Preveza-Kalamata: heen en weer
Maandag 2 september rijdt om 8.00 uur de taxi voor. Einde voor Guido en Hanny van een warme maar zeer gezellige zeilvakantie aan boord van onze Dutch Osprey. En inderdaad de wind was ons zeer gunstig gezind. We zwaaien ze uit en een kwartiertje later gooien ook wij de trossen los. De route van heen doen we ook weer terug alleen staat er de komende dagen een noordwesten wind. Dus dat wordt kruisen. Vaak is het ‘s morgens dobberen en ‘s middags komt tie opzetten van windkracht 2 naar 3, 4 en soms 5.
Bij Kyparissia maken we schoonschip en nemen ter afkoeling weer een plons in het zwembad. En dan weer door. We maken best lange zeildagen. Cees gooit af en toe weer eens een hengeltje uit met zijn nieuw gekocht aasvisje. Zou het deze keer gaan lukken. Ha ha op het laatst vangt hij een ‘vlaggenvis’ een nieuw soort. Hellep nog even een gedoetje om het haakje uit de vlag te halen. Zondag 8 september net als de zon achter de wolken opkomt staat er een stevige windkracht 4 dus hupsakee weer verder. Vandaag heeft Cees al 4 keer het doel aangepast en jawel hoor rond 19.00 uur gooien we moe maar voldaan ons ankertje weer uit in de baai bij Nydri. Toch zo’n 12 uurtjes gevaren waarvan het grootste gedeelte gezeild. De dag erna ligt de Norell ook weer gezellig bij ons in de buurt voor anker.
Op onze telefoons krijgen we een alert dat er slecht weer opkomst is. Achter de bergen zien we wel donkere wolken maar die blijven hangen dus halen we Lia en Remco op met onze dinghy om bij restaurant Elana te gaan eten. Mega druk is’t. Eerst buiten maar na wat spetters verplaatsen we naar binnen. Uit het niets gaat het ineens mega hard waaien en het plenst inmiddels. We zitten alle vier niet op ons gemakkie te eten nu onze boten onbemand zijn. Dus hap slik weg en wegwezen hier. Door een behulpzame ober worden we in de stromende regen galant in onze natte dinghy geholpen. Jeetje best hoge goven. Zeiknat belanden we op onze boot. Jemig er ligt onwijs dicht bij ons een andere zeilboot. Zijn we gekrapt, nee. Deze zeilboot blijkt onbemand en is waarschijnlijk door de harde wind aan de wandel gegaan. In het donker ankeren we opnieuw. Bibberkoud kleden we ons om, zeiljassen aan en ankerwacht. En weer wat later is de rust weder gekeerd.
Spannend weer! Geniet van het heerlijke nazomeren.
Goh Ann, da’s wel wat anders dan ‘lekker dobberen’. Nu in kalamata? Uhh komen daar die lekkere zwarte olijven vandaan?
Groetjes !
Leven; dat is de afwisseling van spanning en daarna ontspannen! Lekker hoor.
“Voor anker gaan” betekent figuurlijk ergens gaan wonen en langer verblijven. Maar in de realiteit moet het niet gaan spoken……
Gelukkig liep het goed af!