Saarlouis, Völklingen, Saarbrücken en terug

Via Merzig en Dillingen belanden we in Saarlouis. Je spreekt het uit als Zaarloe-ie. Een stad in de Duitse deelstaat Saarland. De naam Louis komt van de Franse koning Lodewijk XIV. Hij stichtte de stad in 1680. Om zijn macht in dit deel van Duitsland te verstevigen liet hij een enorme vesting bouwen. o.l.v. de bekende bouwmeester Vauban. Die naam zijn we al vaker tegen gekomen. We lopen een gedeelte van de stadswandeling aldaar met kazematten en verdedigingswerken.

 

 

 

 

Als we via de Saar bij Völklingen komen zien we industrie. Via google lezen we over de Völklinger Hütte nog geen 10 minuten van onze steiger. Er gaat geen belletje rinkelen, nooit van gehoord. Maar deze ijzersmelterij is vanwege haar culturele waarde door Unesco op de Wereld erfgoedlijst gezet. Hier geen mooi gebouw of natuurschoon. Een gigantisch ijzer- en hoogovencomplex uit de bloeitijd van de ijzerindustrie. Gestart in 1873 als staalfabriek heeft tot 1986 dienst gedaan. Nu dus een soort van museum.

 

 

 

 

Waar ooit schoorstenen rookten lopen we nu zomaar over dit gigantische terrein. Wat zal het er warm geweest zijn en een oorverdovend kabaal. En dat zonder gehoor-, oog-, of mond bescherming. Zwaar, zeer zwaar werk. We zien een wirwar van buizen, ketels, schoorstenen, trappen, monorail zen, treinwagons, opslagruimtes, ovens, grote tandwielen en nog veel meer. Van kruipdoor sluipdoor naar een gaaf uitzicht tussen de hoogovens. Deze plek zit vol met bijzondere hoekjes en gaatjes waar je goed verstoppetje voor gevorderden kunt spelen, zeer indrukwekkend.

 

 

 

 

Zaterdag 15 september 2018 varen we met mooi weer (26 C) naar Saarbrücken. Daar eet Cees een overheerlijke Schweinehaxe en ik een goulash met Hoorisch. Een langwerpige knoedel van rauwe aardappel met een gummi structuur, mmm eventjes wennen.