We hebben ongelofelijke haast. Het zit nl zo, 2 oktober trouwt een nichtje en is de hele familie uitgenodigd voor het trouwfeest in België en daar wil ik wel heel graag bij zijn. Maar ja, zoals het er nu naar uit ziet gaan we onze winterhaven niet halen voor 2 oktober. Sommigen denken dat we een soort van veerdienst zijn en gewoon ten alle tijden kunnen vertrekken, en overal je boot maar kunt achterlaten, niet dus. We zijn toch echt afhankelijk van de weersomstandigheden, golfhoogte, windrichting enz. Maandag 27 september 2021 wordt ons wachten beloond en kunnen we oversteken naar Sicilië. Wel behoorlijke golven en ook behoorlijk wat wind maar uit de goede richting, dat laatste zien we graag. We gaan een nachtje door. We varen op de Tyrreense zee, spotten dolfijnen om de boot en met deze harde wind vangt Cees zelfs 2 keer een vissie. Best nog een heel gedoe om zo’n tonijntje op een zeer wiebelend schip aan boord te hijsen. De volgende dag nog een nachtje door zodat we 30 september Porto Turistico Marina di Ragusa, onze winterhaven, in de ochtend binnen varen, yes we dit it.

Cees blijft op de boot en ik ben vrijdag 1 oktober rond middernacht op Schiphol. Zo fijn dat Anneloes me ophaalt. Knuffelen met de kleinkinderen en ons gezin. Frenkie-boy zelf zien rondstappen, zo gaaf. En fijn om Mees (wat is tie al groot) zelf te mogen vasthouden. 2 Oktober is het feest van Marianne en Gilles in België zonder Corona beperkingen. Wat een happening met 150 gasten. Het voelt als een soort van familiereünie. Zelfs broer Jan met zijn vrouw Laura zijn over uit Amerika. Een fantastisch feest.