We vliegen zondag 1 augustus 2021 rond 19.40 uur terug naar Porto. Maar het blijkt zwarte zondag te zijn op Schiphol. Weten wij veel, corona proof nou eh dat kun je wel vergeten. Bij de gate wordt het drukker en drukker. Omdat heel veel vluchten later veel later vertrekken, de onze bijna 3 uur later, hoopt de mensenmenigte zich op.

Dinsdag gooien we de trossen los, het is zo’n 66 mijl naar Figueira da Foz. Nou de Portugese noord houdt het voor gezien en de dagen daarna ook. Dus de Dutch Osprey is gewoon een motorboot. Soms, heel soms zeilen we een uurtje. Onderweg  langs de kust kilometers strand met af en toe wat badgasten. Varend naar Nazaré is er ook nog laag hangende mist. Maar als je omhoog kijkt is de lucht blauw en de zon schijnt, heel bijzonder. We ontmoeten Bram en Christa van de Blue Swan die ook richting de Med gaan, erg gezellig. En dan verandert de kustlijn van strand in bergen.

Via Peniche waar we voor anker hebben gelegen zijn we nu in Cascais aangekomen. In de haven want ik wil graag naar Sintra. Elf jaar geleden had ik dat ook al op mijn verlanglijstje staan maar nu gaan we dus echt, joepie.  Met de bus. Sintra ligt hoog op de noordelijke helling van de Serra. Maar aldaar is het niet te doen met de benenwagen dus pakken we een soort van hop-on-hop-off bus. Het is nog een stukkie lopen omhoog naar het kleurrijke narcis gele, aardbei rode en blauwgrijze Palácio da Pena. Maar dan heb je ook wat.

We wanen ons in de Efteling. De buitenkant is echt net een sprookjeskasteel (is het voormalige zomerpaleis van de Potugese koninklijke familie). En we zien heel veel betegelde Azulejos, Portugese handgemaakte tegeltjes, ozo mooi en ook veel gezien in het Sintra National Palace. Trouwens heel de omgeving is prachtig. Kasteeltjes, landhuizen omringd door de mooiste tuinen en parken. Wat een top dag.