Maand: juli 2010

Kaap Finisterre en Ria de Muros

Met een noord-oostelijke aflandige wind tussen de 15 en 22 knopen, hebben we een super zeildag. Andere vertrekkers hebben het langs dit kust gedeelte Kaap Finisterre aardig te verduren gehad maar wij gaan als een speer. Helemaal als we melkmeisje doen. Dit kustgedeelte heet Costa da Morte, met als belangrijkste kaap “Cabo Fisterra – Einde van de wereld”. Dit gedeelte heet zo omdat er in de loop der eeuwen veel schepen verloren zijn gegaan door storm of gestrand zijn tegen de rotsen. Dan varen we de Ria Muros binnen en rond de klok van half twee de haven van Portosin. De stootwillen krijgen het aardig te verduren omdat de wind steeds meer aantrekt en we aan lagerwal liggen. Andere boten voor anker lagen, zoeken ook een veilige plek in de haven. Vanuit de kuip heb je een mooi uitzicht op witte huizen met rode daken, kleine dorpjes en bergen. Woensdag 28 juli 2010 gaan we samen met de Happy Bird naar het plaatsje Noia. Jammer dat “busje komt zo “hier niet van toepassing is. Op een terras aldaar ook nog een spraak verwarring. We willen bier in een ijskoud glas en noemen dit zero degrees, maar de serveerster begreep bier met  zero alcohol. Dat was natuurlijk niet de bedoeling. Het wordt een zeer warme dag rond de 34 graden. ’s Avonds rond half negen naar het 1ste strandje vlak bij de haven voor een barbecue met de alom geprezen Cobb. Tot laat in de avond  houdt Anneke het uit in haar bikini  terwijl ze toch echt een kou kleum is.

DSC_0512.jpgDSC_0531.jpgDSC_0546.jpgDSC_0549.jpgDSC_0556.jpgDSC_0564.jpgP1050323.JPGP1050350.JPGIMG_1000.jpg

Ria de Corme, Ria de Camariñas

Met wat regen nemen we afscheid van la Coruña. Met de motor aan varen we naar Ria de Corme. Voor’t eerst ankeren. Best spannend. De derde keer krijgt het anker grip en gaat niet krabben. Krabben betekend dat het anker niet goed houdt en langzaam verplaatst. De boot kan dan tegen andere boten of rotsen aan komen wat uiteraard niet de bedoeling is. Daarom zetten we ’s nachts ook het ankeralarm wat afgaat als je 10 tot 15 meter van je ligplaats afwijkt. Maar toch kom je regelmatig je bed uit om te kijken of alles nog goed gaat. En er wordt wel gezegd dat je in ria’s heerlijk kan ankeren omdat er weinig deining is van zee. Nou wij gaan die nacht aardig tekeer. Op donderdag 22 juli gaan we anker op en vertrekken naar Ria de Camariñas. Het wordt een heerlijk zeildagje. Tussen de 8 tot 18 knopen wind. Ook hier voor anker. De wind trekt aan tot windkracht 5 à 6.We blijven goed op onze ankerplek liggen. En dan te bedenken dat de Beau 22 ton weegt.  Als je voor anker ligt moet je extra zuinig doen met de stroom en water omdat dit in beperkte mate aanwezig is op een schip. Als je naar de kant wil met je bijbootje wordt je aardig nat als gevolg van de harde wind en golven, maar toch heeft dat ook zijn charme. We genieten van de mooie ruige omgeving en ’s avonds hebben we een heerlijke bbq op het strand samen met de Happy Bird.

P1050248.JPGIMG_0975.jpgIMG_0983.jpgP1050252.JPGP1050266.JPGDSC_0501.jpg

Een Spaanse braderie

Hè gelukkig de accu’s zijn er. Emilio is samen met Cees toch nog twee uur bezig om de oude van boord en de nieuwe aan boord te krijgen en te plaatsen. De accu’s zijn kleiner dan de vorige, dus moet er weer iets gefabriceerd worden anders zouden ze tijdens het zeilen kunnen verschuiven. Ik fungeer nu als bankschroef. We hebben een Spaanse braderie in la Coruña bezocht met heel veel kraampjes. De mensen lopen rond in middeleeuwse kledij. Ik zou koken, maar na het zien van al die lekkernijen wagen we ons hier aan de nodige hapjes en drankjes. Mmmm dat is genieten. Als toetje een Marokaanse thee met lekkere zoetigheden. In een bloemperk in La Coruña wordt elke dag de datum aangepast met plantjes dus zie je 20 juli 2010 acoruña staan. Dat is dus vandaag. Door de swell is er regelmatig een enorme deining in de haven en slingeren de boten erg heen en weer. Dat is binnen in de boot goed te horen aan het gepiep en geknars van de lijnen. Praktisch naast ons jacht, is een groot Nederlands cruiseschip, de Noordam, afgemeerd. Zij meren ’s nachts af en gaan tegen de avond weer varen.

DSC_0481.jpgDSC_0468.jpgDSC_0480.jpgDSC_0451.jpgDSC_0470.jpgDSC_0485.jpgIMG_0962.jpgDSC_0452.jpgIMG_0956.jpg

Cultuur en tapas

Met de bus zijn we naar het dorpje Sada gegaan in de buurt van La Coruña. Cees ziet de logica waar je op moet stappen niet helemaal maar uiteindelijk komen we er uit. In Sada een heerlijke tapas lunch genuttigd met pulpo wat inktvis betekent. Sardinas dat zijn sardientjes maar dan flinke joekels. En empanadas. De kleur van het deeg is oranje en er zit een vulling in van tonijn. Cees ziet dat er bij het tafeltje naast ons een drankje in de koffie wordt gedaan en dat wil hij natuurlijk ook. Het heet ”Aguardiente de Orujo”. Geen idee wat het is maar het smaakt heerlijk. Donderdag zijn we met Piet en Wiets van de Tringus (een trintella 42) met de trein naar Santiago de Compostela geweest. Santiago is een belangrijk christelijk bedevaartsoord. Pelgrims uit heel Europa eindigen hier hun voettocht. Overal in en om de kathedraal zie je de Sint-jacobschelp, het teken van de heilige Jacob. Wat een indrukwekkend gebouw. Rond het Praza do Obradoiro liggen de mooie historische gebouwen. Nu we hier zijn geweest moet het helemaal goed komen met de boot en uiteraard met de juiste wind. Zaterdag 17 juli hebben we samen met Hanneke en Nils een auto gehuurd. Eerst rijden we naar Fragas do Eume een nationaal park waar we gaan wandelen om en rond een klooster uit de 10e eeuw. Verder langs zeer mooie ria’s gereden en naar Cabo Ortegal met 600 meter hoge kliffen, de hoogste van Europa. Toen we op de golf van Biskaje zaten hadden we deze rotsen en vuurtoren al moeten zien maar alles zat toen in dichte mist.

DSC_0363.jpgDSC_0367.jpgDSC_0372.jpgDSC_0378.jpgDSC_0396.jpgDSC_0405.jpgDSC_0414.jpgDSC_0424.jpgDSC_0429.jpg

Voetbaluh, Accu baluh, Borreluh

Zondag 11 juli op de catamaran de Pélagie van Hanneke en Nils koffie gedronken. Erg leuk om een kijkje te nemen op een catamaran en uitleg te krijgen. De oudste, nog werkende vuurtoren in Europa is de “Torre de Hércules in La Coruña, deze hebben we bezocht. Met een toeristisch trammetje weer terug naar de haven. En dan ‘s avonds op naar het plein Praza de Maria Pita om te kijken naar de WK voetbal finale Nederland – Spanje. Errug jammer dat we niet gewonnen hebben maar het was super om zoiets mee te maken tussen allemaal Spanjaarden. Bij terugkomst was het baluh want de accu’s bleven maar opladen. Cees is de klusjes man en ik zijn assistente: gereedschap aangeven en schakelaars aan, uit, aan, uit, doen. Twee accu’s blijken kapot. Ik denk dat de Beau stiekem vindt dat we te snel gaan met deze snelheid en we anders in Kreta belanden. Vandaar dat er af en toe spontaan iets kapot gaat. Er wordt een monteur bij gehaald en in overleg vier nieuwe accu’s besteld. Dat wordt dus even langer blijven liggen in la Coruña wat op zich geen straf is. Hetty, we hebben dinsdag rond borreltijd met Piet en Wiets van de Tringus, Hanneke en Nils van de Pélagie je fles champagne koud gemaakt. Geproost op een behouden vaart en het goede leven.

IMG_0937.jpgDSC_0322.jpgDSC_0332.jpgDSC_0344.jpgP1050115.JPGDSC_0355.jpg

Highslide for Wordpress Plugin