Maand: september 2012

Cultuurhappen, maar wel blijven eten.

Gastenpost door Guido

Dezelfde dag van het vorige log hebben we de daad bij het woord gevoegd en zijn het standbeeld van Phytagoras gaan opzoeken. Opvallend, iedereen wist nog hoe zijn stelling luidde. Vervolgens hebben we de oude basiliek en de overblijfselen van een oud kasteel bekeken.

DSC_2263.JPGDSC_2283.JPGDSC_2285.JPG
Dit was toch wel weer erg veel cultuur en de volgende dag zijn we, al schommelend, naar een volgend baaitje gevaren. Erg mooi gelegen aan de zuid-oost kust van Samos. Beetje zwemmen gaf een goede rede om maar eens te gaan bbq’en op de boot. In de loop van de volgende dag weer terug naar Phytagorion, maar nu naar de marina. Heeft Cees tenminste een beetje rust in zijn lijf als we weg gaan. Maar het goede voornemen om meer aan cultuur te doen hebben we die avond doorgezet. Heerlijk zitten eten in een restaurant aan de zee, begeleid door een muzikaal Grieks trio.
DSC_2310.JPGDSC_2338.JPG_DSC6209.JPG
Geweldig leuke sfeer en heel gezellig. Vandaag, onze laatste volle dag bij Cees en An een auto gehuurd. Met Cees achter het stuur – ging best goed – het eiland Samos verder verkend. Een tunnel, gegraven door slaven ongeveer 600 jaar voor Christus, aan beide zijde begonnen en toch in het midden goed uitgekomen. Toch wel bijzonder, maar de mens was toen duidelijk kleiner als nu. Mijn hoofd wel een aantal keer gestoten.
_DSC6218.JPGDSC_2356.JPGDSC_2382.JPG
Vervolgens een klooster, hoog op de berg, met een, in een natuurlijk ontstane grot, een kerk. Mooi uitzicht op de kust. Naar de stad Samos, de hoofdstad van het eiland. Niet echt ons ding, dus we waren er snel weer weg, nadat Hanny een mooie tas had gescoord. Na wat rond toeren zagen we een fantastisch mooie baai, met een restaurantje aan het water. We moesten tenslotte ook even lunchen, ons galgemaal. Doorgereden richting volgende culturele ervaring. Een fantastisch klooster, wat ze op dit moment aan het restaureren waren. Echt de moeite waard, zeker de manier waarop de stenen op elkaar werden gelegd en waardoor er muren ontstonden met een heel mooi motief en relief.
DSC_2401.JPG_DSC6271.JPGDSC_2426.JPG
Cees wilde in aansluiting op wat ik ooit eens met hem heb besproken hier de laatste 5 jaar van zijn leven wel met ons doorbrengen. Nadat we tot de conclusie waren gekomen dat de cellen die er werden gebouwd toch wel erg klein waren, hebben we dit plan maar laten varen en moeten we op zoek naar een betere plek. Hopelijk krijgen Hanny en ik de kans om hier volgend jaar weer mee verder te gaan tijdens een nieuw avontuur met Cees en Ann.

“Schippers”-latijn in Griekenland.

Gastenpost van Guido

Daar doen we het dus voor. Alle verplaatsingen gaan zeilend en zeer voorspoedig. De 60 mijl van Mykonos naar Fournoi was fantastisch. Tot we de 40 mijl passeerden en de wind volkomen wegviel. Helaas verder motoren naar een leuke baai waar we voor anker gaan. Met doodsverachting leggen An en ik de lijnen vast aan de in de rotswand geplaatste meerpalen. Na deze verhitte klus was het lekker zwemmen terwijl Cees aan boord bleef uitbuiken.

DSC_2221.JPG_DSC5843.JPGDSC_2227.JPG
Wat een sportieveling is het toch. Na Fournoi naar het westelijke puntje van Samos gevaren. Ook nu weer lekker op het zeil. Gedurende de diverse overtochten spuit ( om maar in het jargon te blijven ) Cees al zijn kennis over de uitdrukkingen die aan boord worden gebezigd. Als leek begrijp je er echt niets van. Wat te denken van: de slampamper legt het lummelbeslag en de schurftplatting over de snubber. Dit behoeft echt ondertiteling wat wij dus ook krijgen.
DSC_2232.JPGDSC_2239.JPGDSC_2242.JPG
Bij het stadje Marathakampos gaan we voor anker en moeten we met het Beautje naar de kant. Leuke restaurantjes, lekker eten en uiterst vriendelijke mensen. Terug naar de boot, waar Hanny vergeet dat ze haar voeten op de boot moet zetten om van het bijbootje af te kunnen. Gestrekte armen vormden een mooie loopplank voor de volgende. Een nat shirt en broek is gelukkig het enige wat ze er aan over heeft gehouden. Vervolgens een mooie tocht naar Pythagorion.
DSC_2244.JPG_DSC5845.JPG_DSC5875.JPG
Dit is een stadje duidelijk gericht op het tourisme en hier liggen we direkt aan de kade tegenover allerlei, weer leuke eet- en drinkgelegenheden. In een van mijn commentaren op dit weblog schreef ik dat het mij verbaasde dat het altijd over eten en drinken gaat. Nu begrijp ik de oorzaak hiervan. We gaan hier wat aan veranderen door de komende dagen wat meer toeristische bezienswaardigheden te gaan bezoeken. Hoe…………………………lees het volgende verslag.
_DSC5923.JPGDSC_2261.JPGDSC_2274.JPG

Ouwe meuk met de ouwe stomp

Gastenpost door Guido

Dinsdag 18 september gaan we met de ferry en de grote cultuurbarbaar Cees naar het eiland Delos. Dit eiland bestaat alleen maar uit restanten van de oude Griekse tijd en het ligt er nogal rommelig bij.

DSC_2123.JPG_DSC5742.JPG_DSC5764.JPG
Hoe langer je er rond loopt hoe bijzonderder het wordt als je je realiseert dat er een heleboel voetstappen over bepaalde stukken van dit eiland zijn gegaan.  Met name de mozaïken zijn indrukwekkend en de toenmalige gootstenen lijken erg op degene die Hanny in de toekomst wil hebben.
DSC_2140.JPGDSC_2142.JPGDSC_2157.JPGDSC_2162.JPGDSC_2163.JPGDSC_2170.JPG
Cees bedenkt hoe je een asfaltmachine op het eiland kan krijgen om de oprijlanen wat te fatsoeneren. Al met al ben je een mooie halve dag zoet en kom je met goede dorst weer op Mykonos. We belanden op een gezellig terras wat voor An en Cees weer lang geleden was en eten een lekkere lunch.
DSC_2190.JPGDSC_2197.JPGDSC_2199.JPG
Terug op de boot krijgen de dames de ingeving om bij het hotel aan de overkant van de weg aan de haven te gaan zwemmen. Een en ander werd toegestaan als we er maar wat dronken. Nou, daar waren we wel weer aan toe en zo gezegd zo gedaan. Met z’n vieren het bad in, niet te lang, maar wel lekker. Na een heerlijke, op de boot gekookte maaltijd, een kopje koffie en een leuter praatje, moe en voldaan weer naar bed. Morgenochtend vroeg uit de veren: een dag van 60 mijl varen voor de boeg.


 

Eiland Syros, Mykonos en Guido &Hanny

Woensdag 12 september 2012 verlaten we het eiland Kythnos zoals gepland. De lijnen zijn helemaal bedekt met zout, het lijkt de zoutwinning bij Slochteren wel. Het anker op gaan gaat niet zoals gepland. Het duurt even voordat we 80 meter ketting met anker hebben opgehesen.  Intussen komt er met grote snelheid een ferrie uit het niets opdoemen. Oeps, Cees heeft nog zo gevraagd, Ann kijk even of er een ferrie aankomt. Niets gezien, ja nu wel. Op de kant begint de port police ook al irritant op haar fluitje te blazen. Precies waar wij liggen met ons anker moet de ferrie draaien om af te kunnen meren. Het is wel even peentjes zweten geblazen maar alles komt goed.

DSC_1992.JPGDSC_2000.JPGDSC_2023.JPG
 Het wordt een heerlijke zeildag. We gaan bij het eiland Syros voor anker in de baai van Finikas. We blijven hier een dag liggen. De volgende dag vertrekken we naar het eiland Mykonos. Er is niet echt veel zuiden wind voorspelt maar hij komt uit het oosten en het waait harder dan verwacht. Je kunt er geen peil op trekken. De lucht is inmiddels grijs geworden. Einde van de middag meren we af in de nieuwe onafgemaakte haven van Mykonos. Inmiddels zijn we alweer twee keer verhuist. We liggen nu aan de goede kant van de kade, langszij  afgemeerd. Goed om de harde wind te doorstaan.
DSC_2025.JPGDSC_2030.JPGDSC_2051.JPG

Op maandag 17 september 2012 zien we rond half elf Guido en Hanny al aankomen met de taxi. Dat is snel. Na de koffie vertrekken we met de bus naar Mykonos-stad. We hebben een leuk uitzicht over de haven en  zien zelfs de mascotte  van het eiland´ Petros de Pelikaan´. We belanden in een wirwar van witte straatjes met vooral blauw/witte kubusvormige huizen. Ja daar krijg je toch echt het Griekenland gevoel van, hè Ann. We lopen langs de witte Paraportiana kerk omlaag naar Alefkandra ook wel “Klein Venetië” genoemd. En dan lijkt het wel of we op kinderdijk zijn beland. Zestiende eeuwse windmolens maar dan van een andere architect. Met dien verstande dat deze molens niet gedraaid hoeven te worden naar de wind omdat de meltemi wind hier meestal uit het noorden waait.

_DSC5706.JPG_DSC5708.JPG_DSC5722.JPGDSC_2079.JPGDSC_2110.JPG_DSC5733.JPG

Verwaaid liggen op het eiland Kythnos bij Merikha

Ja, we liggen al bijna een week aan de kade bij Merikha. Dat komt dus door de meltemi wind. Deze ontstaat doordat er door hoge en lage drukgebieden drukverschillen onstaan.  Die veroorzaken de sterke winden die vaak een aantal dagen zonder stoppen doorblazen. Deze komt vanuit het noorden. Vaak met harde windvlagen. De boten deinen erg op en neer en de lijnen en stootwillen kraken lekker vooral omdat de wind niet van achteren maar van opzij komt.

DSC_1924.JPG000_0107.jpg100_3556_2.jpg
Het is bij sommigen nog een hele toer om via de loopplank op de boot te komen. Vooral de onze vergt enige durf en een vorm van akrobatische souplesse. Ook is het handig om geen losliggende spullen rond te laten slingeren want die waaien pardoes het water in of belanden op de boot naast je. We liggen vlak naast de afmeer plaats van de ferries. Bij het komen en weggaan van zeilboten bied je de helpende hand en is het altijd weer spannend of ze niet over jou anker liggen. De gemoederen lopen soms hoog op. De Nederlandse delegatie voorziet andere boten van stroom en water omdat de andere stroompalen kapot zijn. Gelukkig bestaan er verdeel stekkers. Erg handig in dit geval.
DSC_1936.JPGDSC_1947.JPGDSC_1957.JPG100_3592.jpg100_3603.jpg100_3619.jpg
Deze week trekt Anneke sinds lange tijd ’s avonds weer een vest en lange broek aan. We wandelen, snorkelen, drinken koffie bij elkaar, hebben steigerborrels en vieren op 10 september 2012 dat Cees en Anneke dertig jaar getrouwd zijn. Dit doen we in de vorm van een lunch. Een proeverij van allerlei vis gerechten  bij  restaurant Ostria tegenover onze boten. Maar ’s morgens eerst koffie met eigen gebakken boterkoek. Woensdag 12 september2012 wordt er minder wind voorspeld en gaan we vertrekken. De Wing IV gaat terug naar Athene waar hun dochter naar toe vliegt. Wij gaan richting Mykanos waar Guido en Hanny opstappen en de Clapotis en de New Breeze nemen weer een andere route richting Marmaris in Turkije. De standplaats voor de boot deze winter.
100_3641.jpgDSCF7509.JPGDSC_1984.JPG

Highslide for Wordpress Plugin