Vrijdagmorgen 28 september 2012 brengt Cees, Guido en Hanny rond acht uur naar het vliegveld van Samos. Zo’n zes minuten rijden van de haven waar we liggen. We zien het vliegtuig vlak boven ons omhoog stijgen. Anneke heeft intussen niet stil gezeten want de was hangt een uurtje later alweer fris en fruitig aan de zee reling  te wapperen. We vertrekken naar het eiland Agathonisi. Onderweg krijgen we bezoek van een aantal dolfijnen. Altijd weer een feestje om ze om je boot te zien.

Via de Cycladen en de noordoostelijke Egeïsche eilanden zijn we nu bij de Dodekanesos eilanden beland. De volgende dag doen we het eiland Leros aan en een dag later Kalimnos. Hier liggen de WingIV, de Clapotis en de New Breeze al twee dagen op ons te wachten. Errug gezellig weerzien. In de Griekse taal eindigen heel wat woorden op “os” zoals veel eilanden namen en op ”ï” bijvoorbeeld souvlaki, tzatziki enz. We vervolgen onze tocht via het kleine eiland Yiali naar Tilos. Het blijkt nog een hele kunst om zoveel mogelijk te zeilen want regelmatig houdt de wind er mee op of begint pas later op de dag als we al bijna op onze bestemming zijn. Maar we doen ons best, vooral Cees. Hij sjouwt heel wat af, met de gennaker over het dek, zo’n tweehonderd vierkante meter zeil, of doen melk meisje. Maar vandaag 3 oktober 2012 mocht niks baten en werd het motoren. We liggen nu met de Nederlandse enclave naast elkaar aan de kade in een super gezellig plaatsje genaamd Symi. Het kale rotsige Symi wordt omzoomd door neo-klassieke gekleurde huizen en kerken die tegen de heuvel gebouwd zijn, en staat bekend om het sponsduiken. Winkels liggen er vol mee. We gaan ons morgen uitklaren uit Griekenland. Op naar Turkije.