met een superrr wind. De WingIV gaat richting Goḉek en wij richting het Griekse eiland Tilos. Maar algauw wordt het dobberen. Dat was anders voorspeld. We maken ons op voor “een nachtje door” en zien de zon langzaam achter de horizon verdwijnen. En dan zien we 0.0 op de windspeed staan. We drijven jawel 5 à 6 uur op dezelfde plek met aan bakboord Rhodos en aan stuurboord Turkije. Maar dan de volgende dag is ie erweer, de wind. Eerst 7 knopen en dan tussen de 10 à 22 knopen schuin van achteren, we gaan lekkerrrr.

DSC_0070.JPGDSC_0105.JPGDSC_0106.JPG

Rond half 5 laten we in de baai Livádia bij het eiland Tilos, behoort tot de eilandengroep van de Dodekanesos, ons anker zakken. Helemaal “only de lonely”. We zijn 32 uur onderweg geweest met een gemiddelde van 3.3 knopen over 100 mijl. De volgende dag smaakt een “capo” op een terras voortreffelijk. Jéé wat een gezoem van muggen  al 2 nachten. De elektrische vliegenmepper doet zijn best, tijd voor een klamboe en een horretje.

DSC_0113.JPGDSC_0119.JPGDSC_0125.JPG

 

 

Zoutvaatje en magnetisme (Kekova Road)

Donderdag 17 april 2014 vertrekdag uit Finike. Nog even snel een douche. Komen we in iedergeval de eerste zeildag fris en fruitig door. Het plan is om gelijk 5 dagen en nachten door te varen naar de Peloponnesos (vaste land van Griekenland). Voor 6 dagen vlees gebraden/gestoofd dus we zullen niet verhongeren onderweg. Het wachten is alleen nog op de Port Police dus nog even tijd voor echt het allerlaatste bakkie koffie samen met de Wing( ja Willem heb ik je alweer overgehaald). Gelijktijdig kiezen de Wing IV en de Beau het ruime sop. Dag dag, zwaai zwaai, we gaan jullie missen en daar gaan we. Eerst 13 knopen wind precies windje tegen (west), maar dan maken we gewoon een grote slag en gaan dan weer overstag.

100_2170.jpg100_2173.jpg100_2186.jpg100_2190.jpg100_2193.jpg100_2195.jpg

Maar ……de wind wordt meer en meer. We krijgen heel wat zeetjes over waarvan één die helemaal over ons schip rolt. De Beau lijkt wel een zoutvaatje van al dat zoute zeewater. Cees maakt onder het zeilen altijd een water- en brandrondje. Help, in de hut voor voelt het bed aardig nat, getsie. Die ene grote roller heeft voor water gezorgd via de voorluiken, dat hebben we nog niet eerder gehad, bale. Een “zout”waterbed, brrrr. Tevens is gebleken dat de pikhaak toch niet zeevast lag op het dek, want deze is weg. We besluiten niet door te gaan en 2 uur later liggen we voor anker in Ügaciz, Kekova Road vlak naast ……..de WingIV. Magnetische aantrekkings kracht hebben de 2 aluminium boten op elkaar, ha ha. Ook de Zephyr en de Esperanza, 2 andere Nederlandse boten, liggen hier voor anker. Beddengoed wassen en de voorhut met zoet warm water afnemen. En alles was zo lekker schoon. Ach er zijn ergere dingen. En Cees gaat weer als klusser aan de slag om de lekkage te verhelpen. Zoonlief (Niels) heeft de oplossing: maak je boot waterdicht met “ducktape”, altijd handig zulke tips. En eh, we blijven gewoon nog een dagje liggen hier. ’s Morgens regent het en ’s-middags poeiert het weer flink. Vanaf de Beau gezellige paasdagen.

DSC_0035.JPGDSC_0038 (2).JPGDSC_0042 (2).JPG

 

Afscheid van Turkije

Nog maar 2 dagen en dan starten we met zeilseizoen 2014. We gaan de “Muezzin”( gebedsoproeper) die vijfmaal per dag oproept tot gebed zeker missen. Alleen jammer dat er meerdere moskeeën staan in Finike, het is nu een kakofonie van oproepen. A capella zou mooier zijn geweest toch. Donderdagavond staat Aleid ineens op de boot te kloppen. Zaterdag wordt er in de “Porthole”een “Art and Craft” expositie georganiseerd van sieraden en aquarellen door live-aboards of ik ook mee wil doen. Ja, altijd leuk maar …… alle gemaakte kettingen liggen in Nederland. Ann fabriceert in een record tempo van gerecycled materiaal 11 Clooney- en 5 fietsband kettingen en met succes want ik verkoop er 7.

DSC_0009.JPGDSC_0006.JPGIMG_0600.JPG

Vrijdagavond hebben we met Willem en Ingeborg een soort van afscheids- etentje bij ons op de boot. Volgende week gaan wij mijlen maken richting Peloponnesos en verder. We proberen, als de weergoden ons goedgezind zijn, in juni/juli in Spanje of Portugal te zijn. Dus nog een aardig stukkie te varen. De WingIV gaat eerst nog wat rondzeilen in Turkije. Ieder gaat zijns weegs. Dat zal even wennen worden want we hebben toch 2 zeilseizoenen intensief met elkaar opgetrokken en het heel gezellig gehad zo met elkaar.

DSC_0052.JPGDSC_0530.jpgDSC_0531.jpg

Cees is intussen met een volgend project gestart n.l. het monteren van de zonnepanelen. Het lijm aanbrengen op de achterkant van de zonnepanelen blijkt nog een heel gedoe, maar gelukkig komt Willem precies op dat moment langs en helpt ons uit de brand door zijn kitpistool uit te lenen. De zeilen worden teruggebracht en aangeslagen, wel jammer dat ze nu pas zeggen dat de 2 zeillatten die we vorig jaar verloren zijn, niet kunnen leveren. Het is 2 dagen voor vertrek. En dan hopen we dat morgen, alles op de laatste nipper, geregeld is. Het reddingsvlot, de brandblusser, 2 nieuwe stootwillen, een gehalveerde zonnetent, een gasfles, dat zijn allemaal dingen waar we nog op wachten. Via een agent klaren we donderdag 17 april 2014 uit. Oostelijker dan dit wordt het niet voor ons, op naar het westen.

IMG_0606.JPGDSC_0009 (2).JPGDSC_0011.JPGDSC_0014.JPGIMG_0608.JPGIMG_0610.JPG

 

Zaterdagmarkt, forel en wandelingen

En dan is het alweer zaterdag, marktdag in Finike. Zowel Turken maar ook heel veel bootjesmensen zie je hier gezellig rondstruinen. Aan het einde van de markt is er iemand die forel verkoopt. In een soort van watertank zwemmen ze rond. Eh, doet u mij er maar twee. Terplekke worden ze een kopje kleiner- en schoongemaakt. Verser kan niet. En wat betalen we: 5 tl. Omgerekend nog geen 2 euro, niet te geloven. ’s Avonds horen we een hoop herrie. We gaan toch maar eens polshoogte nemen. Er zijn heel wat mensen op de been. We denken dat er een nieuwe burgemeester gekozen is, maar komen er niet echt achter. Want ja, wij hebben nog steeds dat Turks niet onder de knie en zij het Engels niet. Op aanplakbiljetten bedankt (= tesekkürler) een zekere meneer Kaan Osman Sarioglu de bevolking van Finike en er zijn optredens van artiesten. Het zijn bekende popsongs want aardig wat jonge Finikers zingen mee, gevolgd door spectaculair vuurwerk.

100_1959.jpg100_1966.jpgDSC_0421.jpgDSC_0434.jpgDSC_1148.JPGDSC_1161.JPG

Zondag hebben we met anderen een gezellige bbq en smikkelen we van de heerlijke forel. Samen met Willem en Ingeborg maakt Ann leuke ochtend wandelingen, nog even genieten van de Turkse omgeving hier. De Beau ziet er weer toppie uit dankzij Cees. We zijn er helemaal klaar voor om vrijdag 11 april weer te water te gaan. Maar als Cees gaat vragen hoe laat dat morgen gaat gebeuren zeggen ze dat ze geen tijd hebben maar ….. nu wel. Dus zo gezegd zo gedaan. Snel alles inorde gemaakt en nu liggen we ineens weer zachtjes heen en weer te wiegen in het water.

DSC_1155.JPGDSC_1158.JPG100_2046.jpgDSC_1171.JPGDSC_1180.JPGDSC_0489.jpg

 

Highslide for Wordpress Plugin