Sardinië. Baai van Porto Conte
Grappig om op maandag 15 augustus 2011 rond half acht gelijktijdig 4 Nederlandse boten te zien vertrekken naar Sardinië. ‘s Morgens is er geen wind en motoren we. Rond het middag uur trekt de wind iets aan en draaien we de zeilen uit. De Clapotis zeilt vlak bij ons en later die dag worden we via de marifoon opgeroepen dat er vlak naast hun boot een walvis te zien is. Met de verrekijker zien we de walvis spuiten. Cees ziet hem nog net naar beneden duiken met de staart omhoog. Prachtig.
We zien een mooie zonsondergang. Het wordt een rustig zeilnachtje. Omdat het volle maan is en een heldere nacht lijkt het niet echt donker. Le Clapotis en de Passion zeilen nog steeds bij ons in de buurt. De Lowlander vaart een andere koers. Zij gaan gelijk naar het zuiden van Sardinië. We houden om de beurt 2 à 3 uur wacht. We genieten van een mooie zonsopgang en kunnen ook vandaag de hele dag zeilen. De 2e nacht moeten we zelfs het zeil helemaal wegdraaien omdat we anders in het donker de baai van Porto Conte binnen varen. Als het licht wordt zien we de contouren van Sardinië opdoemen. Omdat er geen hoge golven zijn en geen harde wind is het een zeer relaxed overtochtje geworden.
Wij laten na 48 uur varen naast de Passion ons anker zakken in Cala Framariglio. Le Clapotis gaat naar de haven van Alghero. Het Spaanse gastenvlaggetje wordt verwisseld voor een Italiaanse. Het anker ligt niet echt stevig en als Cees met snorkel en duikbril naar beneden duikt om het anker te bekijken stapt hij met zijn blote voet in een zee-egel. Het is nog een heel gedoe om met een pincet al die kleine naaldjes eruit te halen.
Donderdag 18 augustus 2011 verplaatsen we de boot, in de baai van Porto Conte, iets meer naar het oosten. In Cala Torre del Conte. Le Clapotis is ook weer onze kant op gevaren. Mmm we hebben trek in een echte Italiaanse pizza. Met z’n zessen belanden we in een heel romantisch restaurantje. Uitkijkend op de baai met live muziek. De avond kan niet meer stuk.
Fijn dat jullie een goede overtocht gemaakt hebben. Zo te zien vermaken jullie je wel op Sardinië. Ga zo door!
ha Marjan,
Tijdens de overtocht kon ik gewoon binnen koken.Zo’n rustige oversteek hebben we nog niet gehad. Echt super.
Ann
Als ik Cees die vlaggetjes zie verwisselen kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat hij aardig wat gewicht erbij heeft gekregen. Kan ook bijna niet anders als je ziet dat hij weer aan het hoofd van de tafel zit te wachten op de volgende versnapering. Laat het je goed smaken.
Ha Hanny en Guido,
Dat dikker worden klopt niet volgens Cees. Het komt gewoon door de houding.
Ann
Hahahaha,
Moet Cees toch maar wat minder M&M’s gaan eten!