Maand: maart 2012

Vulkaan de Etna en zomertijd

Vrijdag de 23e maart 2012 wordt een natuur dagje. Al vroeg uit de veren want vulkaan de Etna staat op het programma, toch zeker drie uur rijden. Halverwege de Etna zien we al veel lavasteen en sneeuw. De weg op de Etna is sneeuwvrij. Wel rijden we tussen zeker twee meter hoge muren van sneeuw.


DSC_0423.jpgDSC_0429.jpg_DSC3812.jpg
Met een cabine lift gaan we nog hoger. We stappen uit en zien alleen maar sneeuw. Wel fijn dat we dikke jassen bij ons hebben, want het is hier onder nul terwijl het onder aan de berg toch zeker 18 graden is. We zien mensen skiën en snowboarden. Op een terras genieten we van het zicht van de top van de Etna. Het plan is om met een bus nog hoger te gaan maar die rijden niet vandaag. Het lijkt net als we lavasteen aanraken deze warm aanvoelt.
100_9019_2.jpgDSC_0481.jpg100_9058.jpg
 De Etna is nog steeds actief, de grootste van Europa en zo’n 3350 meter hoog. Zaterdagavond wederom naar versierde paarden gekeken nu in de stad Scicli en weer ter ere van San Giuseppe. Zie filmpje op youtube. Zondag 25 maart is het om elf uur koffiedrinken op de Beau, met taart uiteraard. Als we bezig zijn schoonschip te maken horen we ineens rond tien uur klop, klop, klop op onze boot. Jeetje staan Jan en José al bij de boot. Jullie zijn vroeg. Oeps, zomertijd. Helemaal niet bij stilgestaan. Gelukkig hebben José en Cobi een thermoskan koffie bij zich en met een geleend koffiezetapparaat is alles zo klaar.
100_9071_2.jpgDSC_0556.jpgDSC_0585.jpg

Villa Romana del Casale en het stadje Caltagirone

Al vroeg rijden we woensdag 21 maart 2011 met z’n viertjes naar Catania airport. Elly en Wijnand vertrekken weer naar Nederland en de huurauto wordt in geleverd. Super gezellige dagen zo met elkaar. Ook het weer werkte mee. Elke dag een stralend blauwe lucht en weinig wind.  Onze overburen in de haven, Ingeborg en Willem van de WingIV, hebben een week een auto gehuurd en we gaan donderdag met ze mee naar Piazza Armerina. Zo’n twee uurtjes rijden. Het rij gedrag van de Sicilianen is even wennen geblazen. Ze halen in op plaatsen waar het eigenlijk niet kan. Rode stoplichten zijn niet voor hen bestemd. Heeft rechts nu voorrang of niet?  En bumper kleven kunnen ze als de beste. We bezoeken de Romeinse villa “Villa del Casale” die in de derde eeuw voor Chr. tot en met de vierde eeuw werd gebouwd.

DSC_0316.jpg_DSC3735.jpgDSC_0295.jpg
Van de villa is niet echt veel meer over maar na opgravingen in de twintigste eeuw zijn heel veel mozaïek vloeren en wanden blootgelegd die in die tijd door ambachtslieden zijn uitgevoerd afkomstig uit Noord- Afrika. Ja ma, de meisjes in bikini hebben we gezien hoor. We vervolgen onze tocht en onderweg krijgen we toestemming van een schapenhoeder om hem met zijn kudden schapen te fotograferen.
DSC_0345.jpg_DSC3748.jpg_DSC3772.jpg
We rijden verder naar de stad Caltagirone waar we de beroemde trap “Scala di Santa Maria del Monte” beklimmen met haar 142 betegelde treden. Een hele klim, maar we hebben het gehaald. Elke tree is versierd met Majalica tegels waarop de verschillende stijlen van de locale keramiek te zien zijn. We bezoeken ook nog de huisvesting van de VVV. Een schitterende ruimte met ook hier tegel tableaus, en een expositie van keramiek hoofden en avondkleding.
DSC_0388.jpgDSC_0403.jpgDSC_0416.jpg

Versierde paarden, socializen en een nieuw anker

Zaterdagavond 17 maart 2012 gaan we met z’n zessen in de Peugeot naar Donnalucata. Het was wel even proppen, maar het is gelukt. Daar zal een optocht zijn met versierde paarden en zal Maria met een ezeltje door de stad rijden ter ere van de Siciliaanse eilandheilige San Giuseppe.

DSC_1442.jpgDSC_1444.jpgDSC_0031.jpg
Op zondagmorgen 18 maart gaan we koffie drinken op de Lowlander met 16 Nederlanders. Elly en Wijnand krijgen een rondleiding op deze catamaran en kijken hun ogen uit. ’s Middags vieren we op de steiger de verjaardag van Rick samen met 70 andere zeilers uit alle windstreken.
Hoera, Elly vindt na een week haar netjes opgeborgen kleding terug in de kast. Je bent al snel iets kwijt met al die verschillende opbergvakken. ’s Avonds naar Marina di Ragusa, waar een soortgelijk feest zou zijn als in Donnalucata, maar dat was wel een low budget versie. Er wordt een beeld van San Giuseppe uit de kerk gedragen en na 30 minuten is de plechtigheid over. Later op de avond is er nog wel vuurwerk, maar dat bekijken we vanaf de boot.
DSC_0080.jpgDSC_0091.jpgDSC_0133.jpg
De volgende dag gaan we Ragusa Ibla bezoeken. Eerst nog even naar de winkel om boodschappen te doen, want er is een auto tot onze beschikking… 30 pakken muesli, 15 pakken tissues, 60 rollen toiletpapier, 24 flessen water en nog vele andere producten later, rijden we door naar het stadje. We lopen door smalle, steile straatjes en zien veel oude huisjes en een hele mooie kerk. In het zonnetje voor de kerk lunchen we.
DSC_0192.jpgDSC_0203.jpgDSC_0207.jpg
Dinsdag 20 maart doen we het rustig aan. Wat kleine boodschapjes en een wandeling over het strand. ’s Middags krijgen we het bericht van de havenmeester dat het anker (verstuurd uit Nederland) is aangekomen bij de receptie. Met het bijbootje halen Cees en Wijnand het anker op. Nog een hele klus met een anker van 55 kilo, maar al snel is het nieuwe anker gemonteerd en is de klus geklaard.
DSC_0233.jpgDSC_0257.jpgDSC_0262.jpg

Gastpost Wijnand

Naar de Tempelvallei Agrigento en de stad Noto

Het is dan wel vakantie voor Wijnand en Ma maar op woensdag 14 maart 2012 gaat om half acht ’s morgens de wekker. Het plan is om de Valle dei Templi te bezoeken en dat is zeker twee en half uur rijden. Onderweg is het slalom rijden om de gaten in het wegdek te ontwijken. En ja de Apple iPhone van Wijnand doet het prima als Tomtom. Cees laat het oogluikend toe want Apple komt er bij hem eigenlijk niet in. Op een heuvel ten zuiden van Agrigento ligt een hele verzameling indrukwekkende tempels. De Dorische tempels dateren uit de vijfde eeuw voor Chr. die in 406 voor Chr. gedeeltelijk zijn verwoest door Carthagers. In de zesde eeuw volgen vernielingen door de christenen. Aardbevingen zorgen voor nog meer schade. Maar ondanks dat is alles zeer de moeite waard om te bekijken. Op de boot zitten de mannen ook niet stil en wordt de loopplank verfraaid met traptreden.

DSC_1262.jpgDSC_1274.jpgDSC_1306.jpgDSC_1327.jpgDSC_1339.jpgDSC_1365.jpg
Vrijdag 16 maart 2012 brengt de huurauto, een Peugeot 308, ons naar het stadje Noto, welke op de Unesco wereld erfgoedlijst staat. Heel veel gebouwen zijn daar in Barokke stijl met honinggele zandstenen opgetrokken. Bij een strak blauwe hemel zien we heel veel paleizen en kerken. Sommige gebouwen zijn zeer de moeite waard met mooi versierde balkons andere echt ouwe zooi en voor restauratie geschikt. Terug op de boot is er ook nog tijd om heerlijk van het zonnetje te genieten.
DSC_1416.jpgDSC_1422.jpgDSC_1424.jpg

Gastpost door Wijnand

Een spectaculaire landing op Sicilië

We nemen van heel wat mensen afscheid en vertrekken maandagochtend zeer vroeg samen met Ma en neef Wijnand naar Schiphol om via Florence naar Catania te vliegen. We zien vlak bij Sicilië boven zee aardig wat schuimkopjes en als de landing wordt ingezet gaat het vliegtuig aardig heen en weer. Twee à drie meter boven de landingsbaan is het zo erg dat de piloot besluit een doorstart te maken. Poging twee om te landen was het ook niet echt. Gelukkig zitten we toevallig bij de nooduitgang en lezen we snel de instructie hoe de glijbaan werkt. In het vliegtuig is het ondertussen doodstil geworden. We scheren vlak boven een huis naar dezelfde landingsbaan maar dan in tegenovergestelde richting. Vijfentwintig minuten later dan gepland landen we onder luid applaus, veilig en wel op Catania airport.

DSC_1223.jpgDSC_1227.jpgDSC_1232.jpg

Ook de koffers ophalen verloopt niet helemaal soepeltjes. Iedereen was al weg met zijn bagage terwijl wij nog op onze koffers stonden te wachten. Tien minuten later kwamen er ineens nog vier verdwaalde koffers op de bagage band. We halen de huur auto op en stappen rond half zes op de Beau. We lenen het opstapje van Willem en Ingeborg en zo stapt Ma met haar 81 jaar zonder problemen de boot op. Een echte prestatie.

DSC_1235.jpgDSC_1241.jpgDSC_1245.jpg

Cees en Wijnand sluiten de accu’s aan en dan is het zoeken naar een token om het licht en water te activeren. We hebben hem toch op een handige plaats achter gelaten dachten we.  Een half uur later, tussen alle zooi van Cees en Ann, hebben we hem eindelijk gevonden. Hij ligt in de fruitschaal. De volgende dag wandelen langs de boulevard en maken Wijnand en Ma kennis met alle Nederlanders hier in de haven. Een houten plank wordt onder toeziend oog van Willem omgetoverd tot loopplank.

DSC_1249.jpgDSC_1251.jpgDSC_1252.jpg

Highslide for Wordpress Plugin