Dinsdag 13 september 2011 zeilen we verder en gooien ons anker uit naast de haven van Sciacca. Een goede ankerplek. De volgende dag is het plan om nog verder naar het zuid/oosten te varen. Maar er staat een goede wind om naar Malta te gaan dus heel spontaan wijzigen we onze koers. Honderd mijl te gaan. ’s Nachts heel veel beroepsvaart. Het is goed opletten geblazen. Op 15 september 2011 varen we ’s middags de haven van Mgarr binnen. Dit haven stadje ligt op het noordelijkste eiland van Malta en heet Gozo. Het plaatsje doet wat armoedig aan. Omdat Malta een Engelse kolonie is geweest is de invloed daar van nog merkbaar. Auto’s rijden links. En iedereen spreekt goed Engels. Dit in tegenstelling tot Sicilië. De taal die gesproken wordt heet Maltees en is een mengelmoes van Engels, Italiaans en Arabisch. De bewoners komen allervriendelijkst over. Als Anneke bij het plaatselijk toeristen bureau vraagt naar een kapper neemt ze gelijk de telefoon ter hand om te vragen of een kapster tijd heeft om haar te knippen. Met een busje wordt Anneke, in een plaatsje verderop, vlak voor de deur afgezet. Lachen toch.

Zaterdag 17 september 2011 verlaten we vroeg de haven om daar tegenover voor anker te gaan. De plek heet Blue Lagoon. De commercie maakt handig gebruik van deze mooie baai. Heel wat toeristen bootjes, speedboten en grote partyboten varen af en aan om mensen te droppen. Gelukkig is er zo vroeg nog wel een plekje om vrij te ankeren. We liggen aan een opgedoken mooring waarvan we het beton blok zo mee trekken als we de motor in zijn achteruit zetten. Door het zand heeft het water een licht blauwe kleur. De water temperatuur is 26 graden. Heerlijk, en je kijkt tot op de bodem. De volgende dag maken we samen met Marion en Philip een wandeling op het eiland Comino. Het eiland is dor en droog. Er wonen maar 4 personen op dit eiland.