Rutger, Clio en Claire aan boord

We zijn weer terug op de boot in Kalamata. Tis zaterdag 16 juli en bloody hot zo’n 36 graden. Rutger, Clio en Claire (3 jaar) komen een weekje meevaren maar ik zie er een beetje tegen op i.v.m de warmte en hoe gaan Clio en Claire het vinden aan boord. Zondag einde van de middag komen ze aan en beginnen we met een workshop Frappé maken door Clio. In de warmte de beste vervanging voor de normale koffie. We hebben nu een heus zwembad(je) op de boot waar Claire zich prima in vermaakt. Wat leuk om een Griekse aan boord te hebben want ’s avonds eten we heerlijke gerechtjes door Clio uitgekozen. De 1e zeiltocht gaat naar Koroni. ’s Nachts steekt er ineens onwijs veel wind op. Cees houdt ankerwacht en in alle vroegte verkassen we naar de zuidkant van Koroni. Kijk hier is het veel rustiger. Van Rutger wisten we het al dat het goed gaat aan boord maar Clio en Claire passen zich moeiteloos aan. Ze blijken zee benen te hebben, gelukkig maar.

Als we dinsdagavond naar de kant gaan neemt de wind weer toe. Wij gaan het kasteel bekijken maar Cees vertrouwt het niet echt en houdt toezicht op de boot en dinghy (op het strand getrokken) vanaf een terras. Na een half uurtje belt Cees al. De wind is enorm toegenomen en de golven nog meer. Hoe krijgen we in hemels naam onze dinghy door de branding en komen we aan boord. Nou dat blijkt een hele klus. Een halve liter ouzo bij de taverne doet wonderen. Het heldere sap geeft inzichten die een kapitein sneller doet denken. Claire en Clio blijven aan de kant. Rutger ook maar die gaat ons helpen de dinghy door de branding te krijgen. Poging 1 mislukt, hellep onze mobielen, kleding, geld en schoenen drijven al in het bootje door het vele inkomende zeewater, lekker dan. ‘We travel light’; een hoosvat was ook wel handig geweest. Poging 2 lukt dankzij Rutger die mega sterk is en Cees zijn ouzo-inzicht. Maar dan zijn we er nog niet. Ik heb in de dingy nog nooit zulke hoge golven meegemaakt, we krijgen helemaal gratis zouten douches over ons heen. Het is een hele toer om aan boord te komen. De snubber van het anker is gebroken. Kleddernat van het zeewater verkassen we de boot weer naar de noord-ankerplek. Laat op de avond halen we Rutger, Clio en Claire op. Die genieten van pizza en bier met uitzicht op ons mooie jacht. Met dank aan Rutger die ook een bijdrage heeft geleverd aan dit schrijven.