We blijven nog een dagje in Dinant liggen. Schoon schip maken en Cees wil toch echt even naar Maison Leffe gevestigd in een voormalige nonnenklooster. Een museum over de geschiedenis van Leffe vanaf 1200 tot nu toe. Een interactieve rondleiding. Zien, horen, ruiken en proeven. Echt gaaf gedaan. Als afsluiting een proeverijtje van verschillende Leffe biertjes, kijk daar gaat het Cees uiteraard om. En we krijgen nog een cadeautje: 2 nieuw ontworpen Leffeglazen, leuk toch.

La Meuse oftewel de Maas is een breed water dus prima te bevaren. Bos-en bergachtig en vaak windstil. We krijgen in het kantoor van de 1e Franse sluis een soort van afstandsbediening mee voor de komende 15 smalle sluizen die we gaan krijgen. Deze zijn onbemand. Een soort van zelfbediening dus. Af en toe kun je je lijn in een sluis niet zomaar vanaf de boot aan een bolder vastleggen dus ben ik de pineut om op z’n glibberig trapje omhoog te klimmen, bofkont. Via Givet, Vireux-Wallerand, Haybes zijn we nu in Revin beland.

Onderweg krijgen we te maken met 2 tunnels. Ze zijn smal en de 1ste is zelfs onverlicht en 565m lang. Varen met handicap zogezegd. Maar Cees heeft de proef goed doorstaan, toppie. Ons vaarplan is om een rondje Moezel te doen. Over de Maas, Moezel en de Rijn via de landen Nederland, België, Frankrijk, Luxemburg en Duitsland. Maar ….. er wordt waarschijnlijk roet in het eten gegooid. We spreken verschillende mede motorboot vaarders. Omdat het waterpeil in sommige gebieden zo laag is zullen we waarschijnlijk stranden bij…. ja waar? Er worden ook stremmingen van sluizen gemeld (of voor de komend tijd). Tjonge hoeven we geen rekening meer te houden met de wind is het nu met het lage waterpeil en sluizen die gestremd zijn. We gaan het zien. Maar eerst komen Leon en Nynke komend weekend onze kant op, gezellie.