Gelijktijdig gooien we, de Norell en Dutch Osprey, de trossen los in Cagliari, op naar Sicilië. Twee dagen en een nachtje door met alleen maar zee om ons heen. Eerste dag aan de wind maar tegen de avond valt de wind wat weg en wordt het ook een stuk op de motor. Er staan best hoge golven en dat wordt de dag erop nog meer. In de ochtend gaat de Dutch Osprey in de “melkmeisjes” stand en waaien we zo, nou ja zo, naar Mazara del Vallo bij windkracht 5 à 6 en soms 7. In een zeer goed beschutte baai gaan we ten anker. Op Navily hebben we gelezen dat er een dinghy gestolen is dus zijn we extra alert als we de volgende dag naar de kant gaan. Alles goed op slot en achter slot en grendel.

Er is een hardloop wedstrijd dus heel wat reuring. We belanden in de Arabische wijk (Tunesische inwoners) met een labyrint van straatjes. Best wel armoedig maar verrassend opgeleukt met keramieken vazen, tegeltjes en kleurrijke afbeeldingen op rolluiken. Remco en Cees lopen al pratend door deze wijk. Maar Lia en ik kijken onze ogen uit, en hebben het ozo druk om alle “kunst” van lokale kunstenaars op de kiek vast te leggen.

Op sommige plekken schalt de Arabische muziek je tegemoet. En dan is het toch de hoogste tijd voor koffie met iets lekkers. Voor sommigen ietwat aan de late kant, maar ja, Ann is van de drie R-en met name van de regelmaat. Vanaf het terras zien we ook nog een soort van rally met oude ´Fiatjes´ voorbij komen, leuk leuk.