Isola di Ponza

Het plan is om naar de Pontijnse eilanden te varen. Een eilanden groep bestaande uit 6 eilanden in de Tyrreense Zee. Via Isola di Ventotene belanden we vrijdag 30 juni bij het eiland Ponza. Jeetje er liggen nu al 50 boten voor anker maar er gaan ‘veel makke schapen in een hok’ want tegen de avond zijn dat er wel 100. Oeps daar moeten we weer even aan wennen. Zoveel boten om ons heen. Met kalm weer prima te doen maar ‘s nachts komt er een plensbui over ons heen met veel onweer gepaard gaande met harde wind.

Overdag zijn er 2 boten te dicht bij ons gaan ankeren en eentje wil nu, het is 2.00 uur ’s nachts, het hazenpad kiezen. Geen idee wat tie allemaal aan het doen is maar bij het anker ophalen is het goed dat we wakker zijn en de boot kunnen afhouden. Ojee heeft tie ook nog onze anker ketting te pakken. Het enige Engels wat de Italiaanse mevrouw voorop kan roepen is go go go want we komen telkens bijna tegen elkaar. Heeft ze dan geen idee dat ze onze anker ketting te pakken heeft. Fijn dat Cees uit kan leggen hoe hij onze ankerketting los van zijn anker kan halen want sorry hoor met een pikhaak gaat dat echt niet lukken. Dit nachtelijk feestje heeft al met al 2 uur geduurd.

Ponza is wel het eiland van de jongeren. Een soort van Renesse. Ferry’s varen af en aan. Op de meeste zeil- of motorboten zitten zo’n 8 tot 10 jongeren. Op zaterdag barst rond 17.00 uur op een aantal zeil boten het feestgedruis los met bijbehorende muziek. En wij, wij liggen in het epicentrum hiervan, boffen wij even. Wel leuk om dit alles van ons bootje te aanschouwen. En nu is, na het weekend, de rust weder gekeerd. Veel boten zijn vertrokken. We genieten nog van een verkukkulukke verlate verjaardag lunch. Trouwens de boot is weer in zomer snit = horretjes voor de ramen voor verkoeling, de dekbedden zijn weer uit de hoes, we doen ons 1e zwemmetje van dit jaar en Cees heeft zijn haar weer gekortwiekt. Het was heerlijk voor anker liggen hier (bij westen wind) zonder val winden zoals op Navily wel wordt gezegd maar het is tijd om weer een deurtje verder te gaan.