Voor de komende dagen wordt er harde wind verwacht. Omdat we dan liever in een haven liggen zeilen we 15 mijl. Valletta is de hoofdstad van de Republiek Malta. De stad staat sinds 1980 op de Wereld erfgoed lijst van UNESCO, en heefteen mooi laat middeleeuws centrum met volledig intacte ommuring. Maar er zijn veel havens vol hier. Dat hadden we niet verwacht. Bij de Royal Malta Yacht Club is er een plekje. We betalen vorstelijk maar dan heb je ook wat. Met een bus gaan we naar het oude centrum. Alle huizen zijn zandkleurig er veel daarvan hebben erkers.

We lopen via een toeristeninformatie( we hebben geen boekje van Malta en ook geen gastenvlaggetje) naar het nationaal oorlogsmuseum. Omdat in die tijd van de 2e W.O. Malta nog Engels grondbezit was waren ze bang voor de oorlogsdreiging van Italië. Sicilië ligt maar 50 mijl van hun vandaan. Toen Duitsland en Italië de oorlog verklaarde aan Engeland waren ze een goed doelwit. Cees ziet hier ook nog een oude Matchless G3/L staan. Bijna (G3/LS, dus met achtervering) net zo één als bij ons in de garage staat.
Op een affiche hebben we gelezen dat er een lunch concert is in de Oratory van het St. Francis klooster.
Op dinsdag 20 september 2011 gaan we hier naar toe. Twee muzikanten, een jonge man en vrouw, spelen de sterren van de hemel met hun harp, viool en dwarsfluit. Muziek uit films en Irish songs. We lopen verder naar het 16e eeuws paleisje Casa Rocca Piccola. Dit is privé bezit van een rijke Maltese familie. Het interieur is bijzonder mooi. Bijna alle huizen hier hebben kelders die vroeger dienst deden als wateropslag en in de 2e W.O. als schuilkelders. We zien veel oude monumentale gebouwen maar ook veel afbraak. In een heel leuk eettentje genaamd Margo zien we voor onze neus hoe de pizza wordt klaargemaakt. Verser kan niet. Ann neemt pasta. We lopen nog even langs Marijke en Cees die hier in een andere haven liggen. Rond 19.00 uur zijn we moe maar voldaan weer op de boot.