Verwaaid liggen in de baai van Siracusa en de schilder Caravaggio

Woensdag 1 oktober 2025 gaan we anker op. Een zeildag van zo’n 55 mijl naar Siracusa, met veel wind, hoge golven, grijze luchten, plensbuien en onweer. En de wolk die dat veroorzaakt blaast gewoon met ons mee. Dus best een heavy zeiltocht. We zien uitschieters naar 39.5 knopen wind echt geen zondagmiddag relax toertje. Nu liggen we alweer een aantal dagen verwaaid in de baai van Syracuse ten anker. Soms kunnen we naar de kant maar soms is de wind te heftig en wordt het bootarrest. Wat doe je dan? Tijd voor een serieuze klusjesdag. We poetsen de kuip, geven de vlag een reparatiebeurt, cleanen wat stootwillen en old-school, krijgt al het houtwerk een liefdevolle laag Pledge. Dat is met al dat hout aan boord een heel karwei, niet even in één dagje gefikst.

Zodra de wind het toelaat, slenteren we door de stad. Overal zijn gezellige terrasjes en smalle straatjes met die charmante, typisch Italiaanse huizen in aardetinten en sierlijke balkons. We bezoeken het Scene of light. Met een VR-bril maken we een virtuele sprong door de tijd, dwars door de sferen, plekken en schaduwen van de Italiaanse schilder Caravaggio. Zijn werk is zo dramatisch door het sterke gebruik van licht en donker. Geen wonder, want de man zelf was dan wel een geniaal kunstenaar, maar ook een crimineel en moordenaar met een opvliegend karakter, die maar 38 kaar oud werd. Wat bijzonder is dat ik nu het boek Grand- Hotel Europa van Ilja Pfeijffer aan het lezen ben en daar ook over Caravaggio wordt geschreven.

Een andere must-see, is het Parco Archeologico della Neapolis met het beroemde Oor van Dionysius. Een mensgemaakte kalksteengrot in de vorm van een oor met bijzondere akoestische eigenschappen. Wij maar denken dat het vandaag misschien wat rustiger zal zijn wat toeristen betreft, maar het is zondag en gratis toegang betekent: super druk. En ja hoor, ook hier duikt Caravaggio’s naam weer op. Hij is het die de grot in 1586 omdoopt tot l’Orecchio di Dionigi (het Oor van Dionysius). Verder zien we een enorm Grieks- en een Romeins amfitheater, allemaal ‘opgeleukt’ door indrukwekkende mannelijke beelden. Nu maar hopen dat de wind snel draait zodat we het anker kunnen ophalen en koers kunnen zetten naar de thuishaven Marina di Ragusa.