Het voor anker gaan op zich is leuk maar als je door de harde wind niet naar de kant kunt ook wel saai. Sommige vinden dat heerlijk rustig maar ik heb daar toch een ander idee over. De Happy Bird ligt hier ook voor anker en komen ‘s middags langs met hun bijbootje of we zin hebben om te klaverjassen. Een kaartenspel hebben ze ook meegenomen. Service van de zaak. Uh ja, dat is lang geleden. Sinds de middelbare school niet meer gespeeld. Maar na de nodige aanwijzingen wordt het heel gezellig en pas tegen half negen gaan ze terug naar hun boot. Woensdag 4 augustus 2010 zeilen we naar de haven Vilagarcia. Omdat we op de boot nogal last hebben van vliegen, en de vliegenmepper niet echt helpt gaan we opzoek naar ander middelen. Andere boten klagen daar trouwens ook over, dus ligt het niet aan Ann haar schoonmaak kunsten. In de supermarkt vinden we een kleef band waar vliegen aan blijven kleven. Zoiets wat je vroeger op boerderijen zag. Nou het “tiras atrapamoscas” werkt uitstekend. Verder de stad verkent en we hebben onszelf getrakteerd op ‘Menu del Dia in de jachtclub. Dit is het menu van de dag voor 9 euro 80 per persoon. Een voor/hoofd/nagerecht met een fles wijn, een fles water, brood en een kopje koffie toe.
We liggen alweer vijf dagen in de haven van Portosin dus het wordt tijd voor nieuwe avonturen. We varen naar een ankerplaats vlak bij Muros. Een leuk stadje met goed bewaard gebleven Galicische architectuur met mooie stenen bogen. Via het strand en de rotsen lopen we bij laag water terug naar het bijbootje. Weer eens wat anders als over de weg. Cees is weer helemaal het binkie want hij heeft een zwembroek en zowaar slippers gekocht. Als we zeilen hangt het bijbootje aan de davids. Als we voor anker liggen ligt het bijbootje in het water achter de boot aan een lijn. Na het afwassen ziet Cees ineens een vin en een propellertje boven het water uitsteken bij het Beautje. Foute boel. Door de harde wind is het bootje ondersteboven gewaaid en het motortje ligt nu ook in het zoute water te dobberen. Geen goede zaak. Zo snel mogelijk het bootje omgedraaid. De kap van de motor, bougie eruit, en de cilinder leeg laten lopen met zeewater. Maaaaaar na wat prutsen en proberen lukt het Cees de boel weer aan de praat te krijgen. Gelukkig maar. Later die avond een kijkje genomen op de ”Salon” van Marleen en Frits, een catamaran die ze zelf hebben gebouwd. Maandag 2 augustus 2010 zeilen we naar Ria de Arousa en gaan voor anker aan het einde van de Ria vlak bij de brug, met de romantische naam: “Playa de Riba do Mar”.