Van de Saône op Canal des Fosges

Samen met Niels en Doortje vermaken we ons prima met Beautje varen, lezen of niksen in de schaduw/ bij een ventilator, zwemmen, uit eten, fietsen en jeu de boules (wie verliest mag afwassen). De auto wordt elke keer naar onze volgende plek verplaatst vlak bij de Namasté. En ik krijg eindelijk mijn verlate verjaardagscadeau want volgens Cees is ‘het hebben van de zaak het einde van het vermaak’. Borden en een mooi bijpassend tafellaken.

 

 

 

 

 

 

 

 

En dan wordt het ineens, 9 graden koeler. Van 38 naar 29 graden en bewolkt, heerlijk. Was trouwens voorspeld maar we dachten eerst zien dan geloven. En we hebben door Titia een meet en greet met lunch bij Brigitte en John die hier in de Vogezen in een prachtig vakantiehuis zitten, met zwembad. Erg gezellig en lekker. Een paar dagen later komen ze bij ons even aan wippen om de Namasté te bewonderen. Donderdag 9 augustus zwaaien we de kids weer uit na 6 fijne dagen met elkaar.

 

 

 

 

Van de Saône zijn we nu op Canal des Vosges beland. Een heuvelachtige boomrijke omgeving met kleine dorpjes, best pittoresk maar veelal verlaten. Je kunt hier prachtig wandelen en fietsen. We ontmoeten Hans en Jannie weer en varen twee dagen met ze op, gezellie.

 

 

 

 

Zondag 12 augustus 2018 hebben we 12- en vandaag zelfs 27 sluizen achter de kiezen met veel regen, we lopen er als verzopen katjes bij. Het varen gaat in slakkengang en schiet niet echt op. Het gemiddelde is zo’n 2,9 km per uur, ha ha lopen gaat sneller. Omdat in de sluis de bolders te hoog zitten klim ik bij elke sluis op ons dakje om vanaf daar de lijn om de bolder te gooien. Wel fijn al die regen want verschillende vaarwegen zijn niet bevaarbaar door het lage waterpeil. Wie weet helpt het. Tussen de stenen van de sluis groeien veel plantjes en mos een leuk gezicht.