We blijven maar één nacht op het eiland Othonoi en zeilen dan naar het noord-oostelijke deel van Korfoe. Eerst doen we de baai van Soukia aan vlak bij het plaatsje Kassiópi. De Lowlander en de Passion komen we hier weer tegen. Leon, helemaal vergeten maar het Griekse gastenvlaggetje, door jou jaren geleden gegeven, wappert in de stuurboordzaling hoor. Op woensdag 23 mei 2012 vertrekken we in de middag naar de Kalámibaai. Onderweg zien we aan stuurboord Korfoe liggen en aan bakboord Albanië. Maar één mijl van elkaar vandaan.
We krijgen twee behoorlijke regenbuien over ons heen dus zeiljassen aan. De kalámibaai is een mooi baaitje met wat taveernes, appartementen en we kijken aan tegen de Pantokrátor berg met cipressen en olijfbomen. Samen met de bemanning van de Lowlander en de Passion lunchen we heel gezellig in taverna “White House”, waar tot 1939 de Engelse schrijver Lawrence Durell heeft gewoond. Zaterdag 26 mei 2012 vervolgen we onze tocht naar de haven van Gouviá. Hier gaan we een DEKPA, transit log, regelen die we nodig hebben om in Griekenland te varen. In dit document wordt door de Port Authority bij aankomst een stempel gegeven en vervolgens weer bij vertrek. Op deze wijze kunnen de Grieken een beetje in de gaten houden waar alle jachten zich bevinden. Ann doet wat handwasjes en we tanken hier diesel. Je wilt wel zoveel mogelijk zeilen maar 540 liter diesel kan geen kwaad, ha, ha.Vrijdag 18 mei 2012 besluiten we om verder te gaan. Achteraf niet echt een goede beslissing want het wordt bijna 12 uur motoren. Erg leuk dat de Nederlandse armada ons staat op te wachten als we aanleggen aan de havenkade van Crotone. ’s Avonds een soort afscheidsetentje want iedereen gaat zijns weegs. Kroatië, Griekenland of Italië.
Er is voor twee dagen een goed ‘weather window’ voorspeld en dan gaat het weer stormen dus we mogen de volgende morgen weer aan de bak en gelijk een nachtje door. Onderweg weer dolfijnen en in de middag als Anneke aan het sturen is heeft het binnen stuur er geen zin meer in. Één van de cardan verbindingen is los geschoten. Gelukkig is handige Cees in de buurt en na een halfuurtje zweten in de motorruimte is dit euvel ook weer verholpen. In de nacht zien we veel sterren aan de hemel. Af en toe komt er een vrachtschip in de buurt die je in de gaten moet houden. We wisselen elkaar om de twee en half uur af. Als we bij het ochtend schemer het grootzeil willen uitrollen blijkt deze in de top dubbel te zitten. Je kan het zeil niet meer in of uit rollen. Lekker handig. Midden op de Ionische zee dus het grootzeil laten zakken. Yes, we kunnen gelukkig het bovenste deel wat vast zit lostrekken. Rond half tien ’s morgens varen we vol trots de zuidelijke baai bij het Griekse eiland Othonoi binnen. Koffie drinken samen met de Wing IV op de Beau en dan een heerlijke dut. In de middag zetten we voor het eerst voet aan wal op Grieks grondgebied.Woensdagavond 9 mei 2012 zien we, na negen afwisselende en gezellige dagen, Leon’s vliegtuig overvliegen naar Nederland. Wij vertrekken donderdag naar Taormina waar we twee dagen voor anker gaan. Een prima plek maar door de valwinden van de bergen rond om ons draaien we wel om het anker. De anker grond is hier geen zand maar rotsen. Met de ankerketting komen we op drie plaatsen vast te zitten. Dat wordt nog wat als we ons anker op moeten halen. Zaterdagochtend 12 mei nemen we afscheid van Sicilië. Wat een bijzonder eiland. Het is zo’n 72 mijl varen naar de voet van de laars van Italië en we denken daar 14 uur over te doen. Om vier uur ’s ochtends vertrekken we in het donker en wonderwel trekt Cees met de ankerlier het anker zonder problemen omhoog. In de straat van Messina staat een puist wind en moeten we steeds wat zeil minder. Woh, we zien ook weer dolfijnen, en later nog veel meer. Meezwemmen voor de boeg vinden ze kennelijk erg leuk.
De haveningang van Roccella Jonica is verzand dus het is nog even goed uitkijken om bij 25 knopen wind door een smalle geul de haven binnen te varen. Op Moederdag is er feest op het plein ter ere van Juventus die landskampioen is geworden. Er zijn voetbal beelden op een groot scherm, muziek en vuurwerk. We willen eigenlijk wel verder om de andere Nederlandse zeilers weer te ontmoeten maar door de harde wind is het onverstandig om te gaan. Dat worden een aantal verwaaidagen. We horen van Anneloes dat haar fiets is gestolen, dat is bale zeg. Heeft er iemand nog een fiets voor haar in de aanbieding?Zaterdag 5 mei 2012 bezoeken we met z’n drieën Parco Archeologico in Syracusa. We zien het altaar van Hiëro II, een Grieks- en Romeins amfitheater en de kunstmatige grot genaamd het “Oor van Dionysius”. Deze grot heeft een super goeie akoestiek. Cees laat spontaan Bach horen via zijn telefoon. Of je daar blij van wordt, Cees in iedergeval wel. Terug lopen we langs een hele speciale kerk in de vorm van een kegel. De buitenkant ziet er heel artistiek uit maar binnen zien we veel beton. Het lijkt net een parkeergarage. Op zondag is het koffiedrinken op de Beau, maar omdat er een goed windje staat vertrekken alle Nederlanders naar Catania. Wij dus ook. Het wordt een heerlijk zeildagje met de gennaker. Onderweg zien we een grote tanker die averij heeft opgelopen.
’s Avonds in de haven van Catania een borrel op de Calpotis. Leon maakt zo het zeilers leven mee. In de Capitool reisgids staat dat Catania niet echt de moeite waard is, nou niets is minder waar. Als je op Sicilië bent moet je eigenlijk wel de Etna hebben gezien, Leon ook. Dus dinsdag 8 mei 2012 vertrekken we vroeg met de bus naar deze vulkaan. Na de kabel baan kun je met terreinwagens nog hoger de Etna op. Het kost wat maar als je in de gelegenheid bent een echte aanrader. We zien: spontaan een explosie; lavasteen warm door de binnen kant van de aarde en nog een klein beetje sneeuw. Het lijkt net een maanlandschap. Enne met die koortslip van Ann gaat het al een stuk beter dankzij de speciale zalf die Leon heeft meegenomen.Voor de afwisseling een post van Leon. Omdat ik tussen twee banen in zit heb ik twee weken vrij. Een leuke vakantiebestemming is snel bedacht. Ik ben wel benieuwd hoe Cees & Ann leven. Dinsdagochtend vroeg opgestaan om de trein te nemen naar Keulen Airport, van daar het vliegtuig naar Sicilië. Eenmaal op Sicilië neem ik nog een bus en om 17:00 staan An & Cees me op te wachten in Ragusa samen met Cobi. De live-a-board community van Marina di Ragusa heeft gezamenlijk een auto gehuurd waarmee we naar de haven rijden. ’s Avonds lopen we over de boulevard waar allemaal Italianen aan het flaneren zijn. We doen nog een drankje met Cobi en Rick (Chica) en ik krijg alles te horen over de live-a-boards hier in de haven. Best gezellig!
Volgende morgen motoren we naar een mooie ankerplek, Porto Palo. Het nieuwe anker werkt goed, volgens mij kan je er ook een olietanker aan leggen zo groot is hij. Op donderdag gaan we anker op en varen we naar Syracusa. We gaan voor anker in een baai bij de stad. Er liggen ook andere Nederlandse schepen die Cees & Ann kennen. ’s Middags borrelen we met ze. Op vrijdag 4 mei 2012 gaan we met de dinghy naar de stad. Op de markt kopen we lekkere etenswaren , daarna verkennen we het oude gedeelte van de stad. We zien kanoërs die training krijgen met een bal en een doel, een soort kano handbal. Het weer is top hier, iedere dag strak blauwe lucht en rond 24 graden. Cees & Ann hebben het goed voor elkaar hier!Gastpost van Leon