En dan is er zo weer een week voorbij. Tjonge wat gaat de tijd toch snel. We liggen nog steeds in Metz. Cees is met de trein even naar Nederland. Samen met Anneloes en Peter rijdt tie vrijdagavond 31 augustus 2018 terug naar de boot. Ik heb ‘het fort’ bewaakt zogezegd. Echt geen straf in deze omgeving. Oh wat fijn om na 4 maanden ook Anneloes en Peter weer in de armen te sluiten. Quiche Lorraine komt uit deze streek. Ik bak er zelf één naar traditioneel recept. Mirabellen groeien hier als kool en zijn net rijp dus ja geen wonder dat dit weekend dit gele fruit wel erg veel in ons eten en drinken voorkomt. In zelfgemaakte taart en confiture. We drinken mirabelle bier en een kir mirabel. Ha ha er zitten zelfs mirabellen in onze kwartel als hoofdgerecht.

In Metz weten ze de toerist goed te vermaken. Ik heb al van alles op het programma staan. Je zal er haast moe van worden. Maar Loesie wil eerst winkelen bij Lafayette. We zien kanoërs op een soort wild waterbaan een parcours afleggen. We bezoeken Porte des Allemands, een stadspoort met 2 torens, mmm niet echt bijzonder. Aan het begin van de avond kunnen we genieten van een luchtballon ‘spectacle’ hier vlak bij de boot.

‘s Avonds als het donker wordt is er nog Constellations de Metz.  Kunst in allerlei vormen met licht en geluid op verschillende plekken in de stad. Vooral bij de kathedraal zeer spectaculair. Zondagmorgen genieten we van het zonnetje en daarna van een overheerlijke 3 gangen lunch met z’n viertjes. En dan rijden Anneloes en Peter weer huiswaarts. Kort maar krachtig.