Vertrekken we wel of vertrekken we niet? Dat vragen we ons dinsdag 24 september 2013 af. Er staan best hoge golven en willen we dat. Maar we vertrekken. Het wordt een wat hobbelige maar, prima te doen, zeildag. We ankeren bij een puimsteengroeve op het eiland Yiali waar we ’s avonds genieten van een schitterende sterrenhemel. Hier geen licht vervuiling. Cees heeft een app, Google Sky Map, op zijn telefoon waarmee je kunt zien waar de sterren staan, grappig hè. Dan is het nog maar 3 mijl naar het eiland Nisyros waar we bij Palon aan de kade gaan liggen. Wat een drukte hier met mede zeilers. Gelukkig zijn we vroeg en is er nog genoeg plek. Aan het einde van de middag ligt de havenkom weer helemaal vol. ’s Avonds trakteert Ingeborg (verjaardag) ons op een overheerlijk diner in het restaurant Elini’s.
Donderdag 26 september 2013 huren we een scooter om de Stefanoskrater te bekijken. De vulkaankrater (caldera) is 300 m breed en 25 m diep, ontstaan door een explosie van water die onder grote druk stond. Jéé wat een geborrel en gepruttel en gesisss. We zien openingen waar gas ontsnapt, stoom omhoog stijgt, kokende modderpoelen, zwavelkristallen en het ruikt/stinkt er naar zwavel. Wat een belevenis.
Vervolgens met de scooter nog hoger, hij trekt het maar net, naar het zeer schattige dorpje Nikia. We lopen een kerkje binnen en genieten van de uitzichten op het eiland. In de verte zien we het eiland Kos en aan de andere kant het eiland Tilos liggen. Alweer een super dag. Wat een boffers zijn we toch.